Osmanlı İmparatorluğu’ndaki gayrimüslimlerin sosyal, ekonomik, dini ve kültürel statüleri birçok araştırmacıyı cezbeden konuların başında gelir. Müslüman ve gayrimüslim tebaanın bir arada yaşamasını mümkün kılan yazılı ve yazısız kuralların toplumu ne şekilde bir arada tutabildiği, millet sistemi adını verdiğimiz bu bir aradalığın hangi dönemler ve şartlarda kırılmaya uğradığı defalarca çalışılsa da konunun araştırmacılar için ilgi çekiciliği ve her dönemde güncelliğini kaybetmemesi Osmanlı gayrimüslimlerine dair yapılan ve yapılacak olan çalışmaların motivasyonunu oluşturur. Millet sistemi içerisinde yüzlerce yıl varlıklarını sürdüren Osmanlı gayrimüslimlerinin imparatorluğun dağılma döneminde Osmanlıcılık ideolojisiyle imparatorluğa olan bağlılıklarının sürdürülmeye çalışılması ve milliyetçilik akımının etkisiyle ortaya çıkan toprak kayıplarının önüne geçme çabası Osmanlı son döneminin gayrimüslimlere olan bakış açısının ana hatlarını oluşturur. Bu çalışmada Osmanlıcılık akımından Türkçülük akımına geçişte basındaki gayrimüslimlere yönelik söylemlere odaklanılacaktır. Odak noktası olarak da 1908-1919 tarihleri arasında Osmanlı basın hayatında yer alan üç kadın dergisi seçilmiştir. Bu dergiler Kadın, Kadınlar Dünyası ve Türk Kadını’dır. Bu dergilerin seçilme sebebiyse II. Meşrutiyet’in ilanından işgaller döneminin başlangıcı gibi büyük kırılmaların vuku bulduğu bir tarihsel süreçte yayınlanmış olmaları ve aktif olarak siyasete katılımları olmamasına rağmen kendilerine ait düşünceleriyle siyaset yapan ve bunu da dergilerinde okurlarıyla buluşturan kadınların ve siyasi hayatla beraber basın hayatında da var olan erkeklerin gözünden ana tema olan gayrimüslimlere bakabilmektir

It is very attractive for the scholars to study the Ottoman nonMuslims’ social, economic, religious and cultural status. Ottoman Muslims and non-Muslims lived in a harmony, which is called Millet System. While Millet System’s transformation and replacement has been discussed many times by the researchers, this topic remains very popular among the academics. The Ottomanism as the main political ideology of the declining period of the Ottoman Empire until rise of the Turkish nationalism. With the Ottomanism ideology, state officials tried to promote the reliance of non-Muslims to the Empire. To slow down the loose of the imperial lands because of the increasing Nationalistic rebels of the period, Ottomans served as the state’s legitimized ideology for the non-Muslims. In this study, it is aimed to concentrate on the nonMuslim discourse in the press, the period of transition from Ottomanism to Turkism. Three women periodicals between 1908-1919 were selected as the main sources of the research. These periodicals are Kadın, Kadınlar Dünyası and Türk Kadını. The main reason why these magazines were chosen as the primary sources is their publishing periods which was from the proclamation of the Second Constitution to the Occupations of the Ottoman lands. The importance of that period comes from its witnessing great wars, loss of imperial lands, nationalist uprisings and the independence of the minorities from the Sultanate. Such great events were taking place in the Empire, women’s perspectives throughout their magazines on these social and political happenings were important, considering the fact that they were not actively participating in politics. On the other hand, they were doing politics through their ideas on these periodicals. Beside these women, politically and socially active men’s perceptions on non-Muslims of the Ottoman Empire are discussed as the main theme within the light of selected periodicals