Gerek dünyanın pek çok ülkesinde ve gerekse Osmanlı İmparatorluğunda ulusal egemenlik kavramının çok önemli bir aracı olan seçme ve seçilme hakkı, özellikle batılı toplumlarının uzun süreli mücadeleler sonucunda elde etmiş oldukları çok önemli bir toplumsal kazanım olmuştur. İnsanların kendi temsilcilerini farklı niteliklerdeki seçim sistemleriyle belirledikleri bu çok önemli kazanım, bazı ülkelerde erken zamanlarda elde edilmişken bazı ülkelerde ise çok gecikmeli olarak elde edilmiş, hatta bazı ülkelerde ise ne yazık ki içinde bulunduğumuz bu yüzyılda bile doğal ve vazgeçilemez bir hak olarak hala elde edilememiştir. Osmanlı İmparatorluğunca ise diğer batılı ülkeler göre ancak yaklaşık yüzyıllık bir gecikmeyle Anayasal düzen, 1876 tarihli Kanun-i Esasi düzenlemesi ile hayat bulabilmiştir. Bu makale ile Osmanlı genel seçim uygulamalarına hukuksal açıdan değerlendirilmeye çalışılmıştır.