Tanım olarak “engelli” sakat ve özürlü kelimeleri yerine kullanılsa da bu sözcükler farklı anlamlara gelmektedir. Özürlü terimi "özürlülüğü" odak noktasına koymayı gerektiren, yani özürlülük olgusunu nesnelleştiren bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Buna karşın engellilik, hemen olmasa da zamanla bu zorunluluktan kurtulabilmeyi, düşüncelerimizde yumuşama ve esneklik sağlamayı başarabilecek bir terim olarak görünmektedir. 5378 Sayılı Özürlüler (Engelliler) Kanunu’nda doğuştan veya sonradan herhangi bir nedenle bedensel, zihinsel, ruhsal, duyusal ve sosyal yeteneklerini çeşitli derecelerde kaybetmesi nedeniyle toplumsal yaşama uyum sağlama ve günlük gereksinimlerini karşılama güçlükleri olan ve korunma, bakım, rehabilitasyon, danışmanlık ve destek hizmetlerine ihtiyaç duyan kişi “özürlü” olarak tanımlanmaktadır. Farklı nedenlere bağlı olarak oluşan engellilik temel olarak beş başlıkta incelenir: Zihinsel engelli,  Görme engelli,  İşitme ve konuşma engelli,  Ortopedik engelli, Süreğen Engelliler. Engellilerin karşılaştıkları sorunların başında yoksulluk, eğitim, ulaşım, fiziksel çevre, konut ve iyileştirme gibi konular gelmektedir. Bu sorunların haricinde en önemli olan sorun ise ailelerin ve çevredeki insanların engellilere bakış açısından kaynaklanmaktadır. Engellilerin karşılaştıkları diğer sorunlar ise şu şekilde sıralanmaktadır: Rehabilitasyon, Aile Yaşamı ve Özel Yaşam, İstihdam, Ulaşım, Fiziksel çevre ve Konut. Her insanın yapabileceği bir iş vardır ve engelliler de fiziksel ve ruhsal işlevlerinde bir bozulma ya da eksiklik olsa bile, onların bu niteliklerini dikkate alan uygun bir eğitim ve rehabilitasyondan geçirildikleri zaman çalışabilirler, üretime katılabilirler. Çalışmanın, kültürün önemli bir parçası sayıldığı toplumlarda, herkes gibi engelliler de çalışmaya/üretmeye isteklidirler. İş ve meslek analizleri ile ilgili çalışmalar, Özürlüler İdaresi Başkanlığı’ nın koordinatörlüğünde Millî Eğitim Bakanlığı ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından yapılmaktadır. Meslek analizi ile istihdam istatistiki verileri, düzenlenen kursların yetersizliğini ortaya koymaktadır. Kursların yetersizliği işgücü piyasasında da kendini göstermektedir. İş hayatında yer almak isteyen özürlülerin eğitim düzeylerinin düşük olması ve herhangi bir mesleki bilgi ve beceriye sahip olmaması işverenlerin özürlü bireyleri işe alma konusunda isteksiz olmalarının en önemli nedenlerindendir. Bu durum, özürlü bireylerin istihdam edilebilmesindeki en büyük engeldir.Bu çalışmada Hazır Giyim Sektöründe engelli bireyler için sağlanan istihdam imkanları ve engelli bireylerin engellerine göre işe yerleştirilmesinde dikkat edilen kriterler incelenmiştir. Bu amaçla hazır giyim işletmelerinde incelemeler yapılarak mevcut durum belirlenmiş, düzenleme ve iyileştirme çalışmaları için önerilerde bulunulmuştur.

Even though the word “handicapped” is used in the place of disabled and impaired, these have all different meanings. The term disabled requires that disability be put in the focal point, in other words is a concept objectifying the norm of disability. On the other hand, being handicapped seems as a concept that enables us to get rid of obligation, at least in the long run, and could lead to a softening and flexibility in our ideas.   The person who is “disabled” is defined in the Law of the Handicapped with an issue no of 5378 as the one having difficulties in comprising with social life and meeting daily needs due to the fact that he loses his physical, mental, spiritual, sensual and social skills at various levels as an innate reason or due to any kind of reason after birth, needing protection, caring, rehabilitation, counseling and supporting services. Disability that emerges depending on different reasons could be categorized in five headings: Mental disability, Visual disability, Hearing and speaking disability, Orthopedic disability and Chronic disiabilities. Some of the leading problems that the handicapped people meet are poverty, education, transportation, physical environment, housing and improvement. Except for these problems, the most important problem results from the perspectives of families and other people around for the handicapped people. Other problems of these people are, Rehabilitation, Family Life and Private Life, Employment, Transportation, Physical Environment and Housing. Every person has an ability to have a job and even though there are some troubles with the physical and mental functions of the handicapped people, or there is a lacking in this sense, they can work and participate in the production when they have a suitable education and rehabilitation taking caring of their features. In the communities where working is a significant part of culture, the handicapped are eager to work and produce like other people. The studies with regard to employment and occupational analyses have been carried out with the Coordinatorship of the Administration for Disable People by the Ministry of Education and Ministry of Labor and Social Security. Occupational analyses and statistical data of employment reveal the lack of courses organized. The lack of these courses could be seen in the labor market as well. The fact that the handicapped people who want to take place in the working life has a low level educational status and that they do not have vocational information and skills are the most important factors for the reluctance of the employers in employing them. This is the biggest barrier for the handicapped people for their employment.