TARİHSEL GELİŞİM SÜRECİ İÇERİSİNDE URDUCA

Bütün dillerin tek bir dilden neşet ettiği inkâr edilemez bir gerçektir. Ancak, dilin ortaya çıktığıvakit ve yeri tayin etmek ve onun gelişim sürecini izlemek zordur. Bunda yüzyıllar boyu çeşitli kültürel unsurların rol oynadığı, bu unsurların da tedrici olarak geliştiği, değiştiği ve nihayet yeni yeni dillerin ortaya çıktığıtarihi bir vakıadır. Öyle ki, bu hazırlık bilinci o dili konuşan kavimde dahi olmayabilir. Dil, ancak yazıyla kendi yenilik unsurlarınıgöstermeye başladığında hissedilir. Bu çalışmada Urdu Dili’nin aslıile ilgili tartışmalar ve dilin tarihsel gelişiminde rolü olan etkenler konu edilmektedir.

That fact that all languages had originated from one language, nobody can deny it. But, it is difficult to determine the time and the place in which language come to existence, and to trace its development process. That is a historical fact that in this process different cultural elements acted own part along the centuries and these elements also developed and changed gradually and in the end new languages came to out. So much so that, this consciousness of preparation can not exist in that nation who is speaking that language. Language is being felt only at that time when it showed its element of newness with writing. In this study we have presented the origin of Urdu Language and its historical development process

___

  • ABDURRESUL, Sâhibzâde (1964), Tarih-i Pak u Hint, (1. kısım, Hindu Ahd), Lahor
  • AHMED, Azîz (1990), Berr-i Sagir min İslami Kalçır, (İngilizcesi: Islamic Culture, Urducaya tercüme eden: Cemil Calibi), İdare-i Sekafet-i İslamiyye
  • AKÎL, Muinuddîn (1981), Muselmanon ki Cidd-o-Cehd-i Azadi, Lahor
  • Aligarh Magazine (Aligarh Özel Sayısı, l953–55) Nigran: Sıddıki, Reşid Ahmed; Manager: Alvi, Seyyid Zâhiruddîn, Aligarh
  • BAYUR, Y. Hikmet (1987), Hindistan Tarihi, C.1
  • BRELVÎ, İbâdet-Mahmûd, Seyyid Feyyâz, (1972), Tarih-i Edebiyat-i Muselmanan-i Pakistan-o-Hind, Pencab University, Lahor, C.9
  • Akîl, 1981, s.99–101; Ferîdâbâdî, 1988, C.2, s.547 v.d; Manglorî, 1937, s.405 v.d; Özcan, 1992, s.213–261).
  • ERŞED, Abdurreşîd (1996), Bis Bare Muselman, Lahor
  • FÂRÂNÎ, Selîm (1953), Urdu Zeban or Us ki Talim, Lahor
  • FERÎDÂBÂDÎ, Seyyid Hâşimî (1987), Tarih-i Muselmanan-i Pakistan-o-Bharat, Encümen-i Terakki-i Urdu, Karaçi, C.1
  • FERÎDÂBÂDÎ, Seyyid Hâşimî (1988), Tarih-i Muselmanan-i Pakistan-o-Bharat, Encümen-i Terakki-i Urdu, Karaçi, C.2
  • HÂLÎ, Altâf Hüseyin (1984), Mukaddime-i Şir-o-Şairi, Lahor
  • HÂLÎ (1990), Hayat-i Cavid, Terakki-i Urdu Bureau, New Delhi
  • Hutut-i Sir Seyyid (1924), Mürettib: Sir Ras Mesud, Bedayun
  • HÜSEYİN, Süreyyâ (1993), Sir Seyyid Ahmed Han or Un ka Ahd, Aligarh
  • İKRÂM, S. M. (1994), Yadgar-i Şibli, İdare-i Sekafet-i İslamiyye, Lahor
  • İKRÂM, Şeyh Muhammed (1990), Mevc-i Kevser, İdare-i Sekafet-i İslamiyye
  • KÂDİRÎ, Muhammed Eyyûb (1988), Urdu Nesir ke İrtika min Ulema ka Hissa, İdare-i Sekafet-i İslamiyye, Lahor
  • MANGLORÎ, Seyyid Tufeyl Ahmed (1937), Muselmanon ka Roşen Mustakbil, Hammadu’l-Kutbi, Lahor
  • MUHAMMEDU’L-HASANÎ, Seyyid (1963), Siret-i Mevlana Muhammed Ali Mongiri (Bani-i Nedvetu’l-Ulema), Meclis-i Neşriyat-i İslam, Karaçi
  • NEDVÎ, Seyyid Süleymân (1987), Arab u Hind ke Taallukat, Urdu Academy Sindh, Karaçi
  • NİZÂMÎ, Halîk Ahmed (1994), Aligarh ki İlmi Hidmat, Delhi
  • ÖZCAN, Azmi (1992), Pan Islamizm, Osmanlı Devleti, Hindistan Müslümanları ve İngiltere (1877–1914), TDV, İslam Araştırmaları Merkezi, İstanbul
  • SAKSÎNA, Râm Bâbû (1929), Tarih-i Edeb-i Urdu, Karaçi
  • RIZVÎ, Seyyid Mehbûb (1976–78), Tarih-i Daru’l-Ulum Devband, Kutubhane-i Merkez-i İlim ve Edeb, Karaçi
  • Tehzibu’l-Ahlak, 1875, C.2, S.1
  • TERÎN, Rûbina (1989), Multan ki Edebi ve Tehzibi Zindagi min Sufiya i İkram ka Hissa, Multan