Bu çalışmanın konusunu oluşturan Anadolu’da özellikle Hellenistik ve Roma çağında batı ve güney-batı kıyılarında yoğunluk kazanan silindirik gövdeli monolit sunaklar en önemli tapınım objeleri olarak bilinirler. Onlar bu özellikleri nedeniyle sadece kutsal alanların değil gömü alanlarının da vazgeçilmez ögeleridirler. Anadolu silindir gövdeli sunaklarına ilişkin bazı çalışmalar yapılmış olmasına karşın bunların kökenleriyle ilgili bilgilerimiz yetersizdir. Ve kanımca bu konuda bazı arkeolojik malzemeyi değerlendirmek olanaklıdır. Bunlar arasında Hitit sanatına ilişkin bazı belgelerle birlikte yorumlanabilecek bir Hitit sunağı silindirik gövde yapısı ve geniş tablasıyla arkaik ve geç dönem sunaklarının prototipi olabilecek özellikte olması nedeniyle önemlidir.

The portable cylindrical altars which form the subject of this study were known as one of the most conciderable cultic objects and extensively spread especially duiring the Hellenistic and Roman Period in the west and south-west cost of Anatolia. Owing to this features they employed very important role not only in the sanctuaries but also in the various funerary monumets as well. Despite to some monographical studies and few articles our knowledge is still inadequate especially about their origins. I believe some archaeological materials are available to proceed on this concern. One of the most important example is a Hittite altar, bearing strong resemblance to the archaic and later altars with its cylindrical body and a projected upper part . This article is an attempt to offer a suggestion in the light of the some Hittite documents for the prtotypes and origines of the Archaic Đonian and later altars from the Hellenistic and Roman times.