Animasyon destekli hikâye okuma yönteminin etkisinin diğer hikâye okuma yöntemleriyle karşılaştırılması

Araştırmanı amacı farklı sesli okuma (animasyon destekli, geleneksel ve etkileşimli) yöntemlerinin üçüncü sınıf öğrencilerinin dinlediğini anlama başarısına olan etkisini incelemektir. Farklı sesli okuma yöntemlerinin kullanıldığı bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden biri olan yarı deneysel model kullanılmıştır. Batı Karadeniz bölgesinde bulunan bir ilkokuldan seçilen 45 öğrenci araştırmanın örneklem grubunu oluşturmaktadır. Araştırmanın uygulama aşamasında bir grupta geleneksel okuma yapılırken, diğer grupta etkileşimli okuma uygulanmış ve son grupta ise animasyon destekli okuma yöntemi altı hafta boyunca uygulanmıştır. Her uygulamadan sonra gruplara anlama testi uygulanmıştır. Uzman görüşü alınarak belirlenen ve animasyonu bulunan resimli çocuk kitapları aynı hafta aynı sırada farklı okuma gruplarına seslendirilmiştir. Verilerin analizinde tek yönlü ANOVA testi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre, farklı okuma yöntemleri arasında dinlediğini anlama yönünden istatistiksel düzeyde anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır. Her ne kadar araştırma sonuçlarına göre farklı okuma yöntemleri arasında anlamlı bir fark bulunamasa da etkileşimli okuma yönteminin diğer okuma yöntemleri arasında en yüksek puana sahip okuma yöntemi olduğu ortaya çıkmıştır. Geleneksel okuma yöntemi ise diğer okuma yöntemleri arasında en düşük puanlı okuma yöntemi olarak bulunmuştur. Araştırmada kullanılması düşünülen resimli çocuk kitaplarının animasyonlarının temin edilememesi araştırmanın en önemli sınırlılığı arasında yer almaktadır. Araştırma sonunda öğretmen ve öğretmen adaylarına farklı okuma yöntemleriyle ilgili önerilerde bulunulmuştur. Gelecekte bu alanda çalışma gerçekleştirecek araştırmacılara da animasyonlu hikâye okuma yöntemi hakkında önerilerde bulunulmuştur. Ayrıca yayın evlerine çıkardıkları resimli çocuk kitaplarının animasyonlarını da üreterek çocukların okuma ortamını zenginleştirmeleri önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Dinleme, Geleneksel hikâye okuma, Etkileşimli hikâye okuma, Animasyon destekli hikâye okuma, Listening, just story reading, interactive story reading, animated story reading

Comparison of the effect of animation supported story reading method with other story reading methods

The research is carried out in order to examine the effect of different methods of reading aloud (traditional-interactive-animated) on the success of understanding level of third-graders. A semi-experimental model was used in the study. The participants of the study was selected selected from a primary school located in the center of Northern West region of Turkey. A sample of 45 students from three different classes, 15 students from each classroom, were selected. At the application stage of the research, traditional reading was performed in one classroom, interactive reading was applied in the second classroom and animation supported reading method was used in the last classroom. Children's picture books with animation, determined by taking an expert opinion, were read to different classes at the same time in the same week. One-way ANOVA test was used to analyze the data. Results showed that there is no statistically significant difference between three different reading methods in terms of listening comprehension. Even though study found no significant difference, the interactive reading method was found to be the most effective reading method while traditional reading methoud found to be the least effective reading method. The fact that the animations of the children's picture books that are thought to be used in the research cannot be provided which is the most important limitations of the research. The study suggests that teachers and teacher candidates should know and experience different reading methods.

Keywords:

Listening, just story reading, interactive story reading, animated story reading,

PDF

___

Akça, M., A., Aytan N., ve Ünlü., S. (2016). Seslendirme destekli animasyon programının geliştirilmesi ve hikâye uygulaması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 9(42), 1185-1191.
Akoğlu, G., Duman, C., ve Ergül Y. (2014). Dialogic reading: ıts effectiveness on receptive and expressive language of children in need of protection. Elementary Education Online, 13(2), 622-639. Erişim adresi: http://ilkogretim-online.org.tr/index.php/io/article/view/2123.
Alexander, B. (2011). The new digital storytelling: Creating narratives with new media. England: Praeger.
Arnold, D. S., ve Whitehurst, G. J. (1994). Accelerating language development through picture book reading. In D. Dickinson (Ed.), Bridges to literacy: Approaches to supporting child and family literacy. Cambridge, MA: Basil Blackwell.
Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma: yöntem, yeti ve ilkeler, Ankara: Pegem Yayıncılık.
Biçici, N. (2006). Annelerin çocuk kitabı seçimi hakkındaki görüşleri [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Afyon Kocatepe Üniversitesi.
Buran, S. (2008). The effects of computer assisted language learning on listening comprehension ability [Unpublished M. A. thesis]. Atatürk Üniversitesi.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Deneysel desenler öntest-sontest kontrol grubu desen ve veri analizi, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Calp, M. (2010). Özel Eğitim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Chow, B. W. Y., McBride-Chang, C., Cheung, H. ve Chow, C. S. L. (2008). Dialogic reading and morphology training in Chinese children: Effects on language and literacy. Developmental Psychology, 44(1), 233.
Chung, S. K. (2006). Digital storytelling in integrated arts education. The International Journal of Arts Education, 4(1), 33–50.
Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2000). Research Methods in Education, (fifth edition), London & New York: Routledge, Falmer & Francis Group.
Çelik, C.E. (2006) Sesli ve sessiz okuma ile içten okumanın karşılaştırılması. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 18-30.
Çelik, E. (2011). Türkçe Öğretimi. İstanbul: Kriter Yayınevi.
Çetinkaya, F., Öksüz, H.İ. ve Öztürk M. (2018). Etkileşimli okuma ve kelime hazinesi. Journal of International Social Research. 11(60). 705-715. https://10.17719/jisr.2018.2825.
Çiftçi., M. (2019). Dijital hikâyelerin ilkokul ikinci sınıf öğrencilerinin okuma becerileri üzerindeki etkisi. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Aksaray Üniversitesi.
Dickinson, D. K., Golinkoff, R. M. ve Hirsh-Pasek, K. (2010). Speaking out for language: Why language is central to reading development. Educational Researcher, 39(4), 305-310.
Doğan, Y. (2016). Dinleme Eğitimi (4. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
Emiroğlu S., ve Pınar F. N. (2013). Dinleme becerisinin diğer beceri alanları ile ilişkisi. Turkish Studies -International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish of Turkic- 8(4), 769-783.
Ergül, C. , Akoğlu, G., Sarıca, A. , Tufan, M. ve Karaman, G. (2015). Ana sınıflarında gerçekleştirilen birlikte kitap okuma etkinliklerinin "etkileşimli kitap okuma” bağlamında incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (3) . https://dergipark.org.tr/en/pub/mersinefd/issue/17398/181872?publisher=mersin
Ergül, C., Sarıca, A. ve Akoğlu, G. (2016). Etkileşimli kitap okuma: dil ve erken okuryazarlık becerilerinin geliştirilmesinde etkili bir yöntem. Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 17(02) , 193-206. DOI: 10.21565/ozelegitimdergisi.246307.
Ertem, I., S. (2010). The effect of electronic storybooks on struggling fourth-graders' reading comprehension. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(4), 140- 155.
http://search.proquest.com/openview/bac1a20cb696ff95f2b649e25d99b607/1?pqorigsite=gscholar&cbl=1576361.
Fox, M. ve Horacek, J. (2008). Reading magic: why reading aloud to our children will change their lives forever. NY: Harcourt.
Galda, L. ve Cullinan, B. (1991). Literature for literacy: what research says about the benefits of using trade books in the classroom. In J. Flood, J. Jensen, E. Lapp, & J. Squire, (Eds). Handbook o f research on teaching the English language arts. 529- 535. New York, Mac Millan.
Gormley, S. ve Ruhl, K. L. (2005) Dialogic shared storybook reading: an ınstructional technique for use with young students in ınclusive settings, Reading & Writing Quarterly: Overcoming Learning Difficulties, 21(3), 307-313, DOI: 10.1080/10573560591007353.
Göktepe, E. (2015). Geçmişten günümüze hareketli görüntü ve Türkiye’de animasyonun gelişimi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
Gülbahar, Y. (2012). e-Öğrenme (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Güneş, F. (2007). Ses temelli cümle yöntemi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayınları.
Işık, A. D. (2013). Dijital kitapların eğitimde kullanılabilirliği. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 395-411.
Işıkoğlu Erdoğan, N. ve Akay, B. (2015). Okul öncesi eğitimde hikâye okuma ve öğretmen sorularının incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(36), 34-46. http://dergipark.gov.tr/maeuefd/issue/19409/206337.
Johnston, V. (2016). Successful read-alouds in today's Classroom. Kappa Delta Pi Record, 52(1), 39-42.
Kalaycı, Ş. (2006). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Kamil, M. L., Intrator, S., M. ve Kim, H. S. (2000). The effects of other technologies on literacy and literacy learning. Handbook Of Reading Research, 3, 771-788. Doi: 10.4324/9781410605023.ch39
Kasten, W.C. ve Yıldırım, K. (2011). Türk öğrencilerinin iyi birer okuryazar olmalarına yönelik öneriler. Ankara: Maya Akademi.
Kıran, S. (2008). Okul öncesi dönemi çocuklarına yönelik hazırlanan masal ve öykü kitaplarında geçen iletişim engelleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Adnan Menderes Üniversitesi.
Krcmar, M. ve Cingel, D., P. (2014). Parent–child joint reading in traditional and electronic formats. Media Psychology, 17(3), 262-281. Doi: 10.1080/15213269.2013.840243.
Lonigan,C. J., Anthony, J. L., Bloomfield, B. G., Dyer, S. M., ve Samwel, C. S. (1999). Effects of two shared-reading interventions on emergent literacy skills of at-risk preschoolers. Journal of Early Intervention, 22(4), 306-322.
Lonigan C. J., Schatschneider C., ve Westberg L. (2008). Developing early literacy: Report of the National Early Literacy Panel. In Identification of children’s skills and abilities linked to later Outcomes in reading, writing, and spelling (pp. 55-106). Washington, DC: National Institue for Literacy.
Robson, C. (1993). Real word research; a resource for social scientists and practitioner- researchers, Oxford, UK & Cambridge, USA: Blackwell.
Mandel, E. (2007). Vocabulary acquisition techniques for grade one: an experimental ınvestigation of shared reading vs. reciprocal teaching [Unpublished Master Thesis].
Mayesky, M. (2008). Creative activities for young children. (9th Ed.) New York, NY: Delmar.
Miller, L. C. (2010). Make me a story: Teaching writing through digital storytelling. USA: Stenhouse Publishers.
Mol, S. E., Bus, A. G., de Jong, M. T. ve Smeets, D. J. (2008). Added value of dialogic parent–child book readings: A meta-analysis. Early Education and Development, 19(1), 7-26. Doi: 10.1080/10409280701838603.
Morris, V. G., Taylor, S. ve Wilson, J. (2000). Using children's stories to promode peace in classrooms. Early Childhood Education Journal, 28(1), 41-50.
Morrow, L. M. (1996). Literacy and young children: research-based practices. The Guilford Press, New York.
Isbell, R., Lindauer, L., Lowrance, A. ve Sobol, J. (2004). The effects of story-telling and story reading on the oral language complexity and story comprehension of young children. Chilhood Education Journal, 32(3), 157-163.
Ohler, J. (2013). Digital storytelling in the classroom. New media pathways to literacy, learning, and creativity. (2nd ed.) Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Ouellette, G. P. (2006). What’s meaning got to do with it: The role of vocabulary in word reading and reading comprehension. Journal of Educational Psychology, 98, 554–566.
Özbay, M. (2005). Bir dil becerisi olarak dinleme eğitimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
Sadik, A. (2008). Digital storytelling: a meaningful technology-integrated approach for engaged student learning. Educational Technology Research and Development, 56(4), 487-506.
Şahin, F. (1998). Okul öncesinde fen bilgisi öğretimi. İstanbul: Beta.
Şimşek, Z. C. (2017). Farklı kitap okuma tekniklerinin 48-66 ay grubu çocuklarının dil gelişimine olan etkileri [Yayımlanmamış dokora tezi]. Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Tetik, G. (2015) Diyaloğa dayalı hikâye okuma tekniği ile okunan öykülerin 4-5 yaş (48-60 ay) çocuklarının dil gelişimine etkisi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Pamukkale Üniversitesi.
Towson, J. A., Gallagher, P. A. ve Bingham, G. E. (2016). Dialogic reading: language and preliteracy outcomes for young children with disabilities. Journal of Early Intervention, 38(4), 230-246. http://scholarworks.gsu.edu/epse_diss/106
Turgut, G. ve Kışla, T. (2015). Bilgisayar destekli hikaye anlatımı yöntemi: alanyazın araştırması. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 6 (2), 97-121. https://dergipark.org.tr/en/pub/tojqi/issue/21407/229429.
Üstünoğlu, Ü. (1990). Okulöncesi öğretmenlerinin uzaktan öğretim yöntemiyle yetiştirilmesine yönelik program modeli. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1),136-138.
Wasik, B.A. ve Bond, M. A. (2001). Beyond the pages of a book: ınteractive book reading and language development in preschool classrooms. Journal of Educational Psychology, 93(2),243-250.
Wesseling, P. B., Christmann, C. A., ve Lachmann, T. (2017). Shared book reading promotes not only language development, but also grapheme awareness in German kindergarten children. Frontiers in Psychology, 8, 364. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2017.00364
Wise, J., Sevcik, R., Morris, R., Lovett, M. ve Wolf, M. (2007). The relationship among receptive and expressive vocabulary, listening comprehension, pre-reading skills, word ıdentification skills, and reading comprehension by children with reading disabilities. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 50, 1093–1109.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldız Bıçakçı, M., Er, S. ve Aral, N. (2018). Etkileşimli öykü kitabı okuma sürecinin çocukların dil gelişimi üzerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(1), 201-208. DOI: 10.24106/kefdergi.375865.
Yılmaz, M. (2018). Yeni gelişmeler ışığında Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem A yayıncılık.
Yurtbakan, E. (2020). Etkileşimli okuma: bir içerik analizi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(1), 135-156. DOI: 10.16916/aded.642138.
Zembat, R. ve Zülfikar, S. (2006). Okul öncesi öğretmenlerinin sohbet ve hikâye etkinliklerinde kullandıkları öğretim yöntemlerinin incelenmesi. Educational Sciences: Theory & Practice, 6(2), 587-608.
Zipke, M. (2017). Preschoolers explore interactive storybook apps: The effect on word recognition and story comprehension. Education and Information Technologies, 22(4), 1695-1712. https://link.springer.com/article/10.1007/s10639- 016-9513-x.