olarak adlandırdığı gelişmelerden önce Çin’in büyük adımlar attığı bilinmektedir. Aynı şekilde Hindistan’ın da tıbba yönelik önemli gelişmeleri mevcuttur. İslâm aleminin de, Avrupa için bir model oluşturan, tıbbi incelemelerin ve tedavinin yürütüldüğü “bimaristan” isimli hastaneleri geliştirdiği görülebilir. Goody’nin altını çizdiği üzere, Müslüman ve aralarında yaşayan Yahudi doktorların çalış- malarından hareketle Orta Çağ’da, sadece Yunan değil aynı zamanda Hint ve Çin kaynaklarından da edindikleri bilgiler düşünüldüğünde, bu alanda İslâm bilimi Avrupa’ya nazaran çok daha öndeydi. Burada göze çarpan bir diğer nok- ta, Avrupa’nın diğer üniversitelerinde Latince’nin ikinci bir dil olması gibi, ilk tıp okullarında da Arapça’nın ikinci mecburi dil olmasıdır (s. 44). Yazar, özetle