Sunulan olgu serisinde Eskişehir’de suça sürüklenme nedeniyle, hakkında TCK’nın 31. maddesi gereği “fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneği” olup olmadığı sorulan 15 yaşın altında 9 çocuk anne değerlendirilmiştir. Çocuk annelerin sürüklendikleri iddia edilen suçların şekli, mevcut durumda uygulamada yaşanılan aksaklıklar ve çözüm önerilerinin tartışılması amaçlanmaktadır.  3 yıllık dönemde 9 çocuk annenin tarafımıza suç işlediği iddiası ile yönlendirildiği saptandı.4 olgunun 20 hafta ve üzerinde gebeliğinin olduğu, 5 olgunun 2 aylık ve 6 aylık arasında değişen bebeklerinin olduğu belirlendi. Olguların 7’sinin hırsızlık, 2’sinin uyuşturucu madde ticareti suçları işledikleri iddia edilmektedir.  Olguların tümünde çocukların “eşlerinin” cezaevinde olduğu, kendilerinin ise eşlerinin aileleri ile yaşadıkları ve onarın geçimlerine destek oldukları, sık sık hırsızlık ve diğer suçları işlemek zorunda kaldıklarını ifade edilmiştir. Çocuk annelerin 5’inin hiçbir sosyal destek veya tıbbi yardım almadıkları anlaşılmıştır. Çocuk anne olgularında hekimler açısından yükümlülük, sadece muayene veya adli rapor düzenlemekle sınırlı kalmayıp, diğer klinik branşlarla ve sosyal hizmetler ve ilgili sivil toplum kuruluşları gibi birimlerle işbirliği içinde, çocuğunun yüksek yararını göz önünde bulundurmaktır. Mevcut yasal düzenlemelerin uygulanmasında sıkıntılar olduğu, denetleme mekanizmasının ise çalışmadığı düşünülmektedir.  Çocuk annelerin mağduriyetlerinin giderilmesinde, “eşlerinin” cezaevinden çıkarılmasından çok, onlara sosyal destek sağlanmasının daha önemli olduğu düşünülmektedir. 

Objective: In the present case series, 9 child mothers under 15 years of age driven to crime in Eskişehir were evaluated whether they were able to perceive the legal meaning and consequences of their action and the ability to direct their behavior according to Article 31 of the Turkish Penal Code.  The aim is to discuss the form of crimes allegedly committed by child mothers, the problems experienced in the present situation and the proposals for their solutions. It was determined that 9 child mothers were directed to us by the claim of committing a crime within the 3-year period. It was found that 4 cases had 20 weeks and over of gestation, 5 cases had infants of 2 months and 6 months of age. It was claimed that 7 of the cases were theft and 2 of them were drug trafficking crimes. In all cases the mothers have stated that their husbands were in prison, that they live with their spouses’ parents and support their living, and that they often have to commit theft and other crimes for this. 5 of the child mothers said that they did not receive any social or medical assistance. In terms of child mothers’cases, the obligation for physicians is not only limited with organizing examinations or judicial reports, but also taking into consideration the best interests of the child in cooperation with other clinical departments and with such units as social services and relevant NGOs. It is thought that the implementation of existing legislations is difficult and that the inspection mechanism does not work. It is assumed that in the elimination of the victims of child mothers it is more important to provide social support to them rather than to let their "spouses" out from the prison.