Japonya ve Türkiye: “Stratejik Ortaklık” Ötesi Bir Potansiyel?

İnsanlık için zorlu 2020 yılını geride bırakan tüm ülkeler, 2021 yılına umutla gi- rerken, Covid-19’un tıbbi, ekonomik, sosyolojik ve hatta psikolojik etkileriyle önce- likli olarak mücadele etmeye devam ediyor. Bu açıdan ülkeler devam eden askeri, ekonomik ve siyasi işler ve zorluklarla uğraşırken; Öte yandan, Covid-19 salgınının yaralarını iyileştirmek zorunda. Bu ise olası, olağanüstü önlemler ve farklı aramaları gerektiriyor. Ülkelerin çoğu zaten süregelen düşmanlıklarla mücadele ediyor. Bu bağ- lamda Japonya ve Türkiye’de özellikle orta vadeli ve uzun vadeli dönemlerde, ayrı ayrı ekonomilerini canlandırabilecek yeni alternatifler arıyor. Her iki ülke 2013 yılında stratejik ortaklık sözleşmesi imzalamış olsa da şu anda gerçek bir stratejik ortaklığın çok gerisindeler. Bu yazıda, Japonya ve Türkiye’nin mevcut dünya konjonktüründe herhangi bir stratejik ortaklık potansiyeli olup olmadığı konusu incelenecektir.

Japan and Turkey: “Strategic Partnership” Beyond The Potential?

Entering 2021 with hope, leaving behind the challenging year of 2020 for humanity, all countries still battle with Covid-19’s medical, economic, sociological, and even psychological effects with priority. While dealing with the ongoing military, economic and political affairs and difficulties; on the other hand, states have to heal the wounds of the Covid-19 pandemic. Possible requires extraordinary measures and different searches. Most of the countries are struggling with ongoing allyships. Japan and Tur-key are separately seeking new alternatives that could boost their economy; especially in mid-term and long-term periods. Although both countries have signed a strategic partnership contract in 2013, they are currently way behind a real strategic partner-ship. In this article, whether Japan and Turkey have any kind of potential for strategic partnership or beyond it, in the current world conjuncture, will be examined.

___

  • Alpar, G. (2020). Türkiye’nin Güvenliğini Anlamak, “Uzak Doğu’da Yeni Güvenlik Arayışları: Japonya ve Güney Kore”, Nobel Yayınları: Ankara.
  • Alpar, G. (2014). Antropolojik Bakış Açısı ile Stratejik Dünya Tarihi, Palet Yayınları: Konya.
  • Anadolu Ajansı. Aa.com.tr. (2013). Retrieved 11 January 2021, from https://www.aa.com.tr/tr/turkiye/turkiye-ve-japonya-stratejik-ortak/208085.
  • Anadolu Ajansı. Aa.com.tr. (2018). Retrieved 11 January 2021, from https://www.aa.com.tr/tr/turkiye/ertugrul-firkateyni-faciasi-duygusal-ehemmiyeti-yuksek-tarihi-bir-olay/1256175.
  • Anadolu Ajansı a. Aa.com.tr. (2021). Retrieved 8 January 2021, from https://www.aa.com.tr/tr/dunya/turkiye-yeniden-asya-politikasiyla-yeni-firsatlari-degerlendirecek/1685227.
  • Anadolu Ajansı b. Aa.com.tr. (2021). Retrieved 8 January 2021, from https://www.aa.com.tr/tr/analiz-haber/abdnin-pasifik-yuzyili-projesi-ve-kazanimlari/579683.
  • Dadabaev, T. (2016). Japan in Central Asia. Palgrave.
  • DEİK. Deik.org.tr. (2021). Retrieved 1 January 2021, from https://www.deik.org.tr/basin-aciklamalari-cumhurbaskani-erdogan-turkiye-japon-yatirimcilara-essiz-firsatlar-sunuyor.
  • Diplomatic Bluebook. Ministry of Foreign Affairs of Japan (MOFA). (2018). Retrieved 23 January 2021, from https://www.mofa.go.jp/policy/other/bluebook/2018/html/chapter2/c020300.html.
  • Dissyukov, A. (2019). “Central Asia Plus Japan” Dialogue: From Idea to Implementation. Journal Of International And Advanced Japanese Studies, 11, 1-21. Retrieved 13 January 2021, from http://japan.tsukuba.ac.jp/research/JIAJS_PRINTED01_Dissyukov.pdf.
  • Durmaz, G. a (2020). International Students, Science Cities, and Japan,. Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Durmaz, G. b (2020). Highly-Skilled Immigrants, Science Cities, and Japan (1st ed.). Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Dündar, A. (2011). Pan-İslâmizm'den Büyük Asyacılığa. Ötüken Neșriyat.
  • EU TRADE. Ec.europa.eu. (2021). Retrieved 8 January 2021, from https://ec.europa.eu/trade/policy/countries-and-regions/countries/japan/ Foreign Affairs. foreignaffairs.com. (2009). Retrieved 11 January 2021, from https://www.foreignaffairs.com/articles/2009-07-01/get-smart.
  • Guliyev, S. (2012). Devletlerarası Sorunlara Sebep Olan Faktörler ve Çözüm Önerileri. In B. Günay, Genç Akademisyenlerin Perspektifinden Birlikte Yaşama. Da yayıncılık. Retrieved 23 January 2021, from.
  • Hürriyet. Hurriyet.com.tr. (2018). Retrieved 11 January 2021, from https://www.hurriyet.com.tr/dunya/japonya-tarihi-ucusun-murettebatini-unutmadi-41043812.
  • JICA. Jica.go.jp. (2018). Retrieved 11 January 2021, from https://www.jica.go.jp/turkey/turkish/office/topics/180530.html.
  • Lee, S. (2002). The 1951 San Francisco Peace Treaty with Japan and the Territorial Disputes in East Asia. Pac. Rim. L. & Pol’y J.
  • MOFA a. Ministry of Foreign Affairs of Japan. (2020). Retrieved 11 January 2021, from https://www.mofa.go.jp/region/latin/brazil/index.html.
  • MOFA b. Mofa.go.jp. (2020). Retrieved 11 January 2021, from https://www.mofa.go.jp/region/latin/latin_e/economic.html.
  • Saito, Y., & Takami, K. (2016). Nikkei Asia. NikkeiAsia.com. Retrieved 23 January 2021, from https://asia.nikkei.com/Business/Finance/Japan-s-megabanks-are-on-the-march-in-Southeast-Asia.
  • Soko Directory. sokodirectory.com. (2016). Retrieved 13 January 2021, from http://sokodirectory.com/2016/08/economic-cold-war-africa-china-japan/.
  • T.C. Dışişleri Bakanlığı. www.mfa.gov.tr. (2020). Retrieved 11 January 2021, from http://www.mfa.gov.tr/i_-turkiye_nin-latin-amerika-ve-karayiplere-yonelik-politikasi-ve-bolge-ulkeleri-ile-iliskileri.tr.mfa.
  • The Africa Report. TheAfricaReport.com. (2020). Retrieved 11 January 2021, from https://www.theafricareport.com/40170/japan-to-beat-china-in-africa-abes-successor-needs-a-risk-taking-strategy/.
  • Turner, S. (2009). Russia, China and a Multipolar World Order: The Danger in the Undefined Asian Perspective 33(1), 159-184. Doi: 10.1353/apr.2009.0029.
  • Worldbank. Worldbank GDP (2021). Erişim Tarihi 1 January 2021, from https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.PCAP.CD?locations=JP
  • Watanabe Y.., ve McConnel, D. (2008). Soft Power Superpowers. M.E. Sharpe.