YARATICI SINIFIN ŞEHİRLERDE YAŞAM VE İŞ YERİ TERCİHLERİ: İSTANBUL ÖRNEĞİ

Yaratıcı Sınıf Kuramı ekonomik gelişmenin öncüsü olarak işlerden, mesleklerden veya şirketlerden ziyade, kişileri ortaya koyan, iyi gelişmiş insan sermayesini ekonomik büyümenin ana etkenlerinden biri olarak kabul eden modern bir anlayış üzerine kurulmuştur. Kuram, değişen şehri ve şehir sakinlerini tanımlayarak farklı bir bakış açısı getirmektedir. Bu çalışmada, İstanbul’da yaşayan, lider, yönetici, girişimci, bilim insanı ve sanatçılardan oluşan yaratıcı sınıfla yapılmış bir anketin verilerinden yola çıkılarak, gelişmiş işgücünün coğrafi alanda dağılımı ve işyeri, yaşam yeri tercihlerini hangi etkenlere göre belirlediği araştırılmıştır. Sonuçlar yaratıcı sınıfın ağırlıklı olarak geniş iş imkanları nedeniyle büyük şehirde ikamet etmeyi tercih ettiğini ve şehir içinde yerleşiminin oldukça dağınık olduğunu göstermektedir. İşyeri ve yaşam yeri tercihleri ile ilgili olarak elde edilen bulgular kültürel çeşitlilik, sosyal olanaklar, konfor alanlarının varlığı gibi yumuşak etkenlerin tercih yapmada rolünü ortaya koymakta ve Yaratıcı Sınıf Kuramını doğrulamaktadır. Ayrıca, sonuçlar çeşitli altgruplarda farklı etkenlerin etkili olduğunu göstermektedir. Elde edilen bulguların şehir ve işgücü planlaması ile ilgili olarak gerek politik alanda gerek iş alanında yapılacak uygulamalara yön vermesi hedeflenmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Yaratıcı sınıf, gelişmiş işgücü, lider, girişimci, şehir, İstanbul

LIFE AND WORK PLACE CHOICES OF THE CREATIVE CLASS IN CITIES: THE CASE OF ISTANBUL

The Creative Class Theory is founded on the idea of human capital being the main factor of growth in the economy, rather than jobs, occupations or firms. The theory brings a new understanding to the changing city and its residents. This study determines the living and working place factors of choice of the creative class and how the high skilled workforce is spread on the geographical place. The data is obtained from a survey conducted with leaders, managers, entrepreneurs, scientists, artists who live and work in İstanbul. The results suggest that new job opportunities that the big city offers are main factors for settlement and the creative class is widely spread within the city. Findings on the factors of choice reveal that, soft factors such as, cultural diversity, social opportunities, availability of comfort zones play a role which support the Creative Class Theory. Findings also show that different factors are effective for various sub categories. The findings are expected to help in developing political and managerial implementations in city and workforce planning.

Keywords:

Creative class, high skilled workforce, leader, entrepreneur, city, Istanbul,

PDF

___

Agnew, J., Soja, E., Storper, M. (2001), Global City-regions: Trends, Theory, Policy, Oxford University Press.
Andersen, K.A., Lorenzen, M. (2012), Different Creative Cities: Exploring Danish Data To Adapt The Creative Class Argument To Small Welfare Economies, Creative Industries Journal, 4(2), p.123-136.
Bontje, M., Musterd, S.(2009), Creative Industries, Creative Class And Competitiveness: Expert Opinions Critically Appraised, Geoforum, 40, p. 843–852.
Brown, J., Męczyński, M. (2009), ‘Complexcities’: Locational Choices of Creative Knowledge Workers, Built Environment , p.238-252.
Davidson, M., Wyly, E. (2012), Classifying London, City: Analysis Of Urban Trends, Culture, Theory, Policy, Action, 16(4), p. 395-421.
Gilli, F. (2009), Sprawl or Reagglomeration? The Dynamics of Employment Deconcentration and Industrial Transformation in Greater Paris , Urban Studies, 46(7),p. 1385- 1400.
Florida, R. (2002), The Rise of the Creative Class and How It’s Transforming Work, Leisure, Community and Everyday Life. New York: Basic Books.
Florida,R., Mellander, C., Stolarick, K. (2010), Talent, Technology and Tolerance in Canadian Regional Development, The Canadian Geographer, 54(3), p. 277-304.
Florida,R., Mellander C., Stolarick, K. (2008), Inside the Black Box of Regional Development, Human Capital , the creative class and tolerance', Journal of Economic Geography, 8,p.615-649.
Güran, M.C. , Seçilmiş, İ.E. (2013), Ankara Kültür Ekonomisi: Sektörel Büyüklüklerin Değerlendirilmesi, Kültür Mirası ve Kültür Ekonomisi Envanteri Projesi, http://www.envanter.gov.tr/files/kultur-ekonomisi/ake.pdf (16.02.2016)
Halbert, L. (2004), The Decentralization of Intrametropolitan Business Services In The Paris Region: Patterns, Interpretation, Consequences, Economic Geography, 80(4), p. 381-404.
Hansen, H.K., Niedomsyl, T. (2009), Migration of The Creative Class: Evidence From Sweden, Journal of Economic Geography,9, p. 191-206.
Hansen, H.K.(2014), Florida's Creative Class In A Swedish Context, C.Mellander, R.Florida, B.T. Asheim, M.Gertler (der.), The Creative Class Goes Global içinde, p.87-102.
Jacobs,J. (1961), The Death and Life of Great American Cities, New York: Random House.
Lazzeretti, L., Capone F., Seçilmiş İ.E.(2014), Türkiye'de Yaratıcı ve Kültürel Sektörlerin Altyapısı, Maliye Dergisi , 166, p.195-216.
Lorenzen, M., Andersen, V. K. (2009), Centrality and Creativity: Does Richard Florida’s Creative Class Offer New Insights into Urban Hierarchy?, 85(4), p.363-390.
Marlet, G., van Woerkens, C.V. (2014), Tolerance, Aesthetics, Amenities Or Jobs? The Attraction of The Dutch City To The Creative Class, C.Mellander, R.Florida, B.T. Asheim, M.Gertler (der.), The Creative Class Goes Global içinde, p.138-163.
Murphy, E., Redmond, D. (2009), The Role Of ‘Hard’ And ‘Soft’ Factors For Accommodating Creative Knowledge: Insights From Dublin's ‘Creative Class, Irish Geography, 42(1),p.69-84.
Petrov, A.N. (2007), A Look beyond Metropolis: Exploring Creative Class in the Canadian Periphery ,Canadian Journal of Regional Science, 3,p. 451-474.
Reese, L.A., Faist, J.M., Sands G.(2010), Measuring The Creative Class: Do We Know It When We See It?, Journal of Urban Affairs, 32(3), p. 345–366.
Rich, M.A. (2012), From Coal To Cool: The Creative Class, Social Capital, and The Revitalization of Scranton, Journal Of Urban Affairs, 35(3) ,p. 365–384.
Scott, A.J.(2006), Creative Cities: Conceptual Issues and Policy Questions, Journal of Urban Affairs, 28,p.1-17.
Seçilmiş, E. (2015), Türkiye’de Yaratıcı Endüstrilerin Kümelenmesi, Ege Akademik Bakış, 15(1), p.9-18.
Türksever, A.N., Atalık, G.(2001), Possibilities And Limitations For The Measurement of The Quality of Life In Urban Areas, Social Indicators Research, 53,p. 163-87.
Ülengin, B., Ülengin, F., Güvenç, Ü. (2001), A Multidimensional Approach To Urban Quality Life: The Case of İstanbul, European Journal of Operational Research, 130,p.361-374.
Van Aalst, I., Atzema, O., Boschma, R., Van Oort, F. (2014), The Creative Class, Related Variety and Economic Growth in Dutch City-regions, C.Mellander, R.Florida, B.T. Asheim, M.Gertler (der.), The Creative Class Goes Global içinde,p. 164-182.

Research Journal of Business and Management-Cover

Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 2014
Yayıncı: PressAcademia

Arşiv