Çalışmamız, Füsun Üstel’in “Makbul Vatandaş’ın Peşinde, II. Meşrutiyet'ten Bugüne Vatandaşlık Eğitimi” adlı eserinin eleştirel bir değerlendirmesini yapmayı amaçlamaktadır. Türkiye’de vatandaş eğitimini, II. Meşrutiyetten günümüze özellikle ilk ve orta düzeyde okullarda okutulmuş olan ders kitapları ve çeşitli dönemlerde yürürlüğe konmuş olan eğitim programlarının ayrıntılı analizi ışığında değerlendirmeye alan Füsun Üstel, daha çok yakın dönem pedagoji tarihi incelemesi niteliği taşıdığı öne sürülebilecek olan bu eserinde, konuya spesifik bir tema çerçevesinde eğilerek siyaset sınıfı tarafından tasarımlanan “makbul vatandaş” profilinin Türk siyasal kültürüne mahsus zihniyet kalıplarını ele almakta ve bunların zaman içindeki dönüşümlerinin izlerini sürmektedir. Kitapta sunulan son derece zengin alıntı dokusu ve bu dokuya getirilen açıklayıcı yorumlar, devlet katında siyasal konjonktüre bağlı olarak değişmiş olan makbul vatandaş profilinin panoramik bir resmini çizmektedir.