İLKÖĞRETİM ÇAĞI ÖĞRENCİLERİNİN SPORTİF FAALİYETLERE KATILIM DÜZEYİ İLE İLETİŞİM BECERİ DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ

Bu çalışmanın amacı ilköğretim çağı öğrencilerinin sportif faaliyetlere katılım düzeyi ile iletişim beceri düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Veri toplama aracı olarak kullanılan anket formu üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde öğrencilere ait demografik özellikler, ikinci bölümde araştırmacılar tarafından geliştirilmiş ve 5’li likert ölçeğine göre hazırlanmış 7 ifadeden oluşan sportif faaliyetlere katılım ölçeği bulunmaktadır. Üçüncü bölümde ise 45 sorudan oluşan ve Ersanlı ve Balcı (1996) tarafından geliştirilen İletişim Becerileri Envanteri kullanılmıştır. Araştırma için Kayseri Merkez ilçelerinden örneklem olarak seçilen 9 ilköğretim okuluna toplam 549 öğrenciye anket formu uygulanmış, ankete ilişkin veriler SPSS istatistik programına yüklenmiş ve her türlü analiz bu program aracılığı ile yapılmıştır. Araştırmanın hipotezlerini test etmek amacıyla korelasyon analizi, bağımlı ve bağımsız değişkenler arasında farklılık analizi ve çoklu değişkenler arasında farklılık analizi yapılmıştır. Ayrıca elde edilen değerler frekans dağılımları ve yüzdeler şeklinde özetlenmiştir. Yapılan korelasyon analizine göre, sportif faaliyetlere katılım ile iletişim becerileri ve ortaöğretim başarı düzeyi arasında pozitif yönde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir (p < 0.001).

Anahtar Kelimeler:

Sportif faaliyet, iletişim becerisi, ilköğretim çağı

ANALYZING THE RELATIONSHIPS BETWEEN THE PRIMARY SCHOOL-STUDENTS’ LEVELS OF PARTICIPATION IN SPORTIVE ACTIVITIES AND THEIR LEVELS OF COMMUNICATION SKILLS

The purpose of this study is to analyze the relationships between the primary school-students’ levels of participation in sportive activities and their levels of communication skills. The survey form used as the data collection tool consists of three sections. The first section includes demographic characteristics of the; the second section includes The Sports Activity Scale, which wasdeveloped by the researchers and prepared on the basis of Five-Point Likert Scale, consisting of seven items. The Communication Skills Inventory, which was developed by Ersanlı and Balcı (1996), consisting of 45 questions was used in the third section. In the research, the survey form was applied to the sample group consisting of 549 students from 9 different primary schools in the central districts of Kayseri. The survey data was loaded to the SPSS statistical program and every kind of analysis was conducted by means of this program. The correlationanalysis, the discriminant analysis between dependent and independent variations and the multiple-discriminant analysis were conducted to test the hypotheses of the research. In addition, the scores obtained were summarized in frequency distributions and percentages. According to the correlation analysis, it was found out that there was a positive relationship between the participation in sportive activities and communication skills and the middle school success level (p‹0. 001).

Keywords:

Sportive Activity, communication skills, primary school,

PDF

___

Akvardar, Y., Demiral, Y., Günay, T., Gencer, Ö., Kıran, S., Ünal, B. (2005) Temel İletişim Becerileri Eğitimi, Dokuz Eylül Yayınları, İzmir.
Cüceloğlu D., İçimizdeki Çocuk, Remzi Kitapevi. İstanbul, 1993, s. 67.
Cunningham, M. R. (1977). Personality and the structure of the nonverbal communication of emotion. Journal of Personality, 45 (4), 564-584
Erkal M., Sosyolojik Açıdan Spor. Türk Dünyası Araştırma Vakfı, Geliştirilmiş 2. Baskı. Ankara, 1992, s. 12,13,71.
Ersanlı, K., Balcı, S. (1998). İletisim Becerileri Envanterinin Gelistirilmesi:Geçerlik ve Güvenirlik Çalısması, Türk Psikolojik Danısma ve RehberlikDergisi, 10 (2), 7-12
Güçlü, M., Yentür, J., “Milli Takım Düzeyindeki Elit Bayan Sporcuların Kişisel Ve Sosyal Uyum Düzeyleri İle Bedenlerini Algılama Düzeylerinin Karşılaştırılması”. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2008, VI (4) 183-192
Gürgen, H., Örgütlerde İletişim Kalitesi, Der Yayınları, İstanbul 1997.
Gündüz H. Eğitici Kol Çalışmalarının Etkililiği ile İlgili Öğretmen ve Yönetici Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 1997.
Izard, C. E., And Malatesta, C. Z. (1987). Perspectives on emotional development: I. Differential emotions theory of early emotional development. In J. D. Osofsky (Ed. ), Handbook of infant development (2nd ed., pp. 494–554). New York: Wiley.
Hergüner,G., Güven, Ö, Yaman, M “Sporun Üniversite Öğrencilerinin İletişim Beceri Düzeylerine Etkisi“ adlı PAÜ. Eğitim Fak. Derg. 1997:95-101Sayı:3.
Kapıkıran, Ş., İçten ve Dıştan Denetimliliğe Sahip Ergenlerin Atılganlık Düzeyinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir, 1993.
Korkut, F. (1996), İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi:Güvenirlik ve Geçerlik Çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2 (7), 18-22.
Minskoff, EH. (1980). Teaching approach for developing nonverbal communication skills in students with social perception deficits Part I. The basic approach and body language clues. Journal of Learning Disabilities, 13 (3), 118-124.
Oya, T., Manalo, E. & Greenwood, J. (2004). The influence of personality andanxiety on the oral performance of Japanese speakers of English. Applied Cognitive Psychology, 18, 841-855.
Özer, A., K, (1995), İletişimsizlik Becerisi, Varlık Yayınları, İstanbul,.
Suveren, S. “Sporu Teşvik Eden Ekonomik ve Sosyal Faktörler”. Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Beden Eğitimi ve Spor Özel Sayısı. 7, 1: 1991.
Usluata, A., İletişim, İletişim Yayınlan, [Y. Y|. fT. YJ, s. 13.