Şehir Markası Oluşturma Süreci ve Nevşehir’in Markalaşmasının Değerlendirilmesi

Bu çalışmanın amacı Nevşehir’in mevcut varlık ve faaliyetlerinin neler olduğunu tespit etmek, bu varlık ve faaliyetlerin şehir markalaşmasında ne derece etkili ve yeterli olduğunu belirleyerek Nevşehir’in markalaşma sürecine fayda sağlamaktır. Bu amaçla bir şehrin marka şehir olması yolunda ön plana çıkarılması gereken varlık ve faaliyetlerde merkezi eğilim ölçüleri gibi istatistiksel analiz yöntemleri kullanılmıştır. Nevşehir’in marka şehir olması için sahip olması ve geliştirilmesi gereken varlık ve faaliyetlerin belirlenmesi amacıyla daha önce bu konu ile ilgili yapılan çalışmalar ve odak grup görüşmeleri sonucu oluşturulan bir soru formu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda Nevşehir’in marka şehir olması yolunda sahip olması gereken varlık ve faaliyetlerin şehir yönetimi ve alt yapı, kültür, tarihi miras ve doğal güzellikler, eğitim ve spor/aktivite, yatırım ve şehirleşme, üst yapı, gastronomi, konukseverlik ve beşeri kaynaklar ve ulaşılabilirlik olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Marka, Şehir Markalaşması, Nevşehir.

___

Aaker, D. (2010), Building Strong Brands, London: Pocket Books.
Ailawadi, K L. ve Keller, K L. (2004), ‘Understanding Retail Branding: Conceptual Insights And Research Priorities’ Journal Of Retailing 80(3), ss. 331-342.
Apaydın, F. (2011), Şehir Pazarlaması Ankara: Nobel Yayıncılık.
Arslan, H. ve Şıkoğlu, E. (2017), Nevşehir Kentinin Potansiyel Turizm Mekanları. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi 43(5), ss. 471-488.
Business to Business (2017), ‘B2B’, http://b2b.wien.info/data/joaofreire.pdf (Erişim Tarihi: 01 Şubat 2017).
Çalışkan, N. ve Kılıç, E. (2014), Farklı Kültürlerde ve Eğitimsel Süreçte Renklerin Dili, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 15(3), ss. 69-85.
Demirdöğen, S. (2009), Şehir Markası Oluşturma ve Şehir Markası Bileşenlerinin İncelenmesi: Erzincan İli Üzerine Bir Saha Araştırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Dinnie, K. (2011), City Branding: Theory and Cases, UK: Palgrave Macmillian Publisher Limited.
Eroğlu, H A. (2007), ‘Şehirlerin Markalaşması’, www.yerelsiyaset.com/pdf/kasim2007/16.pdf (Erişim Tarihi: 24.09.2016).
Fan, Y. (2006), ‘Branding The Nation: What Is Being Branded?’ Journal Of Vocation Marketing, 12(1), ss. 5-14.
Knapp, D E. (2000), Marka Aklı, (çev. Azra Tuna Akartuna). İstanbul: Mediacat Kitapları.
Kotler, P. ve Armstrong, G. (2003), Principles Of Marketing, New Jersey: Prentice-Hall.
KTB (2018), http://www.kultur.gov.tr/TR,96695/istatistikler.html (Erişim Tarihi: 13.09.2018).
Nevşehir KTB (2018), http://www.nevsehirkulturturizm.gov.tr/TR,205117/muze-ziyaretci-sayilari.html (Erişim Tarihi: 13.09.2018).
Odabaşı, Y. ve Oyman, M. (2006), Pazarlama İletişimi Yönetimi İstanbul: Mediacat Kitapları.
Place Brands (2017), ‘Place Branding’, http://www.placebrands.net (Erişim Tarihi: 01 Şubat 2017).
Rainisto, S K. (2003), Success Factors Of Place Marketing: A Study Of Place Marketing Practices İn Northern Europe And The United States. Doctorate Thesis, Helsinki University Of Technology, Institute Of Strategy And International Business Doctoral Dissertations.
Ural, A. ve Kılıç, İ. (2013), Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS İle Veri Analizi, Ankara: Detay Yayıncılık.
Wood, L. (2000), Brands And Brand Equity: Definition And Management. Management Decision 38(9), ss. 662-669.
Zeren, H E. (2012), Kent Markalaşması Sürecinde İç Girişimcilik Faktörü. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 2(1), ss. 95-104.