Don Kişot’tan Züğürt Ağa’ya Aşkın Yurtsuzluk

Hem Don Kişot hem de Züğürt Ağa, kendilerine aşina dünyayı kökten değiştirip istikrarsız hale getiren sosyo-ekonomik ve tarihsel süreçler karşısında derin bir yabancılaşma, şaşkınlık ve yönünü şaşırma duygusu yaşayan karakterlerdir. Her ikisi de, ahlaki kesinliklerin ve geçmişin ezeli ve hazır anlamlarının büyük ölçüde ortadan kalktığı yeni bir sistemde şaşkına dönmüş bulurlar kendilerini. Toplumsal konum, şeref, karşılıklı yükümlülükler yerini bireysel çıkar ve paranın aracılık ettiği ilişkilere bırakmıştır. Bu; aşkın yurtsuzlukla tanımlanan parçalanmış bir dünyadır. Hem Don Kişot hem de Züğürt Ağa bir toplumsal düzenden diğerine geçişi simgelerler. İki karakter gerçeklikle farklı şekillerde uzlaşır. Don Kişot tutkuyla savunduğu ve uğruna savaştığı şövalyelik değerlerini reddeder ve ölür. Her şeyini kaybetmiş ve karısı tarafından terk edilmiş Züğürt Ağa ise, hayata seyyar satıcı olarak yeniden başlar

Transcendental Homelessness From Don Quixote to Züğürt Ağa

Both Don Quixote and Züğürt Ağa are characters who experience a thoroughgoing sense of alieniation, bewilderment and disorientation in the face of socio-economic and historical processes that have fundamentally altered and thus destabilized the world familiar to them. They are both lost in a new system, in which the moral certainties and the ready-made ever-present meanings of the past have been largely swept away. Rank, honour, mutual obligations have given way to self interest and relationships mediated by money. This is a fragmented world characterized by transcendental homelessness. Both Don Quixote and Züğürt Ağa mark the transition from one form of social organization to another. The two characters come to terms with reality in different ways. In the end, Don Quixote forswears all chivalric values that he defended and fought for so passionately and dies. Züğürt Ağa, on the other hand, having lost everything and abandoned by his wife, restarts life as a street seller.

PDF

___

Blanc, Levee. (1997). “George Lukacs: The Antinomies of Melancholy”, Other Voices: The (e)Journal of Cultural Criticism. (1)1, http://www.othervoices.org/1.1/blevee/lukacs.php. Erişim Tarihi: 3 Haziran 2018.
Bowie, Andrew. (2003). Aesthetics and Subjectivity: from Kant to Nietzsche, Manchester: Manchester University Press.
Boym, Svetlana. (2001). The Future of Nostalgia, New York: Basic Books.
Cervantes, Miguel de Saavedra, (1996). La Mancha’lı Yaratıcı Asılzade Don Quijote, çev. Roza Hakmen, İstanbul: Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık.
Coşkun, Ali. (2011). “Peter Ludwig Berger’in Din Sosyolojisindeki Yeri ve Önemi”, Peter L. Berger, Kutsal Şemsiye: Dinin Sosyolojik Teorisinin Ana Unsurları, İstanbul: Rağbet, s. 7-45.
Cuddon, J. A. (2013). A Dictionary of Literary Terms and Literary Theory, Oxford: Wiley- Blackwell. Foucault, Michel. (2002). The Order of Things: An Archeology of the Human Sciences,
Londra ve New York, Routledge 2002), 51-52.
Harris, Jose. (2001). “Introduction”, Ferdinand Tönnies, Community and Civil Society, Jose Harris (der.), çev. Jose Harris ve Margaret Hollis, Cambridge: Cambridge University Press.
Hart, Thomas R. (2016). Cervantes and Aristo: Renewing Fiction, Princeton, New Jersey: Princeton University Press.
Hegel, G. W. F. (1920). The Philosophy of Art, c. 2, Londra: G. Bell & Sons. Ilgın, Özgür, S. (2016). “Körüklü Çizmeden Tokyo Terliğe: Züğürt Ağa (1985)”, öteki Sinema, 17 Kasım 2016, http://www.otekisinema.com/zugurt-aga-1985/. Erişim Tarihi: 22 Nisan 2018.
Johnson, Caroll B. (2000). Cervantes and the Material World, Urbana ve Chicago: University of Illinois Press.
Löwy Michael ve Robert Sayre. (2001). Romanticism Against the Tide of Modernity, çev. Catherine Porter, Londra: Duke University Press.
Lukacs, Georg. (1980). “Realism in the Balance”, Aesthetics and Politics, çev. Ronald Taylor, Londra: Verso, 28-59.
Lukacs, Georg. (2017). Roman Kuramı, çev. Cem Soydemir, İstanbul: Metis Yayınları. Maine, Henry S. (2006). Ancient Law, Londra: Book Jungle.
Marx, Karl. (1933). Selected Works, V. Adoratsky (der.), New York: International Publishers.
Marx, Karl. (1977). Capital, I, çev. Ben Fowkes, New York: Vintage Books.
McCloskey, Deirdre. (2016). Bourgeois Equality: How Ideas, Not Capital and Institutions Enriched the World, Chicago: University of Chicago Press.
McCloskey, Donald. (1994). “Bourgeois Virtue”, American Scholar, 63(2), s. 177-191.
Mills, Wright, C. (1995). Veblen, Thorstein, Aylak Sınıf, çev. İnci User, İstanbul: Marmara Üniveritesi.
Nietzsche, Friedrich. (2003). On the Genealogy of Morality, Keith Ansell-Pearson (der.), çev. Carol Diethe, Cambridge: Cambridge University Press.
Ortiz, Antonio, Dominiguez. (1971). The Golden Age of Spain, 1516-1639, çev. James Casey, Londra: Weidenfeld & Nicolson.
Szakolczai, Arpad. (2016). Novels and the Sociology of the Contemporary, New York: Routledge.
Sonok, Hakan. (2016). “Şener Şen’in en çok güvendiği yönetmen hangisi?”, https://www.dunya.com/kultur-sanat/sener-senin-en-cok-guvendigi-yonetmen- hangisi-haberi-303397, Dünya, 4 Ocak 2016. Erişim 18 Nisan 2018.
Tönnies, Ferdinand. (2001). Community and Civil Society, Jose Harris (der.), çev. Jose Harris ve Margaret Hollis, Cambridge: Cambridge University Press.
Veblen, Thorstein. (1995). Aylak Sınıf, çev. İnci User, İstanbul: Marmara Üniveritesi.
Weber, Max. (2012). Ekonomi & Toplum, çev. Latif Boyacı, İstanbul: Yarın Yayınları. Zioklowski, Eric. (1991). The Sanctification of Don Quixote: From Hidalgo to Priest, Pennsylvania: The Pennsylvania University Press.