Elektrik Dağıtım Sektöründeki İşçilerin Güvenlik Kültürü Algısının Değerlendirmesi: VEDAŞ Uygulaması

İş güvenliği kültürü son yıllarda uluslararası sistemlerde yaygınlık kazanmış ve kurum kültürü içinde öncelikli olduğu kavranmıştır. Araştırma, Muş il Müdürlüğü ve ilçeleri, Bitlis il Müdürlüğü ve ilçeleri ile Van ilinde yer alan elektrik dağıtım sektöründe çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği (İSG) kültürü hakkındaki fikirlerini tespit etmek ve kültürü seviyesinin ölçülmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada anket yöntemi kullanılmış ve istatistiksel analiz için IBM SPSS.20 yazılımından faydalanılmıştır. Anket 296 çalışan ile yüz yüze görüşme şeklinde 2020 yılı Temmuz-Aralık ayları arasında yapılmıştır. Verilerin analizinde istatistiksel yöntemlerden tanımlayıcı istatistik yöntemleri, Kruskal Wallis testi ve korelasyon yöntemi kullanılmıştır. Elektrik sektörü çalışanlarının eğitim durumu ve elektrik sektörü çalışanlarının bu alandaki tecrübeleri ile İSG kültür ölçeği arasında anlamlı bir fark oluşturduğu tespit edilmiştir fakat yaş için anlamlı bir fark bulunamamıştır. Muş ili ve Bitlis ili çalışanlar arasında anlamlı farklar bulunmuştur ve Bitlis ilindeki çalışanların daha iyi bir güvenlik kültürünün olduğu görülmüştür. En yüksek korelasyon İSG uzmanı emniyet liderlik ölçeği ve yönetici güvenlik liderlik ölçeği arasında bulunmuştur. Güvenlik kültür ölçeği sadece yönetici güvenlik liderlik ölçeği ve İSG uzmanı emniyet liderlik ile ölçeği pozitif anlamlı korelasyon göstermiştir.

Evaluation of Safety Culture Perception of Workers in the Electricity Distribution Sector: VEDAŞ Application

Occupational safety culture has gained prevalence in international systems in recent years and it has been understood that it has a priority within the corporate culture. The research was carried out in order to determine the opinions of the employees in the electricity distribution sector in Muş Provincial Directorate and its districts, Bitlis Provincial Directorate and its districts and Van province about the Occupational Health and Safety (OHS) culture and to measure the level of OHS culture Questionnaire method was used in the research and IBM SPSS.20 software was used for statistical analysis. The survey was conducted in the form of face-to-face interviews with 296 employees between July - December 2020. In the analysis of the data, descriptive statistical methods, Kruskal Wallis test and correlation method were used. It has been determined that there is a significant difference between the education level of the electricity sector employees and the experience of the electricity sector employees in this field and the OHS culture scale, but no significant difference has been found for age. Significant differences were found between those working in Muş province and Bitlis, and employees in Bitlis showed a better safety culture result. The highest correlation was found between the OHS specialist safety leadership scale and the manager safety leadership scale. The safety culture scale only showed a positive significant correlation between the manager safety leadership scale and the OHS expert safety leadership scale.

PDF

___

Akalp, G. ve Karadeniz, N. (2013). İşletmelerde Güvenlik Kültürünün Oluşumunda Yönetimin Rolü ve Önemi. Sosyal Güvenlik Dergisi. 3(2). 96-109.
Aslan, İ. ve Sudan A. (2019). İş Sağlığı ve Güvenliği Kültürünün Tespiti: İstanbul İli İnşaat Sektörü Saha Çalışması, 4.Uluslararası İş Güvenliği ve Çalışan Sağlığı Kongresi. 431-442. Ankara.
Aslan, İ. (2018). İnşaatlarda İş Sağlığı ve Güvenliği Kültürünün Tespiti, Ahtamara I. Uluslararası Multidisipliner Çalışmalar Kongresi. Tam Metin Kitabı. 926-93.
Aytaç, S. (2011). İş Kazalarını Önlemede Güvenlik Kültürünün Önemi. Türkmetal Dergisi. 147. 1-8.
BİLGEMED (2020). İş Kazalarının Sebepleri ve Alınacak Önlemler. [http://www.bilgemed.com.tr/is kazalarinin-sebepleri-ve-alinacak-onlemler]. (Erişim: 17 Aralık 2020).
Bütüner, O. (2011). İşletmelerde Örgüt Kültürü ve Örgütsel Değerlerin İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamalarına Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi. DEÜ Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Calculator (2022). Find Out The Sample Size. [https://www.calculator.net/sample-size-calculator.html]. (Erişim:19 Şubat 2021).
Claxton, G., Hosie, P. ve Sharma, P. (2022). Toward an Effective Occupational Health and Safety Culture: A Multiple Stakeholder Perspective. Journal of Safety Research.
Camkurt, M. Z. (2007). İşyeri Çalışma Sistem ve İşyeri Fiziksel Faktörlerinin İş Kazaları Üzerindeki Etkisi. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi. 20-21(6-1). 80-82.
Çakıt, E., Jan Olak, A., Murata, A., Karwowski, W., Alrehaili, O. ve Marek, T. (2019). Assessment of the Perceived Safety Culture in the Petrochemical Industry in Japan: A Cross-Sectional Study. Plos One. 14(12). [https://doi.org/10.1371/journal.pone.022641].
Çınar, O., Bektaş, Ç. ve Aslan, I. (2011). A Motivation Study on the Effectiveness of Intrinsic and Extrinsic Factors. Economics and Management. 16(5). 690-695.
Demirbilek, T. ve Özgür, A. Ö. (2015). İş Güvenliğinde Takım Yönetimi. Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi. 3(3). 282.
Dursun, S. (2013). İş Güvenliği Kültürünün Çalışanların Güvenli Davranışları Üzerine Etkisi. Sosyal Güvenlik Dergisi. 3(2). 61-75.
Güler, M. Derin, K. H. ve Şahin, L. (2018). İş Sağlığı ve Güvenliği Kültürü ve Eğitimi İlişkisi. İş ve Hayat. 4(8). 316.
Horozoğlu, K. (2017). İş Kazalarının İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından Analizi. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 8(2). 265-281.
Ocaktan, M. E. (2009). Bir Otomotiv Fabrikasında Güvenlik Kültürünün Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış
Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara. OSHA (2022). The Electric Power Industry: Lighting the Way for Safety and Health Programs. [https://www. osha.gov/sites/default/files/SHP_EEI_Case_Study.pdf]. (Erişim: 26 Mayıs 2022).
Özkan, Y. ve Arpat, B. (2016). İşletmelerde Uygulanan Yönetim Sistemlerinin Güvenlik Kültürü Üzerine Etkisi: Denizli İli – Metal Sektörü Örneği. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi. 4(4). 199.
Mambwe, M. (2017). The Impact of Organisational Safety Culture on the Management of Safety Health and Environment (SHE) in the Electricity Distribution Industry of Zambia. Doctoral Dissertation, The University of Zambia.
Rutter, A. (2007). A Study of the Organisational Safety Culture of the Electricity Distribution Industry in New South Wales: Identifying Organisational Safety Culture. International Employment Relations Review.13(2). 59-67.
Rutter, A. E. (2010). Organisational Occupational Health and Safety Culture and Behaviour in the Electricity Distribution/Retail Industry in New South Wales. Doctoral Dissertation. University of Western Sydney, Australia.
Tan, O. ve İnci, N. (2021). Elektrik Kaynaklı İş Kazalarının Ekonomik Boyutu. [http://www.oktaytan.net/ makale/elektrik-kaynaklı-kazaların-maliyetleri.pdf]. (Erişim: 20 Şubat 2021).
TEDAŞ (2021). Türkiye Elektrik Dağıtım A.Ş. [https://www.tedas.gov.tr/#tedas_hakkimizda]. (Erişim: 19 Şubat 2021).
VEDAŞ (2021). VEDAŞ. [https://www.vedas.com.tr/hakkimizda-TR.html]. (Erişim: 19 Şubat 2021).
Wu, T. C., Lin, C. H. ve Shiau, S. Y. (2010). Predicting Safety Culture: The Roles of Employer, Operations Manager and Safety Professional. Journal of Safety Research. 41(5). 423-431.