N. Feyzal KESEN, M. Engin DENİZ, Neslihan DURMUŞOĞLU

ERGENLERDE SALDIRGANLIK VE ÖFKE DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ: YETİŞTİRME YURTLARI ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA

Bu araştırmanın amacı, yetiştirme yurdunda yaşayan ergenlerin, saldırganlık ve öfke düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi, ergenlerin yaşve yurtta kalma süreleri ile öfke ve saldırganlık düzeyi arasında ilişki olup olmadığının incelenmesidir. Araştırmanın evreni Konya ilinde bulunan erkek ve kız yetiştirme yurdunda kalan 2828 sayılıyasa ile korunma ve bakım altında bulunan ergenlerden oluşmuştur. Araştırma örneklemine toplam 201 ergen dahil edilmiştir. Ergenlerin yaşortalamaları15.20 dur. Araştırma sonuçlarına göre; ergenlerin sürekli öfke ve öfke tarzıalt boyutlarıile saldırganlık alt boyutlarıarasında anlamlıilişkiler bulunmuştur. Yetiştirme yurdunda yaşayan ergenlerin yaşlarıile “genel saldırganlık” ve alt boyutlarından, atak, dolaylı, sinirli ve negatif saldırganlıklar arasında pozitif yönlü anlamlıbir ilişki bulunmuştur. Ergenlerin yaşlarıile sürekli öfke düzeyleri ve öfke dışa alt boyutlarıarasında da anlamlıdüzeyde ilişki bulunmuştur. Araştırmadan elde edilen diğer bir sonuç ise, ergenlerin yurtta kalma süreleri arttıkça saldırganlık ve öfke düzeyleri de artmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Yetiştirme Yurdu, Saldırganlık, Öfke, Ergen

The aim of this paper is to determine the aggressiveness and anger levels of adolescents who live in youth home and whether or not there is significant relationship between them in terms of some specific variables. Horizon of the research covers the males and females who live youth home in Konya and are under protection by the 2828 law. 201 adolescents are included the sample of the research. Average age of these adolescents is 15.20. According to the results, significant relationship between the T-Anger and anger scale sub levels and aggressiveness sub levels is found. Positively significant relationship between age of adolescents who live in youth home and general aggressiveness and its sub levels, rash, indirect, nerve and negative aggressiveness is found. It is also found that there is significant relationship between the age of adolescents and t-anger and anger/out. The other result derived from the research is that the longer adolescents live in youth home the upper aggressiveness and anger levels of them become

Keywords:

Youth Home, Aggressiveness, Anger, Adolescent,

PDF

___

Aşkın, M.(1981). “Bazı Kişilik Değişkenlerinin Kültürlerarası Sosyal- Psikolojik Açıdan İncelenmesi”, Yayınlanmamış Doçentlik Tezi, Erzurum. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Averill, J.R.(1983), Studies on anger and aggression: implications for theories of emotion. American Psychologist, 38, 1145-1162.
Balkaya, F. (2001). Öfke: Temel Boyutları Nedenleri ve Sonuçları. Türk Psikoloji Yazıları, 4(7): 21-45
Bauman, L. & Riche, R. (1997).The Ten Most Troublesome Teen-age Problems and How to Solve Them. Toronto, ON: Carol Publishing Group.
Berkovitz, L. (1990).On the formation and regulation of anger aggression: A cognitive-neoassociationistic analysis. American Psychologist, 45 (4), 494-503.
Biaggio, M.K. (1989). Sex differences in behavioral reactions to provocation of anger. Psychological Reports, 64, 23-26.
Bilgin, N. (1988). Sosyal Psikolojiye Giriş, İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları
Bridewell, W.B., & Chang, E.C. (1997). Distinguishing between anxiety, depression and hostility: relations to anger-in, anger-out, and anger control. Personality and Individual Differences, 22 (4), 587-590.
Cairns, R., Cairns, B., Neckerman, H., Fergusan, L.&Gariepy, J. (1989). Growth and aggression: 1. Childhood to early adolescence. Development Psychology, 25(2), 320-330.
Can, Sibel, (2002). “Aggression Questionnaire” Adlı ölçeğin Türk Popülasyonunda Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması, Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, İstanbul.Genelkurmay Başkanlığı, GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Servis Şefliği.
Cılga, İ. (1989). Korunmaya Muhtaç Gençlerin Sorunları ve Yetiştirme Yurtları, Ankara: Başbakanlık Gençlik Ve Spor Genel Müdürlüğü Gençlik Hizmetleri Daire Başkanlığı Yayınları
Dryden, W. (1990). Dealing with Anger Problems: Rational-Emotive Therapeutic Interventions. Sarasota, FL: Professional Resources Exchange.
Edmonson, H. &Bullock, L. (1998).Youth with aggressive and violent behaviors: pieces of a puzzle, Preventing School Failure, 42(3): 135-141.
Freedman, L. Jonathan ve Diğerleri (1989). Sosyal Psikoloji, (Çeviren: Dönmez, Ali) , İstanbul: Arı Yayıncılık.
Harris, J. B. (2001). Working with Anger In Therapy- A Gestalt Approach. (2nd Edition), Manchester: Manchester Gestalt Centre Public.
Kassinove, H., & Sukhoddsky, D.G. (1995). Anger disorders: Basic science and practice issues (Ed) H. Kassinove. Anger disorders: Definition, Diagnosis and Treatment (pp 1-26) Washington: Taylor&Francis.
Köknel, Ö.(1996) .Bireysel Ve Toplumsal Şiddet, İstanbul Altın Kitaplar Yayınevi.
Kulaksızoğlu, Adnan. (2000). Ergenlik Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Özer, A.K. (1994). Öfke, kaygı ve depresyon eğilimlerinin bilişsel alt yapısıyla ilgili bir çalışma, Türk Psikolojisi Dergisi, 9(31), 15-25.
Öztürk, İ.(1990). Anne Baba Tutumlarının Üniversite Öğrencilerinin Bağımsızlık, Duyguları Anlama, Yakınlık, Başatlık, Kendini Suçlama ve Saldırganlık Düzeylerine Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, , Ankara. Hacettepe Üniversitesi.
Riley, W.T., Treiber, F.A., & Woods, M.G. (1989). Anger and hostility in depression. Journal of Nervous and Mental Disease, 177(11), 668-674.
Savaşır, F., Şahin, N.H., (1997). Bilişsel ve Davranışçı Terapilerde Değerlendirme: Sık Kullanılan Ölçekler. Ankara Türk Psikologlar Derneği. Yayınlar.
Sayar, K., Güzelhan, Y., Salmaz, M., Özer, O.A., Öztürk, M., Acar, B., Arıkan, M. (2000). Anger attacks in depressed Turkish outpatients, Annals of Clinical Psychiatry,12(4), 213-218.
Soysal, A. (2001). 6. Ulusal Psikoloji Öğrencileri Kongresi Bildiri Özetleri, Ankara Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
Stein, A.(1997). Saldırgan Çocuk, ( Çev: Polat, N ). İstanbul Papirüs Yayınları,.
Tambağ, H. (2004). Aileleri ile birlikte ve yetiştirme yurtlarında yaşayan adölesanların öfke ifade etme biçimleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Törestad, B. (1990). What is anger provoking? A psychological study of perceived causes of anger, Aggressive Behavior, 16, 9-26.
Yavuzer, H. (2003). Çocuk Psikolojisi, İstanbul: Remzi Kitabevi, 25. Basım.
Yıldırım, A. (1997). “9-12 Yaşları Arsındaki Korunmaya Muhtaç Çocuklarda Kendilik Tasarımı”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, .
Yılgör (Tekelioğlu), F. (1992). “Yetiştirme Yurdunda Yaşayan 13-17 Yaş Grubu Okuyan Gençler ile Aileleri Yanında Yaşayan ve Okuyan Aynı Yaş Grubu Gençlerin Ergenlik Problemlerinin İncelenmesi” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. , İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yörükoğlu, A. (1989). Değişen Toplumda Aile ve Çocuk. İstanbul: Özgür Yayın Dağıtım, 3. Basım,.