Zerrin GAMSIZKAN, Mehmet Ali SUNGUR, Gülcan ULUDAĞ

Tıpta Uzmanlık Öğrencilerinin Eğitim Ortamı Algılarını Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi

Amaç: Tıpta uzmanlık eğitimi, hizmet ve eğitimin birlikte yürüdüğü dinamik bir süreçtir. Bu çalışmadaki amacımız, Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesi’nde uzmanlık eğitimi alan uzmanlık öğrencilerinin, eğitimin niteliği, sosyal destek algıları ve özerklik algıları bakımından değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmanın evrenini Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde uzmanlık eğitimi alan tıpta uzmanlık öğrencileri oluşturmakta olup, çalışmaya katılmayı kabul eden uzmanlık öğrencilerinden bir örneklem oluşturulmuştur. Çalışmada veri toplama aracı olarak; uzmanlık öğrencilerinin sosyo-demografik özellikleri, beklenti ve çalışma ortamlarını değerlendirmek amacıyla hazırlanan bir anket formu ile “Mezuniyet Sonrası Hastane Eğitim Ortamı Ölçeği” (MESHEÖ) kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmamıza katılmayı kabul eden ve anketleri tam olarak dolduran %58,2 (n=53)’si kadın %41,7(n=38)’si erkek 91 uzmanlık öğrencisinin verileri dahil edildi. Tüm öğrencilerin MESHEÖ toplam skor değerlendirmesine göre ortalaması 90,22±18,79 olup ‘’Olumlu ancak geliştirilmesi gereken eğitim ortamı’’ şeklinde değerlendirdikleri görülmüştür. Tüm uzmanlık öğrencilerinin %58,2(n=53)’si eğitimleri sırasında tuttukları nöbet sayısının uzmanlık alanları ile uygun olmadığını düşünmekte olup, nöbet sayısından memnun olmayan asistanların MESHEÖ puanları diğerlerinden anlamlı olarak düşük bulunmuştur (p<0,001). Tüm uzmanlık öğrencilerinin eğitim ve hizmet dengesini değerlendirmesini istediğimizde, %63,7(n=58)’sinin daha çok hizmete önem verildiğini sadece %29,7(n=27)’sinin eğitim ve hizmetin dengeli yürütüldüğünü düşündüğü gözlemlenmiştir. Sonuç: Mezuniyet sonrası uzmanlık eğitimi, değişen dünya ve eğitim beklentileri ile paralel olarak dönüşmektedir. Çalışma sonuçları ile birlikte uzmanlık eğitiminin hizmet, sosyal destek, akademik bilgi, beceri ve tutum gibi pek çok parametre ile birlikte değerlendirilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Tıpta Uzmanlık eğitimi, Tıpta uzmanlık öğrencisi, MESHEÖ

Evaluation of the Factors Affecting the Perceptions of the Residents in Educational Environment

Objective: Medical residency education in medicine is a dynamic process in which service and education work together. The aim of this study was to evaluate the quality of education, social support perceptions and autonomy perceptions of the students who received residency education in xxxxx University Medical Faculty Research Hospital. Materials and Methods: The population of the study consisted of assistant physicians who received specialist training in XXXX University Medical Faculty Hospital and a sample of the residents who agreed to participate in the study was formed. As data collection tool; Post Graduation Hospital Education Environment Measure”( PHEEM) was used with a questionnaire prepared to evaluate sociodemographic characteristics, expectations and working environments of resident physicians. Results: The data of 91 residents, 58.2% (n = 53) female and 41.7% (n = 38) male, who agreed to participate in the study and completed the questionnaires completely were included in our study. The average score of all residents was 90.22 ± 18.79 according to the total score of PHEEM and it means ‘’ Positive but educational environment that needs improvement’’. 58.2% (n = 53) of all residents thought that the number of seizures they held during their training was not appropriate with their specialty, and the PHEEM scores of residents who were not satisfied with the number of seizures were found to be significantly lower than the others (p <0.001). When we asked all residents to evaluate the balance of education and service, it was observed that 63.7% (n = 58) thought that service was more important and only 29.7% (n = 27) thought that education and service were balanced. Conclusion: After graduation, specialist training is transformed in parallel with the changing world and expectations of education. The results of the study should be evaluated together with many parameters such as service, social support, academic knowledge, skills and attitude.

Keywords:

Medical residency training, Medical residency student, PHEEM,

PDF

___

1. Patel M. Changes to postgraduate medical education in the 21st century. Clin Med (Lond). 2016;16(4):311-314. doi: 10.7861/clinmedicine.16-4-311.
2. Şahin H, Özan S, Gürpınar E. Abraham Flexner’i Doğru Anlamak. Tıp Eğitimi Dünyası. 2011;30(30):60-71
3. Bai H. Modernizing Medical Education through Leadership Development. Yale J Biol Med. 2020;93(3):433-439.
4. Sezik M, Savran M, Kara CO, Alimoğlu MK. Assessment of hospital educational environment perceptions of obstetrics and gynecology residents in specialty and subspecialty training. Tıp Eğitimi Dünyası. 2020;19(57):64-75.
5. Roff S, McAleer S, Skinner A. Development and validation of an instrument to measure the postgraduate clinical learning and teaching educational environment for hospital-based junior doctors in the UK. Med Teach. 2005;27(4):326-331. doi: 10.1080/01421590500150874
6. Chan CY, Sum MY, Lim WS, Chew NW, Samarasekera DD, Sim K. Adoption and correlates of Postgraduate Hospital Educational Environment Measure (PHEEM) in the evaluation of learning environments - A systematic review. Med Teach. 2016;38(12):1248-1255. doi: 10.1080/0142159X.2016.1210108.
7. Tastan K, Kuran E. Perceptions of Family Medicine Assistants about Education Environment and Factors Affecting These Perceptions. Konuralp Medical Journal. 2019;11(2):171-176.
8. Atılgan B, Teker GT, Sezer B, Yeşiltepe M, Odabaşı O. Hacettepe Üniversitesi’nde Tıpta Uzmanlık Öğrencilerinin Klinik Eğitim Ortamlarına İlişkin Algılarının Değerlendirilmesi. STED/Sürekli tıp eğitimi dergisi. 2020;29(1):44-53
9. Balcıoğlu H, Özyurda F. Tıpta Uzmanlık Öğrencilerinin Eğitim Ortamı Algılamaları Ve Buna Etkili Faktörlerin Değerlendirilmesi. 2008. Tıp Eğitimi ve Bilişimi Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Entitüsü 10. Huri G, Cabuk Y, Gursoy S, Akkaya M, Ozkan S, Oztuna V, et al. Evaluation of the orthopaedics and traumatology resident education in Turkey: A descriptive study, Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica. 2016;50:567-571 URL https://www.scipedia.com/public/Huri_et_al_2016a
11. Sandhu A, Liaqat N, Waheed K, Ejaz S, Khanum A, Butt A, Randhawa FA, Dar SH. Evaluation of educational environment for postgraduate residents using Post Graduate Hospital Educational Environment Measure. J Pak Med Assoc. 2018;68(5):790-792.
12. Ezomike UO, Udeh EI, Ugwu EO, Nwangwu EI, Nwosu NI, Ughasoro MD, Ezomike NE, Ekenze SO. Evaluation of postgraduate educational environment in a Nigerian teaching hospital. Niger J Clin Pract. 2020 Nov;23(11):1583-1589.
13. Peets A, Ayas NT. Restricting resident work hours: the good, the bad, and the ugly. Crit Care Med. 2012;40(3):960-966.
14. Ogboghodo EO, Edema OM. Assessment of burnout amongst resident doctors in Benin City, Edo State, Nigeria. Niger Postgrad Med J. 2020;27(3):215-223.
15. Levine AC, Adusumilli J, Landrigan CP. Effects of reducing or eliminating resident work shifts over 16 hours: a systematic review. Sleep. 2010;33(8):1043-1053.
16. Miulli DE, Valcore JC. Methods and implications of limiting resident duty hours. J Am Osteopath Assoc. 2010;110(7):385-395.
17. Landrigan CP, Fahrenkopf AM, Lewin D, Sharek PJ, Barger LK, Eisner M, et al. Effects of the accreditation council for graduate medical education duty hour limits on sleep, work hours, and safety. Pediatrics. 2008;122(2):250-258.