Bilgi Verici Danışmanlık Programının Üniversiteye Giriş Sınavı ve Üniversite Eğitimine İlişkin Yanlış İnançlara Etkisi

Bu araştırmada, bilgi verici danışmanlık programının lise son sınıf öğrencilerinin, üniversiteye giriş sınavına ve üniversite eğitimine ilişkin yanlış inanç düzeylerine etkisi incelenmiştir. Araştırma, kontrol gruplu öntest ve sontest modele dayalı deneysel bir çalışmadır. Deney grubunda 10 oturum bilgi verici danışmanlık programı uygulanırken, kontrol grubunda da 10 oturum okulun genel rehberlik planından seçilmiş konular üzerinde tartışmalar yürütülmüştür. Veriler, araştırmacı tarafından geliştirilen üniversiteye giriş sınavına ve üniversite eğitimine yönelik yanlış inanç düzeyini ölçen, likert tipi 17 sorudan oluşan “Üniversite Sınavına ve Eğitimine Yönelik Yanlış İnanç Ölçeği” ile elde edilmiştir. Uygulanan deneysel işlem sonucunda deney ve kontrol gruplarının ÜSEYYİÖ öntest-sontest ortalama puanları arasındaki ortak etkinin anlamlılığını ortaya koymak amacıyla tek faktör üzerinde tekrarlanmış ölçümler için tasarlanan iki faktörlü varyans analizi uygulanmıştır. Deney ve kontrol gruplarının ÜSEYYİÖ puanları üzerinde yapılan analiz sonucunda grup ölçüm ortak etkisi 0.05 düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Bulgular, araştırmada denenen bilgi verici danışmanlık programının lise son sınıf öğrencilerinin üniversiteye giriş sınavına ve üniversite eğitimine yönelik yanlış inanç düzeylerini anlamlı olarak azaltmada etkili olduğunu ortaya çıkarmıştır.

The aim of the study is to research effect informatioanal counselling programme on the level of high school 11th grade students’ concerning irrational beliefs levels of university education and matriculation. This research is an experimental work which has control group pre-test, post-test model. In experimental group the 10 session informatioanal counselling programme that was employed, developed by the researcher.; in the same time in the control group, a placebo experiment was implemented at the same length. Concerning irrational beliefs levels of university education and matriculation of students at test and control group phase were assessed with irrational beliefs of concerning university education and matriculation scale. Mixed repeated measures of analysis of variance (ANOVA) technique was used in order to make the main effect of difference between test and control groups’ pretesst posttest average scores significant after experimental procedure. There has been a significant main effect difference between average scores at 0.05. Findings made clear that informational counselling programme was influential in order to decrease the students’ wrong beliefs about matriculation and university education.

PDF

___

Bacanlı, Feride, (1995). "Mesleki Grup Rehberliğinin Lise Öğrencilerinin Mesleki Olgunluk Düzeylerine Etkisi". Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Bal, P. N: (1998). "Ergenlik Döneminde Mesleki Karar Verme Olgunluğunun incelenmesi ve Mesleki Karar Verme Eğitim Programının Etkisinin Araştırılması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul:. M. Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Bilgin, A. (1995). "Grup Rehberliğinin ve Grupla Psikolojik Danışmanın, Lise Öğrencilerinin Anne-Babalarından Bağımsız Meslek Kararı Verme Davranışına Etkisi". Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: A. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Burnett, Paul C. (1994). Self-talk in Upper Elemantary School Child Its Relatioship With Irrational Beliefs, Self-esteem and depression. Journal of Rational-Emotive and Cognitive-Behavior Therapy, 12, (3) 181-189.

Büyüköztürk, Şener. (2001). Deneysel Desenler: Öntest Sontest Kontrol Gruplu Desen ve Veri Analizi. Ankara: Pegem Yayınları.

Crites, J. O. (1969). Vocational Psychology: The Study of Vocational Behavior and Development. New York: Mc Graw-Hill. 320- 325.

Çakır, M.Ali (2003). Bir Mesleki Grup Rehberliği Programının Lise Öğrencilerinin Mesleki Kararsızlık Düzeylerine Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi.Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü

Digiuseppe, Raymond A. (1976). A Developmental Study of The Efficacy of Rational-Emotive Education. Dissertation Abstracts International.

Ellis, A. (1973). Humanistic Psychotherapy. The Rational Emotive Approach. New york: The Julian Press, Inc.

Ellis, A.(1989) Rational Therapy. R. J. Corsini & D. Wedding. Current Psychotherapies. Illinois: F.E. Peacock Publishers Inc., 197-238.

Güney, Z. (1982). Grup Rehberliği Programının Öğrencilerin Meslek Tercihleri İle Meslek Alanlarına Bağlı Değerleri Arasındaki İlişkiye Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi. Ankara: A. Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Hamamcı, Z. (2002). “Bilişsel Davranışçı Yaklaşımla Bütünleştirilmiş Psikodramanın Temel İnançlar Üzerine Etkisi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi.Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Harris, Sandra Lou R. (1976). Rational-Emotive Education and The Human Develompment Programme: A Comparative Outcome Study. Dissertation Abstract International

Helmstetter, Shad; (1997). Bizi Biz Yapan Seçimlerimiz. Çeviren: Betül Çelik. İstanbul: Sistem Yayıncılık.

Hooper, Stephen R. C. C. Layne. (1985). Rational-Emotive Education as a Short-Term Primary Prevention Technique. Techniques, 1(4), 264-269.

Kuzgun, Y. (1982). Mesleki Rehberliğin Bireylerin Yetenek ve İlgilerine Uygun Meslekleri Tanımalarına Etkisi. Doçentlik Tezi. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. No:118.

Kuzgun, Y, (2000). Meslek Danışmanlığı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Kuzgun, Y, (2003). Meslek Rehberliği ve Danışmanlığına Giriş. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım

Kuzgun, Y. (2003). Meslek Seçiminde Bilinmesi Gerekenler, Ankara: ÖSYM Yayınları Mc Dowell, R.S. (1976) Parent Counselling: The state of the art. Journal of Learning Disabilities. 9(10), 6-11.

Miller, Norman Joseph. (1978). Effect of Behavior Rehearsal, Written Homework and Level of Intelligence on The Efficacy of Rational Emotive Education in Elemantary School Children. Dissertation Abstract International, 38 (8), 3898B.

Öncü, H. (1991)."Grupla Mesleki Psikolojik Danışmanın Lise Öğrencilerinin Mesleki Tercihlerine Etkisi". Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: H.O. Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Tavşancıl, E.(2002). Tutumların Ölçülmesi ve Spss ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayınları.

Uzer, A.S. (1987). "Lise Öğrencilerinin Yükseköğretim Programalrının Tercihleri İle Kendi Yetenek, İlgi ve Mesleki Olgunluk Düzeyleri Arasındaki İlişkiler'. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: H.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.

TED (2005). “Türkiye’de Üniversiteye Giriş Sistemi Araştırması Sonuç Raporu”. Ankara: Türk Eğitim Derneği.

Türküm, S. (1996) “ Davranışçı Yaklaşıma Dayalı Grupla Psikolojik Danışmanın Bilişsel Çarpıtmalar ve İletişim Becerileri Üzerindeki Etkisi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Ülkü, S. (1976). Lise I. Sınıflarda Uygulanan Bir Grup Rehberliği Programının" Yöneltme Açısından Etkililiğinin Araştırılması.” Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara. A.Ü. Eğitim Fakültesi.

Wilbert, J. R., ve Rupert, P. A. (1986). Dysfunctional attitudes, loneliness, and depression in college students. Cognitive Therapy and Research, 10, 71-77.

www.osym.gov.tr