Kültürel Diplomasiye Bütünleşik Bir Örnek: ‘Hallyu Dalgası’ Üzerine Bir Araştırma

İletişim ve etkileşim hâlinde bulunan devletlerin itibarını, imajını ve gücünü korumak, diplomatik ilişkilerin sorunsuz bir şekilde yürütülmesiyle mümkündür. Sorunların aşılmasında geliştirilen en önemli stratejilerden biri, devletlerin kendi kültürel değerlerini diğer ülke vatandaşlarına sevdirmek için çeşitli girişimlerde bulunmasıdır. Zor ve baskının olmadığı bu süreç kamu diplomasisinin bir alt dalı olarak görülen kültürel diplomasiyle gerçekleşmektedir. Filmlerden dizilere, müzikten spor müsabakalarına, yemek kültüründen giyim kuşama kadar pek çok unsur, kültürel diplomasi ürünü olabilmektedir. Bu çalışmada, bir ülkeye ait olan kültürel ürünlerin yumuşak güç unsuru olarak diğer ülke vatandaşlarıyla nasıl bir etkileşime girdiği sorunsallaştırılmaktadır. Çalışmanın amacı, diplomasi aracı olarak kültürel ürünlerin nasıl sunulduğunu ortaya koymak ve devletlerarası iletişimde nasıl daha etkin kullanılacağını göstermektir. Güney Kore örneği üzerinden ‘Hallyu Dalgası’na odaklanan çalışma, nitel araştırma yönteminin ilkeleri benimsenerek yapılmıştır. Veri toplama tekniklerinden görüşmeye başvurularak, Sakarya Üniversitesi İletişim Fakültesi öğrencileri örnekleminde, öğrencilerin Kore kültürel ürünlerini tüketim biçimleri betimsel analiz yöntemiyle ifade edilmiştir. Sonuçta, Kore kültürel ürünlerinin dünya genelinde bir yükselişte olduğu, Türkiye’de de genç kesim başta olmak üzere insanları olumlu yönde etkileyerek Kore kültürüne sempati oluşturduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

kamu diplomasisi, kültürel diplomasi, kore kültürü, hallyu dalgası

An Integrated Example of Cultural Diplomacy: A Study on the ‘Hallyu Wave’

Preserving the reputation, image and power of the states that are in communication and interaction is only possible with the smooth conduct of diplomatic relations. One of the most important strategies developed in overcoming these problems is that states take various initiatives to endear their cultural values to the citizens of other countries. This process, in which there is no force and oppression, takes place with cultural diplomacy, which is seen as a sub-branch of public diplomacy. Many elements from movies, TV series and music to sports competitions, from food culture to clothing can be products of cultural diplomacy. In this study, it is problematized how cultural products belonging to a country interact with the citizens of other countries as a soft power element. The aim of the study is to reveal how cultural products are presented as a diplomacy tool, and to show how they can be used more effectively in interstate communication. The study, which focuses on the ‘Hallyu-Wave’ through the example of South-Korea, was carried out by adopting the principles of the qualitative research method. In the sample of Sakarya University Faculty of Communication students, the consumption patterns of Korean cultural products were expressed by the descriptive analysis method by applying to interview, one of the data collection techniques. As a result, it has been seen that Korean cultural products are on the rise around the world, and that they have a positive effect on people, especially the youth, in Turkey, and create sympathy for Korean culture.

Keywords:

public diplomacy, cultural diplomacy, korean culture, hallyu wave,

PDF

___

Aydın, O. (2007). Alımlama araştırmaları ve kültürel çalışmalar geleneğinin katkısı. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl: 6, Sayı:11, s.119-131.
Binark, M. (2019). Kültürel diplomasi ve Kore dalgası “hallyu”. Siyasal Kitabevi.
Budak, Y. (2021). Küreselleşme ve yoksulluk. (Ed. A., Bükey). Filiz Kitabevi.
Cull, N. J. (2009). Public diplomacy lessons from the past. Figueroa Press.
Erguvan, M. (2021). Increasing visibility of the Turkish fans of South Korean popular culture through translation. Çeviribilim ve Uygulamaları Dergisi, 2021(30), 61-86.
Fırat, D. (2017). Küresel yönde ters akış: Asya’dan doğan alternatif bir popüler kültür. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 2(3), 67-74.
Garnham, N. (2005). From cultural to creative industries. International Journal of Cultural Policy, 11(1), 15-29.
Gündel, N. (2021). Güney Kore uyarlamalarının bir örneği olarak what happens to my family? ve baba candır dizilerinin kültürlerarası analizi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 44, 285-314.
Hall, S. (2006). Encoding/decoding. In M. Durham, & D. Kellner, (Eds.), Media and cultural studies: Keyworks (pp. 163-173). Blackwell Publishing.
Hall, S. (2017). Temsil: kültürel temsiller ve anlamlandırma uygulamaları. Pinhan Yayıncılık.
Hartley, J., Potts, J., Cunningham, S., Flew, T., Keane, M., & Banks, J. (2013). Key Concepts in Creative Industries. Sage.
Kara, Z. (2019). Türkiye’de adaptasyon diziler, yaratıcı emek gücü olarak senaristler ve senaryo süreçleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
Karadağ, H. (2016). Uluslararası ilişkilerde yeni bir boyut kamu diplomasisi. Nobel.
Keskin, A., & Binark, M. (2021). Türkiye’de K-Pop karşıtı söylem ve K-Pop hayranlarının taktiksel mücadelesi. Moment Dergi, Erkeklikler - 1, 144-167.
Korean Creative Content Agency. (2022). KOCCA introduction. https://www.kocca.kr/en/main.do (Erişim Tarihi: 14 Mayıs 2022).
Levent, F., & Gökkaya, Z. (2014). Education policies underlying South Korea’s economic Success. Journal Plus Education, 10(1), 275-291.
Macit, M. (2018). Kore dalgası: küresel popüler kültür fenomeni Hallyu/Kore dizileri. Bir Yayıncılık.
Manheim, J. B. (1990). Rites of passage: The 1988 Seoul Olympics as public diplomacy. Western Political Quarterly, 43(2), 279-295.
Morley, D. (1980). The nationwide audience: structure and decoding. British Film Institute.
Morley, D. (1992). Television, audiences and cultural studies. Routledge.
Murrow, M. L. (2002). Public diplomacy. Foreign Policy Center.
Nye, J. (2005). Yumuşak güç. (R. İnan Aydın, Çev.). Elips Kitap.
Oh, C., & Chae, Y. (2013). Sosyal ağlarla kültürel yakınlık mekânları inşa etmek: Türkiye’de Kore kültürü (Hallyu) Örneği. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 10(38), 77-99.
Özalp, H. K., & Özdemir, S. (2020). Güney Kore sanat eğitiminin yapı, eğitim ve kültür bağlamında değerlendirilmesi. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 10(1), 111-149.
Özçetin, B. (2018). Kitle iletişim kuramları kavramlar, okullar, modeller. İletişim Yayınları.
Özmen, S., & Al-Zaid, E. A. A. (2021). Orta Doğu’lu kadınlarının Türk dramalarını izleme deneyimleri ve alımlamaları.
Özmen, S., & Parlayandemir, G. (Ed.), Kültürel çalışmalar perspektifinden toplumsal cinsiyetin alımlanması. Kriter Yayınları.
Paksoy, M. (2019). Uzak Doğu’dan yayılan ‘K-Pop tehlikesi’, Anadolu Ajansı. https://www.aa.com.tr/tr/yasam/uzak-dogudan-yayilan-k-pop-tehlikesi/1392110 (Erişim Tarihi: 14 Mayıs 2022).
Purtaş, F. (2013). Türk dış politikasının yükselen değeri: Kültürel diplomasi. Akademik Bakış, 7(13), 1-14.
Szondi, G. (2008). Public diplomacy and nation branding: Conceptual similarities and differences. Clingendael Institute.
Şimşek, A., & Özmen, S. (2020). Küreselleşmenin üretim pratikleri açısından Türk dramalarına etkileri. Intermedia International E-journal, 7(13), 411-428.
Yağmurlu, A. (2007). Halkla ilişkiler yöntemi olarak kamu diplomasisi. İletişim Araştırmaları, 5(1), 9-38.
Yıldırım, A., & H. Şimşek. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Yoo, J. S. Y. (2019). Kore savaşı (kan kardeşi), kore dizisi ve k-beauty (kore kozmetiği) merkezinde Türkiye’de Kore akımının günümüzdeki durumu ve geleceği. KARE, 8, 19-48.
Yücel, G. (2016). Dijital diplomasi. TRT Akademi, 1(2), 748-760.