Öğretmen Eğitiminde Klinik Danışmanlık Modeli ve Mevcut Uygulamaların Değerlendirilmesi

Bu çalışmanın iki amacı vardır. Birincisi mevcut öğretmenlik uygulaması dersini öğretmen adayına verilen dönütlerin çeşidi, içeriği ve sıklığı açısından inceleyip uygulama öğretim elemanlarının süreç içerisindeki görev sorumluluk algılarını tespit etmek; ikincisi ise TÜBİTAK projesi kapsamında Georgia State Üniversitesi ile birlikte öğretmenlik uygulaması için uyarlanan Klinik Danışmanlık Model’ini tanıtmaktır. Bu çalışmada üç anket kullanılmıştır. İlk iki anket birbirinin aynısı olup, adaylara verilen ve alınan dönütlerin niteliği, çeşidi ve sıklığını karşılaştırmalı değerlendirmek amacıyla hem uygulama öğretim elemanlarına hem de adaylara uygulanmıştır. Son anket ise sadece uygulama öğretim elemanlarına verilmiş ve süreç içerisindeki görev ve sorumluluklarını hangi sıklıkla yerine getirdikleri sorgulanmıştır. Anket verileri betimsel istatistik ve bağımsız örneklem t-testi kullanılarak analiz edilmiştir. Öğretim elemanının verdiği, öğretmen adayının aldığı dönütlerle ilgili karşılaştırmalı analiz sonuçları, birçok değişkenlerde anlamlı farklar olduğunu göstermiştir. Uygulanan üçüncü anketin analiz sonuçları, uygulama öğretim elemanlarının en çok uygulama okulu ve uyulması gereken kurallar hakkında adayları bilgilendirildiklerini fakat işledikleri dersle ilgili yazılı dönüt vermediklerini, materyal geliştirme ve öğretim araçlarını kullanma konusunda yeterli rehberlik yapmadıklarını ortaya koymuştur.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmen eğitimi, öğretmenlik uygulaması, Klinik Danışmanlık Modeli

Clinical Supervision Model in Teacher Education and Evaluation of Current Practices

This research had two purposes. The first was to evaluate current field practicum in terms of frequency, content, and types of feedback preservice teachers receive at schools by comparing preservice teachers’ self-evaluations to supervisor evaluations. The second was to introduce the Georgia State University Clinical Supervision Model (CSM) currently being adapted, applied, and tested to improve teaching practice at the Uludağ University with a joint TUBITAK project. Data collection tools are three surveys. The first was about self-evaluation of the type, content, and frequency of feedback provided by supervisors. The second examined self-evaluation of preservice teachers on the same variables related to the feedback they received from supervisors in field placements. The third survey identified supervisors’ self-perceived roles and responsibilities in the field practicum. Descriptive analysis of the data indicated there were several significant differences between the variables in the feedback preservice teachers received and the feedback provided by supervisors. Preservice teachers were often informed about the expectations, rules and regulations of their teaching practice schools. However, they had received very little written feedback and guidance on teaching materials and resources.

Keywords:

Teacher Education, Teaching practice, Clinical Supervision Model,

PDF

___

Baştürk, S. (2009). Öğretmenlik uygulaması dersinin öğretmen adaylarının görüşlerine göre incelenmesi. İlköğretim Online, 8 (2), 439–456.
Beck, C. & Kosnik, C. (2000). Associate teachers in pre-service education: clarifying and enhancing their role. Journal of education for Teaching, 26 (3), 207–224.
Borko, H. & Mayfield, V., (1995). The roles of the cooperating teacher and university supervisor in learning to teach. Teaching and Teacher Education, 11, 501 – 518.
Boz, N. & Boz,Y. (2006). Do prospective teachers get enough experience in school placements? Journal of Education for Teaching, 32 (4), 353–368.
Clarke, A., & Jarvis-Selinger, S. (2005). What the teaching perspective of cooperating teachers tell us about their advisory practices. Teaching and Teacher Education, 21 (1), 65–78.
Eraslan, A. (2008). Fakülte-okul işbirliği programı: Matematik öğretmeni adaylarının okul uygulama dersi üzerine görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 95-105.
Eraslan, A. (2009). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının “öğretmenlik uygulaması” üzerine görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 3 (1), 207–221.
Eurydice (2006). Science Teaching in Schools in Europe. Brussels: Eurydice.
Glickman, C.D., & Bey, T. M. (1990). Supervision. In W.R. Houston (Ed.), Handbook of research on teacher education (pp. 549–566). New York: Macmillan.
Graham, B. (2006). Conditions for successful field experience: perceptions of cooperating teachers. Teaching and Teacher Education, 22 (8), 1118–1129.
Guyton, E. & McIntyre, D. J. (1990). Student Teaching and School Experience. In W.R. Houston (Ed.), Handbook of research on teacher education (pp. 549–566). New York: Macmillan.
Gürsoy, E., & Damar E. A. (2007). Practicum: Is it our Last Chance? 28-29 Haziran 2007 The Future of ELT: A Quest for Common Standards and Approaches, Bilkent University, Ankara.
Gürsoy, E., & Damar, E. (2011). Cooperating Teachers’ Awareness About Their Role During The Teaching Practice Course: The Turkish Context. E-Journal of New World Sciences Academy, 6 (1), 54–65.
Hopkins, W.S., & Moore, K.D. (1993). Models of Supervision. In Clinical supervision: a practical guide to student teacher supervision (Ch. 6, pp. 75-96). Madison, WisBrown & Benchmark.
Johnston, C. (1987). TA Training in supervisory international communication: Two tests of the effect. American Educational Research Association, Washington, DC, ABD.
Keçik, İ., & Aydın, B. (2009). Anadolu Üniversitesi İngilizce Öğretmenliği Lisans Programı: okul deneyimi ve öğretmenlik uygulaması öğretmen adayı kitabı. Anadolu Üniversitesi Web-Ofset: Eskişehir. Kent, S. I. (2001). Supervision of student teachers: practices of cooperating teachers prepared in a clinical supervision course. Journal of Curriculum and Supervision, 16 (3), 228–244.
Koç, S. (1998). Fakülte Okul İşbirliği. YÖK/Dünya Bankası Milli eğitimi geliştirme projesi hizmet öncesi öğretmen eğitimi. Ankara: YÖK.
Kuter, S., & Koç, S. (2009). A multi-level analysis of the teacher education internship in terms of its collaborative dimension in Northern Cyprus. International Journal of Educational Development, 29, 415–425. Milliyet (18.05.2012) Öğretmenlere 'tayin' kaldırılıyor (MEB). http://siyaset.milliyet.com.tr/ogretmenlere-tayin-kaldiriliyor/siyaset/siyasetdetay/18.05.2012/1541997/default.htm.
Moyles, J. (2010). Practitioner reflection on play and playful pedagogies. In Thinking about play: Developing a reflective approach, eds. J. Moyles. 13-29. Maidenhead: Open University Press.
Murphy, C., & Beggs, J. (2003). Children’s perceptions of school science. School Science Review, 84, 109-116.
Osborne, J., & Dillon, J. (2008). Science Education in Europe: Critical Reflections. A Report to the Nuffield Foundation, King’s College, London.
Osborne, J. F., Simon, S. & Collins, S. (2003). Attitudes towards Science: A review of the literature and its implications. International Journal of Science Education, 25, 1049–1079.
Özkılıç, R., Bilgin, A., & Kartal, H. (2008). Öğretmenlik uygulaması dersinin öğretmen adaylarının görüşlerine göre değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 7 (3), 726–737.
Sağ, R. (2008).The expectations of student teachers about cooperating teachers, supervisors, and practice schools. Eurasian Journal of Educational Research, 32, 117–132.
Seferoğlu, G. (2006). Teacher candidates’ reflections on some components of a pre-service English teacher education programme in Turkey. Journal of education for Teaching, 32 (4), 369–378.
Smith, K. & Lev-Ari, L. (2005). The place of the practicum in pre-service teacher education: the voice of the students. Asia-Pacific Journal of Teacher Education, 33 (3), 289–302.