Özel Eğitim Öğretmenlerinin Değerlendirme Etkinliklerine İlişkin Deneyimleri

Bu araştırmanın amacı, özel eğitim okullarında görev yapan özel eğitim öğretmenlerinin özel gereksinimli öğrencilerin değerlendirilmesi amacıyla değerlendirme etkinliklerinde ne tür süreçlere yer verdiklerinin belirlenmesidir. Nitel araştırma yaklaşımlarından fenomenoloji yöntemiyle desenlenen çalışmaya farklı kademelerdeki özel eğitim okullarında çalışmakta olan 11 özel eğitim öğretmeni katılmıştır. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşmeler aracılığıyla toplanmıştır. Toplanan veriler içerik analizi tekniğiyle analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda erişilen temalar; “özel eğitim öğretmenlerinin değerlendirme süreçleri”, “yetersizlik türü ve düzeyinin değerlendirme etkinliklerine etkisi”, “özel eğitim öğretmenlerinin değerlendirme sürecinde iş birliği yaptığı paydaşlar” ve “özel eğitim öğretmenlerinin değerlendirme konusunda kendini geliştirme hedefleri” şeklindedir. Erişilen bulgular ulusal ve uluslararası alanyazın verileriyle birlikte tartışılmış ve uygulamaya yönelik çeşitli öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Özel eğitimde değerlendirme, Eğitsel değerlendirme, İnformal değerlendirme

Special Education Teachers’ Experiences on Assessment Activities

The purpose of this research is to determine what kinds of processes are covered in assessment activities aimed at assessing students with special needs by special education teachers working in special education schools. Eleven special education teachers working in special education schools at different levels participated in the study. The study employed the phenomenological method, a qualitative research approach. The research data were collected through semi-structured interviews. The collected data were analyzed by content analysis. The themes obtained as a result of the analyses are as follows: “Assessment processes of special education teachers”, “The effect of the type and level of disability on the assessment activities”, “Stakeholders with whom special education teachers collaborate in the assessment process”, and “Special education teachers’ self-development goals on assessment”. The obtained findings are discussed in light of the national and international literature data, and several suggestions for practice are presented.

Keywords:

Assessment in special education, Educational assessment, informal assessment,

PDF

___

Akçamete, G. ve Avcıoğlu, H. (2005). Sosyal becerileri değerlendirme ölçeğinin (7-12 yaş) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 61-77. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/16931
Aksoy, V. ve Topuz, Ç. (2019). Özel Eğitimde Değerlendirmenin Temelleri (Editör: Aksoy, V.). Özel gereksinimli öğrencilerin eğitiminde değerlendirme. Ankara: Maya Akademi.
Aldridge, J. A. (2015). Teacher collaboration: Implications for transitions, student achievement, and inclusion. Independent Studies and Capstones. Retrieved from: https://digitalcommons.wustl.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1699&context=pacs_capstones
American Federation of Teachers National Council on Measurement in Education (1990). Standards for teacher competence in educational assessment of students, 1-7. Retrieved from: https://eric.ed.gov/?id=ED323186
Avcıoğlu, H. (2015). A’dan Z’ye BEP: Bireyselleştirilmiş eğitim programlarının geliştirilmesi. Ankara: Vize Yayıncılık.
Bloor, M. ve Wood F. (2006). Keywords in qualitative methods: A vocabulary of research concepts (1st ed.). London: SAGE Publications.
Bogdan, R.C. ve Biklen, S.K. (2007). Qualitative research for education an introduction to theories and methods (5 th ed.). USA: Pearson.
Borucu, B. ve Işıkdoğan Uğurlu, N. (2018). Genel eğitim okullarındaki özel gereksinimli öğrencilerin öğretim öncesi, sırası ve sonrası eğitsel değerlendirilmelerine ilişkin öğretmen görüşleri. (Editör: Melekoğlu, M. A.). 28. Ulusal Özel Eğitim Kongresi Tam Metin Bildiri Kitabı (s. 18-29) içinde. Eskişehir. ISBN: 978-605-80966-0-8
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2021). Bilimsel araştırma yöntemleri (30. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Clancy, M., ve Gardner, J. (2017). Using digital portfolios to develop non-traditional domains in special education settings. International Journal of eProtfolio 7(1), 93-100. Erişim adresi: https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1142753.pdf
Clark, S. G. (2000). The IEP process as a tool for collaboration. Teaching Exceptional Children, 33(2), 56-66. doi:10.1177/004005990003300208
Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (2nd Ed.). USA: SAGE Publications.
Çolak, A. (2007). Kaynaştırma uygulanan bir ilköğretim sınıfındaki sosyal yeterliközelliklerinin betimlenmesi ve iyileştirilmesi çalışmaları. Yayımlanmış Doktora Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Glesne, C. (2014). Nitel araştırmaya giriş (4.Baskı). (Çeviri Editörleri: Ersoy, A. ve Yalçınoğlu, P.). Ankara: Anı Yayıncılık. Dettmer, P., Knackendoffel, A., ve Thurston, P. (2013). Collaboration, consultation, and teamwork for students with special needs (7th ed.). Pearson, Boston.
Fiscus, E. D., ve Mandell, C. J. (2002). Bireyselleştirilmiş eğitim programlarının geliştirilmesi. (Ed. Akçamete, G. Çev. Hatice Günayer Şenel, Elif Tekin). Ankara.
Friend, M. (2000). Myths and misunderstandings about professional collaboration. Remedial and Special Education, 21(3), 130-160. Erişim adresi: https://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.454.208&rep=rep1&type=pdf
Gillies, R. M. (2014). The role of assessment in informing interventions for students with special education needs. International Journal of Disability, Development and Education, 61(1), 1-5. doi: 10.1080/1034912X.2014.878528
Güven, D. ve Gürsel, O. (2014). İlköğretimde kaynaştırılan zihinsel yetersizliği olan öğrencilerin başarılarının değerlendirilmesine ilişkin öğretmen görüşleri. İlköğretim Online, 13(1), 109-129. Erişim adresi: http://www.ilkogretim-online.org/fulltext/218-1596891979.pdf?1630916828
Jung, L. A. ve Guskey, T. R. (2007). Standards-based grading and reporting; a model for special education. Teaching Exceptional Children, 40(2), 48-53. Erişim adresi: https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/004005990704000206 Kargın, T. (2007). Eğitsel değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama süreci. Özel Eğitim Dergisi, 8 (1), 1-17. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/159177
Keleşoğlu, F. ve Atasayar, M. (2019). Eğitsel değerlendirme ve tanılama süreci (Editör: Sola-Özgüç, C.). Özel Eğitimde Değerlendirme. Ankara: Vize Yayıncılık.
Mandula, K., Parupalli, R., Vullamparthi, A. J., Murty, A. S., Magesh, E. ve Nelaturu, S. C. B. (2016, March). ICT based special education assessment framework for inclusive education. International Conference on Computing for Sustainable Global Development, India. Retrieved from: https://ieeexplore.ieee.org/stamp/stamp.jsp?tp=&arnumber=7724546
Mat-Rabi, N. ve Yusof-Zulkefli, M. (2018). Mainstream teachers’ competency requirement for inclusive education program. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 8(11), 1779-1791. doi: 10.6007/IJARBSS/v8-i11/5354
MEB (2017). Özel eğitim öğretmeni özel alan yeterlikleri. Erişim adresi: https://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_11/06160842_14-YYretmen_Yeterlikleri_KitabY_Yzel_eYitim_YYretmeni_Yzel_alan_yeterlikleri_ilkYYretim_parYa_17.pdf
MEB, (2018a). Orta ağır zihinsel engeli ve otizm spektrum bozukluğu olan öğrenciler için iletişim becerileri dersi öğretim programı: II. kademe. Erişim adresi: