Acil Servise Başvuran Travmalı Çocukların Demografik Özellikleri ile Acil Hemşirelik Girişimlerinin Tanımlanması

Amaç: Araştırmanın amacı bir yıllık dönemde acil servise başvuran travmalı çocukların özelliklerinin ve acilservis hemşirelerinin girişimlerinin tanımlanmasıdır.Yöntem: Bu araştırma retrospektif yöntemle yapılmıştır. Araştırma kapsamında 01.01.2018-31.12.2018 tarihleriarasında üçüncü basamak bir üniversite hastanesi acil servisinde travma tanısı koyulmuş 700 çocuğun dokümanıincelenmiştir. Dokümanlardan toplanan veriler Hemşirelik Girişimleri Sistemi, Hemşirelik Yönetmeliği ve AcilHemşireliği Derneği güncel kılavuzları ışığında sınıflandırılmıştır. İstatiksel analiz sonuçları kategorik verileriçin frekans ve yüzde olarak sunulmuştur.Bulgular: Çocuk travmalarında en önemli etyolojik faktörlerin yüksekten düşme (%38,3) ve trafik kazaları(%24,9) olduğu bulunmuştur. Çocukların ergenlik (%28,7) döneminde travmalara karşı daha savunmasızoldukları tespit edilmiştir. Erkek çocukların (%65,6) kız çocuklardan (%34,4) iki kat daha fazla travmaya maruzkalma riskine sahip olduğu belirlenmiştir. Acil servise travmalı çocukların başvuru sıklığı akşam saatlerinde(%57) ve yaz mevsiminde (%41,6) artış göstermektedir. Hemşirelik bakımına ilişkin kayıtların içeriğini en çokvital bulgulara ilişkin bilgiler (%83,3) oluşturmaktadır. İkinci sırada en sık uygulanan hemşirelik aktiviteleridolaşım problemlerine (%55,6) yöneliktir. Acil servis hemşirelerinin hasta tanısı koyma, nörolojik takip ve hastaöyküsünü alma (%0,7) girişimlerini neredeyse hiç uygulamadıkları veya kayıt etmedikleri bulunmuştur.Sonuç: Acil servis hemşirelerinin travmalı çocuklara yapılan uygulamalarda Acil Hemşireliği Derneği güncelkılavuzlarına ve Hemşirelik Yönetmeliği’ne yeterli uyumunun olmadığı bulunmuştur. Travmalı çocuklardamortalite ve morbidite oranının azalması için acil uygulamalar ve bakım, acil hemşireliği ve travma hemşireliğikonularında hemşirelerin yeterli donanıma sahip olmaları gerekmektedir. Ergenlik problemlerine yöneliksavunma mekanizmalarının güçlendirilmesi ve ailelerin bu konuda desteklenmesi travmalı çocuk sayısınınazalmasına katkı sağlayabilir.

Anahtar Kelimeler:

acil hemşireliği, acil servis, pediatrik acil, pediatri hemşireliği, Travma

Identification of Demographic Characteristics and Emergency Nursing Interventions of Traumatized Children Presenting to the Emergency Department

Objective: The aim of the study was to define the characteristics of traumatized children who applied to theemergency department in a one-year period and the interventions of emergency nurses.Method: This research was conducted with a retrospective method. Within thes cope of the research, thedocuments of 700 children who were diagnosed with trauma in the emergency department of a tertiary universityhospital between 01.01.2018 and 31.12.2018 were examined. The data collected from the documents wereclassified in the light of the Nursing Interventions System, Nursing Regulation, and the current guidelines of the Emergency Nursing Association. Statistical analysis results are presented as frequencies and percentages forcategorical data.Results: Falling from a height (38.3%) and traffic accidents (24.9%) were found to be the most importantetiological factors in pediatric traumas. It has been determined that children are more vulnerable to traumasduring adolescence (28.7%). It was determined that boys (65.6%) have twice the risk of being exposed to traumathan girls (34.4%). The frequency of admission of traumatized children to emergency department increases in theevening (57%) and in the summer (41.6%). The content of nursing care records is mostly composed of vitalsigns (83.3%). The second most frequently applied nursing activities are related to circulation problems (55.6%).It was found that emergency department almost never applied or recorded their attempts to diagnose patients, tofollow up neurologically and to take patient history (0.7%).Conclusion: It has been found that emergency room nurses do not have sufficient compliance with EmergencyNursing Association guidelines and Nursing Regulations in practices for traumatized children. In order todecrease the rate of mortality and morbidity in traumatized children, nurses should have adequate equipment inemergency practices and care, emergency nursing and trauma nursing. Strengthening the defense mechanismsfor adolescence problems and supporting families in this regard may contribute to the decrease in the number ofchildren with trauma.

Keywords:

emergency department, emergency nursing, pediatric emergency, pediatric nursing, Trauma,

PDF

___

Bonfim AKS, de Oliveira Passos ICM, Saleh CMR, Padilha KG, de Souza Nogueira L. Nursing workload of trauma patients in the emergency room: A prospective cohort study. Int Emerg Nurs. 2021;(59):101071. doi:10.1016/j.ienj.2021.101071
Morgan JM, Calleja P. Emergency trauma care in rural and remote settings: Challenges and patient outcomes. Int Emerg Nurs. 2020; (51):100880. doi:10.1016/j.ienj.2020.100880
Dere Günal Y. Üçüncü basamak bir hastaneye bir yıl içinde künt travma nedeniyle başvuran çocuk hastaların incelenmesi. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2020;22(2):216-224. doi:10.24938/kutfd.764553
Ahun E, Köksal Ö, Sığırlı D, Torun G, Dönmez SS, Armağan E. Value of the Glasgow Coma Scale, age, and arterial blood pressure (GAP) score for predicting the mortality of major trauma patients presenting to the emergency department. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. Turkish Journal of Trauma & Emergency Surgery. 2014;20(4):241-247. doi:10.5505/tjtes.2014.76399.
Henry S. ATLS 10th edition offers new insights into managing trauma patients. Bulletin of the American College of Surgeons (2018). https://bulletin.facs.org/2018/06/atls-10th-edition-offers-new-insights-into-managing-trauma-patients/ (Erişim tarihi: 24 Mayıs 2019)
ENA (2015). https://news.cision.com/emergency-nurses-association--ena-?k=emergency+nurse&k= emergency+nurse. (Erişim tarihi: 4 Mayıs 2019)
TC Sağlık Bakanlığı (2011). Hemşirelik Yönetmeliği. https://www.saglik.gov.tr. (Erişim tarihi: 4 Mayıs 2019)
Steinmann RA. Patient evaluation. In: Duran L. editör, Başol N. çeviri. Sheehy’nin Acil Hemşireliği İlkeleri ve Uygulaması. Ankara: PalmeYayınevi. 6. Baskıdan çeviri. 2019. p.73-82
Solheim J. Emergency Nursing: The Profession, The Path Way, The Practice. USA. Indianapolis: Sigma Theta Tau International. 2016.
Butcher HK, Bulechek GM, Dochterman JM, Wagner CM. Nursing Interventions Classification (NIC)-E-Book. Elsevier Health Sciences. 2018.
Kalkan EA, Yıldırım A, Akdur O. Acil servise başvuran çocukluk çağı adli olgularda travma profili ve ı̇stemli yaralanmaların özellikleri: Retrospektif bir analiz. Klinik Tıp Pediatri Dergisi. 2016;8(3):34-39.
World report on child injury prevention. Geneva, World Health Organization, 2008. http://dx.doi.org/10.1136/ip.2008.020693 (Erişim tarihi: 4 Haziran 2019)
William E, Hauda II. Pediatric trauma. In: Tintinalli JE, Stapczynski JS, Ma OJ, Cline DM, Cydulka RK, Meckler GD, editors Emergency Medicine: A Comprehensive Study Guide. McGraw-Hill: NewYork. 2011. p.1676-1683.
Akdeniz S, Okur MH, Göya C. Künt karaciğer travmalı hastaların demografik, klinik ve laboratuvar sonuçları: 2006-2016 yıllarının retrospektif incelemesi. Dicle Tıp Dergisi. 2020;47(2):366-376. doi:10.5798/dicletip.755740
Akgün FS, Ertan C, Güneysel Ö. Acil servise travma nedeniyle başvuran okul çağı çocuklarının demografik değerlendirilmesi. Maltepe Tıp Dergisi. 2017;9(1):6-9.
Büken E, Yaşar ZF. Başkent Üniversitesi Ankara Hastanesi acil servisine başvuran adli nitelikli olguların değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni 2015;20(2):93-98. doi:10.17986/blm.2015210945
Öztan MO, Bolova G, Sayan A, Özdemir T, Anıl AB, Elmalı F. et al. Comparison of Syrian and Turkish patients with trauma who hospitalized in the pediatric surgery department. J Pediatr Emerg Intensive Care Med. 2019;6(1):30-34. doi:10.4274/cayd.galenos.2019.38257
Sever M, Saz EU, Koşargelir M. Bir üçüncü basamak hastane acil servisine başvuran adli nitelikli çocuk hastaların değerlendirilmesi. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. Turkish Journal of Trauma & Emergency Surgery. 2010;16(3):260-267.
Haider AH, Crompton JG, Oyetunji T, Risucci D, DiRusso S, Basdag H. et al. Mechanism of injury predicts case fatality and functional outcomes in pediatric trauma patients: The case for its use in trauma outcomes studies. J Pediatr Surg. 2011;46(8):1557-1563. doi:10.1016/j.jpedsurg.2011.04.055
Hacıoğlu NS. Acı̇l servı̇se başvuran 18 yaş altı kafa travmalı hastaların özellı̇klerı̇nı̇n retrospektı̇f olarak değerlendı̇rı̇lmesı̇. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, Uludağ Ünı̇versı̇tesı̇ Tıp Fakültesı̇, Acı̇l Tıp Anabı̇lı̇m Dalı, Bursa, 2018,68.
Çınar O, Acar YA, Çevik E, Kılıç E, Bilgiç S, Ak M. et al. Acil servise başvuran 0-18 yaş grubu adli olguların özellikleri. Anatol J Clin Investing. 2010;4(3):148-151.
Çetinel Y, Gülalp B, Karagün Ö, Örel Ö, Seçkin TD, Aldinç H, et al. Pediatric cases that composed temporary legal report; Whom? When? JAEM 2013;12:113-117. doi:10.5152/jaem.2013.033
Way LW, Doherty GM. Management of the injured patient. In:Current Surgical Diagnosis and Treatment. 11th Edition. United States of America: Lange Medical Publications. 2003. p.231-262
Marshall LF, Toole BM, Bowers SA. The National Traumatic Coma Data Bank. Part 2: Patients who talk and deterioate: Implications for treatment. J Neurosurg. 1983;59(2):285-288. doi:10.3171/jns.1983.59.2.0285
Munroe B, Hutchinson C. Patient assessment and essentials of care. In: Curtıs K, Ramsden C, Shaban RZ, Fry M, Considine J. Editors. Emergency and Trauma Care For Nurses and Paramedics. 4th Edition. Australasia: College of Emergency Nursing Australasia Ltd. Elsevier. 2019.p.73-82.
Walsh R. Respiratory Emergencies. BB Hammond, et al. editors. Sheehy’s Emergency Nursing: Principles and Practice. Seventh Edition. By Mosby, an imprint of Elsevier Inc. 2013. p.185-98. ISBN 978-0-323-07827-6.
Heidari M, Shahbazi S. Nurses’ awareness about principles of airway suctioning. J Clin Diagn Res. 2017;11(8):17-19. doi:10.7860/JCDR/2017/25550.10452
Rex DK, Heuss LT, Walker JA, Qi R. Trained registered nurses/endoscopy teams can administer propofol safely forendoscopy. Gastroenterology. 2005;129(5):1384-1391. doi:10.1053/j.gastro.2005.08.014
Creswell JW, Clark VLP. Designing and Conducting Mixed Methods Research. Sage Publications. 2017.
Livesay SL. The bedside nurse: The foundation of multimodal neuromonitoring. Crit Care Nurs Clin North Am. 2016;28(1):1-8. doi:10.1016/j.cnc.2015.10.002
Tang-Wai DF, Freedman M. Bedside approach to the mental status assessment. Continuum: Lifelong Learning in Neurology. 2018;24(3):672-703. doi:10.1212/CON.0000000000000617
Lambe K, Currey J, Considine J. Frequency of vital sign assessment and clinical deterioration in an Australian emergency department. Australas Emerg Nurs J. 2016;19(4):217-222. doi:10.1016/j.aenj.2016.09.001
Chan MF, Mattar I, Taylor BJ. Investigating factors that have an impact on nurses’ performance of patients’ conscious level assessment: A systematic review. J Nurs Manag. 2013;21(1):31-46. doi:10.1111/j.1365-2834.2011.01344.x
Dancer S, Brown AJ, Yanase LR. National Institutes of Health Stroke Scale in plain English is reliable for novice nurse users with minimal training. J Emerg Nurs. 2017;43(3):221-227. doi:10.1016/j.jen.2016.09.002
Ong MEH, Goh K, Fook-Chong S, Haaland B, Wai KL, Koh ZX. et al. Heart rate variability risk score for prediction of acute cardiac complications in ED patients with chest pain. Am J Emerg Med. 2013;31(8):1201-1207 doi:10.1016/j.ajem.2013.05.005
Kennedy M, Joyce N, Howell MD, Lawrence Mottley J, Shapiro NI. Identifying infected emergency department patients admitted to the hospital ward at risk of clinical deterioration and intensive care unit transfer. Acad Emerg Med. 2010;17(10):1080-1085. doi:10.1111/j.1553-2712.2010.00872.x
Considine J, Jones D, Pilcher D, Currey J. Patient physiological status during emergency care and rapid response team or cardiac arrest team activation during early hospital admission. Eur J Emerg Med. 2017;24(5):359-365. doi:10.1097/MEJ.0000000000000375
Mora JC, Schneider A, Robbins R, Bailey M, Bebee B, Hsiao YF, et al. Epidemiology of early rapid response team activation after emergency department admission. Australas Emerg Nurs J. 2015;19(1):54-61. doi:10.1016/j.aenj.2015.05.001
Considine J, Jones D, Pilcher D, Currey J. Patient physiological status at the emergency department-ward interface and emergency calls for clinical deterioration during early hospit aladmission. J Adv Nurs. 2016;72(6):1287-1300. doi:10.1111/jan.12922
Asfour HI. Fluid balance monitoring accuracy in intensive care units. IOSR Journal of Nursing and Health Science (IOSR-JNHS). 2016;5(4):53-62. doi:10.9790/1959-0504015362
Liu SS, Wu CL. Neural blockade: Impact on outcome. Neural Blockade in Clinical Anesthesia and Pain Medicine. 2008;113(4):133-44.
Shi Y, Weingarten TN, Mantilla CB, Hooten WM, Warner DO. Smoking and pain. Pathophysiology and clinical ımplications. Anesthesiology. 2010;113(4):977-992. doi:10.1097/ALN.0b013e3181ebdaf9
Özer S, Akyürek B, Başbakkal Z. Hemşirelerin ağrı ile ilgili bilgi, davranış ve klinik karar verme yeteneklerinin incelenmesi [Investigation of nurses’ pain related knowledge, attitude and clinical decision making skills]. Agri. 2006;18(4):36-43.
Ucuzal M, Doğan R. Emergency nurses’ knowledge, attitude and clinical decision making skills about pain. Int Emerg Nurs. 2015;23(2):75-80. doi:10.1016/j.ienj.2014.11.006
Pierik JG, Ijzerman MJ, Gaakeer MI, Berben SA, van Eenennaam FL, van Vugt AB, et al. Pain management in the emergency chain: The use and effectiveness of pain management in patients with acute musculoskeletal pain. Pain Med. 2015;16(5):970-984. doi:10.1111/pme.12668
Kahsay DT, Pitkäjärvi M. Emergency nurses’ knowledge, attitude and perceived barriers regarding pain Management in Resource-Limited Settings: Cross-sectional study. BMC Nurs. 2019;18(1):1-13. doi:10.1186/s12912-019-0380-9
Sawyer M, Kool B, Hamill JK. Tertiary survey by trauma nurse specialist at a paediatric trauma centre. N Z Med J. 2021;134(1540):73-82.