Zihinsel Yetersizliği Olan Çocuklarla Çalışan Özel Eğitim Öğretmenlerinin Matematik Dersine Yönelik Yapılan Çalışmalarla İlgili Görüş Ve Önerileri

Bu araştırmanın amacı, Eskişehir ilinde zihinsel yetersizliği olan çocuklarla çalışan özel eğitim öğretmenlerinin matematik dersine yönelik yapılan çalışmalarla ilgili görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırma kapsamında gönüllü olarak katılan sekiz özel eğitim öğretmeninin görüşleri alınmıştır. Araştırma, nitel araştırma yöntemi ile gerçekleştirilmiş, bu amaçla nitel veri toplama tekniklerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmış, daha sonra veriler tümevarım yoluyla analiz edilmiştir. Araştırmaya katılan öğretmenlerin tamamı Eskişehir’ de görev yapan özel eğitim bölümü mezunu özel eğitim öğretmenleridir. Bulgular genellikle öğretmenlerin zihinsel yetersizliği olan çocukların matematik öğretimine ilişkin görüşlerinin olumlu olduğuyönündedir. Ayrıca, okul-veli işbirliğinin ve okul yönetiminden beklentilerin özellikle araç-gereç konusunda olduğu gözlemlenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular doğrultusunda, zihinsel yetersizliği olan çocuklara matematik öğretimiyle ilgili var olan matematik öğretim programlarının geliştirilmesi ve daha sistematik hale getirilmesi; bunun yanı sıra kullanılan araç gereçlerin öğretim programları dahilinde zenginleştirilmesi ve matematik öğretimiyle ilgili etkili aile eğitim programlarının hazırlanmasına yönelik öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Özel eğitim, Zihinsel yetersizliği olan çocuklar, Matematik öğretimi

The Views of Special Education Teachers Working with the Students with Mental Deficiencies on The Studies Related to the Mathematics Course

The purpose of this study is to determine the views of special education teachers working with students with mental deficiencies in Eskişehir province on the studies related to the mathematics course. Within the context of the study, the views of eight volunteer special education teachers were collected. The study was carried out by means of qualitative research method; the semi-structured interview technique, which is among the qualitative data collection methods, were used; and the collected data was analyzed through induction. All of the participants are graduates of Special Education Department and working as special education teachers in Eskişehir. The findings indicated that the views of teachers on the mathematics education for children were positive. Moreover, the collaboration of the school and parents and the expectations from the school administration were mostly related to the equipment. At the end of the study, it was suggested in the light of the findings that the current mathematics educational programs for the children with mental deficiencies should be developed and be made more systematic; in addition to this, the equipment should be enriched within the educational programs; and effective parent education programs should be prepared for the mathematics education.

Keywords:

Special Education, Children with Mental Deficiencies, Mathematics Education,

PDF

___

Bashash, L., Outhred, L., ve Bochner, S. (2003). Counting skills and number concepts of students with moderate ıntellectual disabilities, Journal of Disability, Development & Education. 50 (3), 325-345.
Batu, S., Çolak, A., ve Odluyurt, S. (2012). Özel gereksinimli çocukların kaynaştırılması. Ankara: Vize Yayıncılık.
Birkan, B. (2005). Using simultaneous prompting for teaching various discrete tasks to students with mental retardation, Education and Training in Developmental Disabilities, 40(1), 68-79.
Cawley, J. F., ve Miller, J. H. (1989). Crooss-sectional comporosions of the mathematical performance of children with learning disabilities: Are we on the right track toward comprehensive programming?, Journal of Learning Disabilities, 23, 250-259.
Fletcher, D., Boon, R. D., ve Cihak, D. F. (2010). Effects of the touchmath program compared to a number line strategy to teach addition facts to middle school students with moderate intellectual disabilities, Education and Training in Autism and Developmental Disabilities, 45(3), 449–458.
Fuson, K.C. (1988). Children’ s Counting and Concepts of Number. New York: Springer-Verlag.
Gürsel, O. (2003). Özel Gereksinimi Olan Çocukları Değerlendirme”. Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının Geliştirilmesi. (Editör O. Gürsel,) Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Okulöncesi Öğretmenliği Lisans Programı, Eskişehir.
Jolivette, K., Lingo, A. S., Houchins, D. E., Barton-Arwood, S. M. ve Shippen, M. E. (2006). Building math fluency for students with developmental disabilities and attentional difficulties using great leaps math, Education and Training in Developmental Disabilities, 41(4), 392–400.
Kırcaali-İftar, G., Ergenekon, Y., ve Uysal, A. (2008). Zihin özürlü bir öğrenciye sabit bekleme süreli öğretimle toplama ve çıkarma öğretimi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 309–320.
Karabulut, A. ve Yıkmış, A. (2010). Zihin engelli bireylere saat söyleme becerisinin öğretiminde eşzamanlı ipucuyla öğretimin etkililiği, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi 10(2), 103-113.
Kargın, T. (2010). Bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama ve öğretimin bireyselleştirilmesi. (Ed: İbrahim H. D. Özel Eğitime Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim). Pegem Akademi, II. Basım.
Kroesbergen, E. H., ve Van Luit, J. E. H. (2003). Mathematics ınterventions for children with special educational needs: A meta-analysis, Remedial Special Education, 24(2), 97-114.
Kroesbergen, E. H., ve Van Luit, J. E. H. (2005). Constructivist mathematics education for students with mild mental retardation, European Journal of Special Needs Education, 20(1), 107-116.
MEB (2005). İlköğretim Matematik Dersi Öğretim Programları ve Klavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
MEB (2012). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği, 21 Temmuz 2012 tarihli Resmî Gazete Sayı: 28360
Snell, M. ve Brown, F. (2000). Instruction of students with severe disability. (5th edition) Ohio: Merrill, Prentice Hall.
Sinoplu, K. (2009) Zihin engellilerde matematik öğretimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Skibo, H., Mims, P., ve Spooner, S. (2011). Teaching number ıdentification to students with severe disabilities using response cards, Education and Training in Autism and Developmental Disabilities, 46(1), 124–133.
Sucuoğlu, B. ve Kargın, T. (2006). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları: Yaklaşımlar, yöntemler, teknikler. Ankara: Morpa.
Yıkmış, A. (1999). Zihin engelli çocuklara temel toplama ve çıkarma işlemlerinin kazandırılmasında etkileşim ünitesi ile sunulan bireyselleştirilmiş öğretim materyalinin etkililiği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Yıkmış, A. (2010). Etkileşime Dayalı Matematik Öğretimi. Ankara: KÖK Yayıncılık. 3. Baskı.
Yıkmış, A. ve Eldeniz-Çetin, M. (2010). Zihinsel yetersizliği bulunan öğrencilere sabit bekleme süreli öğretimle bölme öğretimi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, 10(2), 69-78.
Yönter, S. (2009). İlköğretim Kaynaştırma Sınıfı Öğretmenlerinin Zihinsel Yetersizliği Olan Öğrencilere Yönelik Matematik Öğretimi
Uyarlamalarına İlişkin Görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Waters, H. E. ve Boon, R.T. (2011). Teaching money computation skills to high school students with mild ıntellectual disabilities via the touchmath program: A multi-sensory approach, Education and Training in Autism and Developmental Disabilities, 46(4), 544–555.