Bu çalışmada, daire testere makinesinde işlem görmüş bazı türlere ait ağaç malzemelerin yüzey pürüzlülükleri incelenmiştir. Deneylerde, akasya (Robinia Pseudoacacia L.), armut (Pirus communis L.), kestane (Castanea sativa Mill.), sapsız meşe (Quercus petrea Lieble) ve Toros sediri (Cedrus libani A. Rich) odunları kullanılmıştır. Örneklerin hazırlanmasında ağaç malzemeler, yıllık halkalarına teğet ve radyal yönde,250 mm çaplı, 24 ve 48 dişli daire testere ile besleme hızı (12 m/dk) ve devir sayısı (3200 dev/dk) sabit tutularak biçilmiştir. Yüzey pürüzlülük değerleri ISO 4287 esaslarına göre belirlenmiştir. Sonuç olarak yüzey pürüzlülüğü en yüksek meşede, en düşük ise armutta elde edilmiştir. Ayrıca, radyal yön teğet yöne göre, 24 dişli daire testerede 48 dişli daire testereye göre daha pürüzlü yüzeyler vermiştir. Diş sayısının artması yüzey pürüzlülüğünü azaltıcı etkide bulunmuştur.

In this study, the surface roughnesses of some types of wood materials processed with machine operations were examined. Acacia (Robinia Pseudoacacia L.), pear (Pirus communis L.), chestnut (Castanea sativa Mill.), oak (Quercus petreaLieble) and Toros cedar (Cedrus libani A. Rich) were used at the tests. Sample preparation of wood materials, to the annual rings in tangential and radial direction, 250 mm diameter, 24 and 48 with saw toothed circle feed speed (12 m/min) and number of revolutions (3200 rev/min) were sawed. Surface roughness values were determined according to ISO 4287 principles. As a result, the highest value for the surface roughness was obtained from the oak samples; the lowest value was obtained from the pear samples. Furthermore, 24 saw toothed circle gave higher result for surface roughness than 48 saw toothed circle according to the direction tangent to the radial direction. Increasing the number of teeth was lead to decreasing of the surface roughness