MENÂKIB-I ABDÜ’L-KÂDİR

Genel olarak, sohbet havasında, sade bir dil ve üslup içerisinde, tasavvuf büyüklerini (Kurucu-Halife -Şeyh) tanıtmak amacıyla yazılan menakıpnamelerde, zaman zaman bu şahıslara ait şiirlere de rastlanır. Daha ziyade mensur olarak kaleme alınmış olan menakıpnameler, manzum veya her iki çeşidi birlikte barındırmış olabilirler. Biyografik özellik taşıyan bu tür eserler kronolojik bir sıra takip edilerek okuyucuya sunulur. “Âzizî” mahlaslı birinin kaleminden XVI. yüzyıl sonlarında manzum olarak yazıldığını anladığımız “Menâkıb-ı Abdülkadir” adlı bu eser 1736 tarihinde Sunullah Muhammed Sadık tarafından istinsah edilmiştir

-

İn General, similar to chat, in a simple language and style, the sufi elders (Constructor-Khalife- Sheikh) in order to post menâkıpname’s, from time to time these individuals can be found in his poems. More so, the prose is written as menkibeler, poetry, or both types of products. “Menâqıb-ı Abdulkadir” which was written by name by Azîzî on the end of seventeen century, by Sunullah Muhammed Sadık was coppied in 1736
Keywords:

-,

___

  • Kur’ân-ı Kerîm ve Türkçe Anlamı, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayını. Şemsedin oğlu Mustafa, Ahter-i Kebir, (Arabça-Türkçe) Lügat, Dersaadet,1310
  • Ağakay, M.Ali, Türkçede Mecazlar Sözlüğü, Ankara, 1949
  • Ahmed Cevdet Paşa, Belâgât-ı Osmaniye, İstanbul, 1310
  • Ahmed Vefik Paşa, Lehçe-i Osmanî, İstanbul,1306
  • Akalın, L. Sami, Edebiyat Terimleri Sözlüğü, İstanbul, 1966
  • Aksoy, Ö. Asım, Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü, Ankara, 1971
  • Arat, R. Rahmeti, Eski Türk Şiiri, Ankara,1965
  • Arseven, Celal Esad, Sanat Ansiklopedisi, M.E.B. Yayınları, İstanbul,1993
  • Banarlı, Nihad Sami, Resimli Türk Edebiyatı Tarihi, I-II, İstanbul, 1971
  • Bursalı Mehmed Tahir, Osmanlı Müellifleri, İstanbul, Matbaa-ı Âmire, 1333-1342
  • Devellioğlu, Ferit, Osmanlıca Türkçe Ansiklopedik Lügat, Ankara,1993
  • Gölpınarlı, Abdulbaki, Divan Şiiri, İstanbul, Varlık Yay.,1955
  • Gölpınarlı, Abdulbaki, Tasavvuftan Dilimize Geçen Deyimler ve Atasözleri, İstanbul,1966
  • Gölpınarlı, Abdulbaki, 100 Soruda Tasavvuf, İstanbul,1969
  • İpekten, Haluk, Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü, Ankara,Kültür ve Turizm BakanlığıYay.,1988
  • İpekten, Haluk, Türk Edebiyatı Kaynaklarında Türkçe Şuara Tezkireleri, Erzurum, Atatürk Ün.,Fen-Edebiyat Fak.Ders Notları,1986
  • İslâm Ansiklopedisi, M.E.B. Yay.,İstanbul, 1986-1993
  • Kanar, Mehmet, Büyük Farsça-Türkçe Sözlük, İstanbul, 1993
  • Karahan, Abdulkadir, İslâm-Türk Edebiyatında Kırk Hadis, İstanbul,1954
  • Köprülü, Mehmed Fuad,Türk Edebiyatı Tarihinde Usul, Bilgi, Kasım1923/Teşrîn-i Sanî 1329
  • Levend, Agah Sırrı, Edebiyat Tarihi, Ankara, 1984
  • Meydan Larousse, İstanbul, 1992
  • Muallim Naci,Lûgat-ı Naci,İstanbul,1987
  • Ocak, Ahmet Yaşar, Kültür Tarihi Kaynağı Olarak Menâkıbnâmeler, TTK.Yay., Ankara, 1997
  • Onay, A.Talat,Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar, TDV. Yay., Ankara, 1992
  • Özön, M. Nihat, Büyük Osmanlıca-Türkçe Sözlük, İstanbul, 1959
  • Pakalın, M. Zeki,Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, Ankara, I-III, İstanbul,1976
  • Pala, İskender, Ansiklopedik Divan Sözlüğü, Ankara, 1995
  • Pekolcay, Necla, İslâmî Türk Edebiyatı, İstanbul, 1994
  • Şemseddin Sami, Kamûs-i Türkî, İstanbul, 1992