GİYSİ UYGULAMALARINDA TASARIM İŞBİRLİKLERİNİN ÖNEMİ

Çalışmanın amacı, farklı tasarımcıların ortak yürüttükleri giysi uygulamalarında ortak hareket etme, ortak paylaşım ve ortak gelişim sağlayan tasarım işbirliklerinin öneminin araştırılmasıdır. Bu amaçla, çalışma iki aşamada yürütülmüştür. Çalışmanın ilk bölümünde konunun kavramsal ve kuramsal yönden açıklanmasını sağlayan literatür taraması, kaynak kişi görüşmesi ile kişisel fotoğraf arşivlerinden yararlanılmıştır. İkinci bölümde, çalışmayı yürüten tasarımcıların, tasarımsal süreçlerde kendi bağımsız fikirlerini kullandıkları ancak tasarıma karar verme sürecinde ortak hareket ettikleri bir ‘kapsül koleksiyon’ hazırlanmıştır. Koleksiyonda yer alan üç adet özgün giysi tasarımı, sanatın modaya kaynaklık ettiği bir üslupla ele alınmış ve çalışmanın teması “sürdürülebilirlik” konusu üzerine yapılandırılmıştır. Koleksiyonda materyal olarak geleneksel ‘Şile bezi’ kullanılmış, böylece dokumanın sürdürülebilirlik yönü de aynı zamanda incelenmiştir. Araştırmaya katılan tasarımcıların ortak kanaatlerinin esas alındığı uygulama sonuçlarından; tasarım işbirliklerinin tasarım da kullanılan unsurları zenginleştirdiğini ve yeni ve özgün fikirlerin ortaya çıktığını, edinilen mesleki bilgilerin paylaşılması yoluyla var olan yeteneklerin etkin olarak kullanıldığını ve muhtemel tasarım risklerinin en aza indirildiği gözlemlenmiştir. Koleksiyonun tasarımsal süreçleri ile araştırmayı yürüten tasarımcıların ortak kanaatinden çıkan sonuca göre, çalışmanın bölgesel - yerel markalarla farklı tasarımcıların katılacağı yeni işbirlikleri ile kapsamının genişletilerek yeni koleksiyonların geliştirebileceği konusuna dikkat çekilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Giysi Uygulamaları, Tasarım İşbirlikleri, Giysi Koleksiyonu, Yaratıcılık, Özgünlük

IMPORTANCE OF DESIGN COLLABORATIONS IN CLOTHING PRACTICES

The purpose of this study is to investigate the importance of design collaborations that allow common action, sharing and development in clothing practices that are collaboratively carried out by different designers. For this purpose, the study is carried out at two stages. The first stage of the study involves a literature review that allows the understanding of the topic from a theoretical and conceptual perspective, source interviews and personal photography archives. At the second stage, a ‘capsule collection’ where the designers conducting the study use their independent ideas in design-related processes but act collaboratively in the process of design decision-making is prepared. Three authentic clothing designs included in the collection are discussed in a manner where art acts as a source for fashion, and the theme of the study is structured on the topic of “sustainability”. The traditional fabric called ‘Şile bezi’ is used as the material in the collection, and thus, the sustainability aspect of this weave is also examined. Based on the implementation results where the common conclusions of the designers who participate in the study, it is observed that design collaborations enrich the elements that are used in the design, new and unique ideas emerge, and by sharing the professional knowledge that is gained, existing talents are effectively used, and potential design risks are minimized. According to the result emerging from the design processes of the collection and the common opinions of the designers conducting the study, it is emphasized that new collections may be developed by expanding the scope of the study with new collaborations in which different designers will participate with regional-local brands.

Keywords:

Clothing Practices, Design Collaborations, Clothing Collection, Creativity, Authenticity,

PDF

___

• Akpınarlı, H. F.and Üner, İ., (2019). “Geleneksel Tekstillerin Özellikleri ve Çeşitleri.” Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı 34, Denizli, s.133-1.
• Çeğindir, N., (2020). 100 Soruda Giysi Mimarisi, (2. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Goode, G., (2017). “The Changing Nature Of Strategic Collaboration: The Emergence Of Equity Participation In The Uk Media industry. Strategic Direction.” 33(10), 1-3. International Council for Correspondence Education [ICDE] (2017). ICDE strategic plan 2017-2020.
• Gür Üstüner, S., (2017). “Tekstil Tasarım Tarihine Genel Bir Bakış.” Sanat-Tasarım Dergisi, Sayı: 8 ISSN: 1309-2235 ss.49-58 DOI: 10.17490/Sanat.2018.21.
• Elibol, B., (2015). Osmanlı Saray Sanatının Desen Repertuvarı. Yüksek Lisans Tezi. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• İpşiroğlu, N., İpşiroğlu, M., (2017). Sanatta Devrim, (6. Baskı) İstanbul: Hayalperest Yayınevi.
• Lahor, J., 2012. Art Nouveau, ISBN.1859956734(9781859956731).
• Poulsen, L. B., (2014). “Strategic collaboration: Key success factors. European Commission Stakeholder Workshop: “Stimulating Emerging Industries Through A Large-Scale Demonstrator Approach”. Brussels.
• Sari, S., Kodaman, L., (2011). “Yves Saınt Laurent Giysi Tasarımlarında Piet Mondrian Etkisi.” Akdeniz Sanat Dergisi, Yıl 2011, Cilt 4, Sayı 7, ss 59-62.
• Sari, S., (2020). Temel Tasarım, Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları, Erzurum.
• Seivewright, S., (2013). Moda Tasarımında Araştırma ve Tasarım, İstanbul: Literatür Yayınları.
• Temir, Ş., (2010). Geçmişten Günümüze Şile ve Şile Bezi, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı, Ankara.
• Troy, Nancy J., (2003). “Couture Culture: A Study in Modern Art and Fashion.” Massachusetts Institute of Technology.
• Toombs, A. L., (2016). Care and the Construction of Hacker Identities, Communities, and Society, Dissertation, Indiana University.