ÇATIŞMA YÖNETİMİYÖNTEMLERİVE HASTANE ÖRGÜTLERİNDE BİR UYGULAMA

Modern yönetim yaklaşımı, örgütsel çatışmaların tamamen ortadan kaldırılmasıya da engellenmesine karşıdır. Söz konusu yaklaşım, çatışmayıteşvik ederek, çatışma yönetiminin önemine değinmektedir. Bu çalışmada ilk önce örgütsel çatışma, çatışmaya ilişkin yönetsel yaklaşımlar ve etkin çatışma yönetimi yöntemleri konularıele alınmaktadır. Daha sonra ise, hastane örgütlerinde hangi çatışma yönetimi yöntemlerinin uygulandığına yönelik bir anket çalışmasının sonuçlarına yer verilerek bir değerlendirmeye gidilmektedir.

The modern management approach, is against to the entirely removal of the organizational conflict. The given approach stimulates the conflict and points the importance of the conflict management. First of all, this study includes the organazitional conflict, managerial approaches on the conflict, and methods for an efficient conflict . Then, it gives a place the results of a survey workshop that shows which conflict methods are used in the hospital organizations. And finally it comes to a conclusion with these results

___

  • Akkirman, Ali Deniz (1998), “Etkin Çatışma Yönetimi ve Müdahale Stratejileri”,D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, C. 13, S. 2, İzmir, ss. 1–11.
  • Doğrusöz, Sıdıka (1987), Hastanelerde Örgütsel Çatışmanın Yönetimi, H.Ü. Sağlık Kurumları Yönetimi, Yayınlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi, Ankara, aktaran Dilaver Tengilimoğlu, AİD, C. 24, Haziran 1991, Ankara.
  • Ertürk, Mümin (1994), “Organizasyonlarda Çatışma, Çatışma Nedenleri, Çatışmanın Yönetimi ve Erciyes Üniversitesinde Bir Anket Uygulaması”, Erciyes Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, S: 11, Kayseri, ss. 121–147.
  • İpekgil, Özlem ve Onur Özveri (1996), “Çatışmayı Yönetme Yöntemlerine İlişkin Bir İnceleme”, D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, C. 11, S. 2, İzmir, ss. 93–103.
  • Kılınç, Tanıl (1985), “Örgütlerde Çatışma: Mahiyeti ve Nedenleri”, İ.Ü. İşletme Fakültesi Dergisi, C.14, S. 1, Nisan 1985, İstanbul, ss. 103–124.
  • Korkmaz, Sezer (1994), “Örgütsel Çatışma Yönetimi ve Verimlilik”, Verimlilik Dergisi, 1994/1, Ankara, ss. 77–94.
  • Öztekin, Ali (2002), Yönetim Bilimi, Ankara : Siyasal Kitabevi.
  • Regnet, Erika (1996), “Yöneticiler Çatışmalarda Nasıl Davranır”, Çev. Tuncer Asunakutlu ve Sezai Zeybekoğlu, D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, C. 14, S. 2, Yıl: 1999, İzmir, ss. 11–18.
  • Şimşek, M. Şerif (1987), “Örgütlerde Çatışma ve Yaratıcılığın Yönetimi” Atatürk Üniv. İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt:7, Sayı:1–2.
  • Stoner, J.A.F. ve Freeman R.E. (1989), Management 4th Edition, Prentice Hall, Englewood Cliffs, New Jersey aktaran Sezer Korkmaz, Verimlilik Dergisi, 1994/1, Ankara.
  • Tengilimoğlu, Dilaver (1991), “Kişilerarası Çatışma ve Çatışmayı Teşhis Modelleri”, Amme İdaresi Dergisi, C. 24, S. 2, Ankara, ss. 121–144.
  • Thompson, Brad (1995), Yeni Yöneticinin El Kitabı 2: Üstün Performans Geliştirme, Çev. Vedat G. Diker, İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Türkel, Asuman Uluçınar (2000), Toplam Kalite Bağlamında Grup Dinamiği ve Çatışma Yönetimi, İstanbul: Türkmen Kitabevi.