Plastik sanatlarda ortaya çıkan yeni yaklaşımlarla birlikte, sanatçılar bir ifade aracı olarak kullanabilecekleri yeni malzemeleri keşfetmeye dolayısıyla geleneksel malzemelerin yanı sıra hazır nesneler, teknolojik ve organik nesneler, tekstil ürünleri gibi sanata uzak görünen unsurları bir ifade aracı olarak kullanmaya başlamışlardır. İlk defa Picasso’nun kolajlarıyla birlikte sanatta yer edinen malzeme, Duchamp’ın her türlü endüstriyel malzemenin sanatta kullanılmasına olanak vermesiyle birlikte günlük hayatta taşıdıkları anlamlardan koparılarak yeni anlamlar yüklenerek sanata dahil edilmiştir. Bu döneme kadar insanın temel ihtiyaçlarına yönelik yapılmış nesneler olarak kabul edilen halı ve kilimler bu yeni dönemin getirdiği anlayışla birlikte sanat alanında yeni bir ifade aracı olarak yerini almıştır. Anadolu’da zengin bir dokuma geleneğinin olması halı ve kilimi sanatsal bir ifade aracı olarak kullanmak isteyen Çağdaş Türk sanatçıları için bu malzemelerin kaynağına ulaşmakta kolaylık sağlamıştır. Türk sanatında resim-tekstil etkileşimiyle birlikte ortaya çıkan bu yeni anlayış günümüze gelene kadar yeni bir boyut kazanmış nesnenin betimlenmesinden çok düşüncenin ön plana çıktığı eserlerde halı ve kilim çağrışıma dayalı güçlü bir imge olarak kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışma günümüz Türk sanatında halı ve kilimi bir ifade aracı olarak kullanan sanatçılar ve bu sanatçıların, içerdikleri anlamlarla birlikte yeni bir kavram yüklemesiyle oluşturduğu eserlerin incelenmesiyle oluşturulmuştur.