ILGIN İLÇESİ BALKI KÖYÜ CAMİİ SÜSLEMELERİ

Türk mimarisinde ahşap direkli ve tavanlı cami inşa etme geleneği Karahanlı devrine kadar uzanmaktadır. Büyük Selçuklu ve Gazneli dönemlerinde yaygın olarak görülen bu plan tipi, Anadolu Selçuklu, Beylikler ve Osmanlı dönemlerinde de devam etmiştir. Özellikle iç ve orta Anadolu’da çok sayıda örneğini görmemizin yanı sıra Konya merkez ve köylerinde yoğun bir şekilde karşımıza çıkmaktadır. Bu eserlerin XVII. ve XX. yüzyılda artış gösterdiği görülmektedir. Ilgın Balkı Köyü Cami, bu geleneği sürdürmekle birlikte mimari ve süsleme programı açısından dönemin özelliklerini yansıtan önemli örneklerden biridir. Mimari özelliklerinden ziyade süslemeleri ile dikkat çekmektedir. Ahşap, taş, alçı ve boyalı süsleme olmak üzere çeşitli malzemelerle yapılan süslemeler bir arada kullanılarak zenginleştirilmiştir. Taş süsleme, dış cephede ve minberde, alçı mihrapta, ahşap, vaaz kürsüsü ve mahfilde görülür iken boyalı süslemeler ise harim duvarlarını adeta boş yer kalmayacak şekilde bezenmiştir. Çalışmamızda ele alınan yapı, mimari, malzeme ve süsleme açısından kapsamlı bir şekilde ele alınarak benzer örneklerle değerlendirmesi yapılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Ilgın, Balkı Köyü, Geç Osmanlı, Barok Süsleme, Ahşap Dİrekli Ve Ahşap Tavanlı, Barok Süsleme

PDF

___

Anonim, (2010). I. Ulusal Ilgın Sempozyumu. 30 Haziran-2 Temmuz Ilgın. KonyaArık, Rüçhan (1973).Batılılaşma Dönemi Türk Mimari Örneklerinden Anadolu’da Üç Ahşap Cami.Ankara.Aslanapa, Oktay (1989).Türk Sanatı. İstanbul.Boleken, Zeki (2010). Anadolu Selçuklu Başkentinde Dini Mimaride Devşirme Malzeme Kullanımı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi,Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.Boran, A. (2012). ‘‘Balkı Köyü Cami’’ Konya Ansiklopedisi. 4,271-275.Boran, A. (2013). Ilgın Kültür Envanteri. Konya. Boran, Ali (2001). Geçmişten Günümüze Bütün Yönleriyle Ilgın. Ilgın.Denike, Boris (1986) “ Türkistan’da Ahşap Oymalı Birkaç Abide”. (Çev: A.Osman,Uysal). Vakıflar Dergisi, XX,29-38.Duran, R. (1988). Konya Sarayönü’nde Üç Ahşap Cami. Vakıflar Dergisi, 20, 47-62.Erdemir, Yaşar (1985). Konya ve Yöresindeki Nakışlı Ahşap Câmiler, Yayınlanmamış Doktora Tezi,Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.Eskici, B. (2001). “Alçı Mihraplarda Yapım Yöntemleri ve Süsleme Teknikleri Üzerine Gözlemler”. V. Ortaçağ ve Türk Dönemi Kazı ve Araştırmaları Sempozyumu, 19-20 Nisan, Ankara,235-252. İrteş, M. Semih (1985). Kalem işlerimiz ve Teknikleri, Sanat Çevresi Dergisi, 84. İstanbul, 32-34.Karaman, Hayrettin(2014). “Kur'an Yolu Tefsiri”,Diyanet İşleri Başkanlığı,İstanbul.Karpuz, H. (2009). Türk Kültür Varlıkları Envanteri Konya. Ankara.Kuran, Aptullah (1972). “Anadolu’da Ahşap Sütunlu Selçuklu Mimarisi”, Malazgirt Armağanı, Ankara,179-186.Oral, Z. (1951). “Turgut Oğulları, Eserleri-Vakfiyeleri”. Vakıflar Dergisi,3, 2-34. Ankara.Öney, Gönül (1988).Anadolu Selçuklu Mimari Süslemesi ve El Sanatları. Ankara.Özdemir, Gazi (2014).XIX. Yüzyılda Ilgın Kazası, Yayınlanmamış Doktora Tezi,Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya, 2014.Üçer, Kaya (2015). Türk Kalemişi Sanatında Uygulama Teknikleri ve Metodları. IFAS, Uluslararası Güzel Sanatlar Sempozyumu,12-13 Kasım 2015, 84-89.