ÖĞRETMEN ADAYLARININ SAYISAL YETKİNLİK DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

Bu çalışmanın amacı, öğretmen adaylarının sayısal yetkinlik düzeyini belirlemektir. Öğretmen adaylarının halihazirda sahip oldukları sayısal yetkinlik düzeyini ortaya koyabilmek için betimsel yöntem kullanılmıştır. Araştırma toplam 754 öğretmen adayı ile yürütülmüştür. Çalışmanın verileri Akkoyunlu, Yılmaz Soylu ve Çağlar (2010) tarafından geliştirilen sayısal yetkinlik ölçeği ile toplanmıştır. Araştırmanın sonuçları öğretmen adaylarının sayısal yetkinlik düzeyi farkındalık boyutunda yüksek iken, motivasyon teknik erişim ve yetkinlik boyutlarında orta düzeyde olduğunu göstermiştir. Erkek öğretmen adaylarının sayısal yetkinlik düzeyleri kız öğretmen adaylarına göre daha yüksek olduğu ve bilgisayar ve öğretim teknolojileri öğretmen adaylarının sayısal yetkinlik düzeyleri fen bilgisi, sınıf ve okul öncesi öğretmen adaylarından yüksek olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.

Determinig Pre-service Teachers’ Digital Empowerment Level

The aim of this study is to determine pre-service teachers’ digital empowerment level.Descriptive method was used to determine pre-service teachers’ digital empowermentlevel. Research was conducted with a total of 754 pre-service teachers. Data of the studywas collected by digital empowerment scale that was developed by Akkoyunlu, YılmazSoylu and Çağlar (2010). The result of the research show that pre-service teachers’digital empowerment level was high on awareness subscale but on motivation andcompetence of technical access subscales were moderate. Male pre-service teachers’digital empowerment level were higher than female pre-service teachers’ and computerand instructional technologies pre-service teachers’ digital empowerment levels arehigher than science, primary school and early childhood pre-service teachers’.

___

  • Akkoyunlu; B., Yılmaz Soylu, M. & Çağlar, M. (2010). Üniversite öğrencileri için sayısal yetkinlik ölçeği geliştirme çalışması, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 10-19.
  • Ceyhan, A. A. (2008). An investigation of problematic internet use on Turkish university students. CyberPsychology & Behaviour. 11(3), 363 - 366.
  • Dijk, J. (2003). A Framework fordigitaldivideresearch. In Electronic Journal of Communication/Revue de CommunicationElectronique, (12),1- 2. 11. 11. 2009 tarihinde http://www.cios.org/www/ejc adresinden erişildi.
  • EU Kids Online (2011). Avrupa Çevrimiçi Çocuklar Projesi Türkiye. 11. 01. 2012 tarihinde http://eukidsonline.metu.edu.tr/ adresinden erişildi.
  • Global DigitalStatics (2014). Social, digital& mobile worldwide in 2014. 20. 03. 2014 tarihinde http://wearesocial.net/blog/2014/01/social-digitalmobile-worldwide-2014/ adresinden erişildi.
  • Horne, J. (2007). Gender differences in computerised and conventional educational tests. The Journal of Computer Assisted Learning. 23, 47–55.
  • Korkmaz, Ö. & Mahiroğlu, A. (2007). İnternet kafelerden yararlanan üniversite öğrencilerinin bilgisayar ve internet kullanım alışkanlıkları (Kırşehir Örneği). 16. Gazi Osman Paşa. Ün. Eğitim Fak, Tokat:Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi.
  • Makinen, M. (2006) Digital empowerment as a process for enhancing citizens' participation, E-Learning, 3(3), 381-395. 17. 09. 2009 tarihinde http://dx.doi.org/10.2304/elea.2006.3.3.381 adresinden erişildi.
  • Norris, P. (2001). "Digital divide: Civic engagement, informatio npoverty and the internet worldwide", Cambridge: Cambridge UniversityPress.
  • Pikalek, A. J. (2010). Navigating the social media learning curve. Continuing Higher Education Review. 74, 150 – 160.
  • TDK (2000). Türk dil kurumu sözlüğü. Ankara: Türk Dili Kurumu Yayınları.
  • TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu) (2013), 2013 yılı hanehalkı bilişim teknolojileri kullanım araştırması sonuçları. 3. 01. 2014 tarihinde www.tuik.gov.tr adresinden erişildi.
  • Internetworldstats (2012). İnternet usage statistics. The internet big picture. 11. 01. 2014 tarihinde http://www.internetworldstats.com/stats.htm adresinden erişildi.