Smağul Elubay modern Kazak edebiyatının dikkat çekici edebiyatçılarından biri olarak karşımıza çıkar. Daha çok senarist yönü ağır basmakla birlikte hikâye ve roman türlerinde kaleme alınmış eserleri de edebiyatta yer bulmuş ve bizlere araştırma imkânı tanımıştır. Elubay bu hikâyesinde öteki dünyadaki yaşantıyı kahraman Sattar üzerinden anlatır. Sattar, gözlerini açtığında öldüğünü fark eder ve kendini ahiret hayatında bulur. Tanrı figürü olarak karşımıza Tolstoy çıkar. Öteki dünyada da kadınların erkeklere hizmet ettiği ve erkek egemenliğinin toplumun her sahasında olduğunu dile getirmesi bakımından, toplumda kadınların geri planda bırakılmasına getirilmiş bir eleştiri olarak değerlendirilebilir. Ayrıca cennette olmalarına rağmen boş yaşamaktan şikâyetçi olan bir grubun “Tanrı”ya karşı isyan çıkarıp, komplo hazırlamasını da insanoğlunun öteki dünyada bile huzursuzluk çıkarabileceğinin kanıtı olarak sunar. Düşünen, sorgulayan ve eleştiren bir Kazak gencine mercek tutmuştur.

Smağul Elubay appears as one of the remarkable authors of modern Kazakh literature. Although his scriptwriter aspect predominates, his works written in the genres of stories and novels also found a place in literature and gave us the opportunity to research. In this story, Elubay tells the afterlife through the hero Sattar. Sattar realizes that he is dead when he opens his eyes and finds himself in the afterlife. Tolstoy appears as the figure of God. It is seen that women serve men in the afterlife as well, which is a criticism of the spread of male domination all over the universe. In addition, a group that complains about living empty-handed although they are in heaven rebels and organizes a conspiracy against "God", and this is presented as a proof that human beings can cause unrest even in the afterlife. In the work, the focus is on a Kazakh youth who thinks, questions and criticizes.