Boşanma Nedenleri ve Boşanma Sonrası Psikososyal Uyum: Trabzon İli Örneği

Evlilik birlikteliği ile ortak bir yaşama adım atan bireyler, çeşitli nedenlerle zamanla sorunlar yaşayabilmektedir. Aile sorunları, sağlıklı bir şekilde çözüme kavuşamadığında da evlilik boşanma ile sonuçlanabilmektedir. Boşanma, aileyi oluşturan tüm bireyleri derinden etkileyen ve toplumsal boyutları olan önemli bir yaşam olayıdır. Bu araştırmanın temel amacı, boşanma nedenlerinin araştırılması ve boşanma sonrası çocukların sosyal uyum sürecinin incelenmesidir. Bu amaçla, Trabzon ilinde yaşayan ve boşanmış 18’i kadın ve 13’ü erkek olmak üzere toplam 31 katılımcı ile çalışılmıştır. Nitel araştırma deseni ile yapılan bu çalışmada görüşmeler, araştırmacı tarafından uzman görüşü alınarak hazırlanan standartlaştırılmış açık uçlu görüşme formu aracılığıyla yapılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre en önemli boşanma nedenlerinin aldatma ve eşe-çocuğa karşı sorumsuzluk olduğu, eşler arası fikir ayrılığı ve geçimsizliğin de önemli boşanma nedenleri arasında olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Boşanma sonrasında katılımcı ve çocuklarının boşanma öncesine göre kendilerini duygusal, davranışsal ve sosyal açıdan çok daha iyi hissettiklerini ifade etmeleri de diğer önemli sonuçlardandır.

Anahtar Kelimeler:

Boşanma nedenleri, sosyal uyum, çocuklar

Reasons for Divorce and Psychosocial Adjustment After Divorce: The Case of Trabzon Province

Individuals who step into a common life with a marriage union may experience problems over time for various reasons. If family problems cannot be resolved in a healthy way, marriage may result in divorce. Divorce is an important life event that deeply affects all members of the family and has social dimensions. The main purpose of this research is to investigate the reasons for divorce and to examine the social adjustment process of children after divorce. For this purpose, a total of 31 divorced participants (18 women and 13 men) living in Trabzon province were studied. In this study, which was conducted with a qualitative research design, the interviews were conducted through a standardized open-ended interview form prepared by the researcher by taking expert opinion. The obtained data were analyzed by content analysis method. According to the results of the research, it was concluded that the most important reasons for divorce are cheating and irresponsibility towards spouse-children, disagreement and incompatibility between spouses are among the important reasons for divorce. Another important result is that after the divorce, the participants and their children stated that they felt much better emotionally, behaviorally and socially than before the divorce.

Keywords:

Reasons for divorce, social adjustment, children,

PDF

___

Ağdemir, S. (1991). Aile ve eğitim. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 1(1), 1-3.
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2014). Türkiye boşanma nedenleri araştırması TBNA 2014. Basım, Çizge Tanıtım ve Kırtasiye, İstanbul.
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2015). Türkiye’de Evlilik Tercihleri.
https://www.aile.gov.tr/uploads/athgm/uploads/pages/arastirmalar/tu-rkiyede-evlilik-tercihleri-aras-tirmasi-2015.pdf
Akoğlu, Ö. A., & Küçükkaragöz, H. (2018). Boşanma nedenleri ve boşanma sonrasında karşılaşılan güçlüklere ilişkin bir araştırma: İzmır İli Örneğı. Toplum ve Sosyal Hizmet, 29(1), 153-172.
Amato, P. R. (2000). The consequences of divorce for adults and children. Journal of marriage and family, 62(4), 1269-1287.
Amato, P. R. (2001). Children of divorce in the 1990s: An update of the Amato and Keith (1991) meta-analysis. Journal of Family Psychology, 15(3), 355–370. https://doi.org/10.1037/0893-3200.15.3.355
Amato, P. R. & Keith, B. (1991). Parental divorce and the well-being of children: a meta-analysis. Psychological bulletin, 110(1), 26.
Arifoğlu, B., Richard, N. Ş., Razı, G. & Öz, F. (2010). Çocuklar için boşanmaya uyum envanteri geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 17(3), 121-127.
Baş, T. & Akturan, U. (2017). Sosyal bilimlerde bilgisayar destekli nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Başkale, H. (2016). Nitel Araştırmalarda Geçerlik, Güvenirlik ve Örneklem Büyüklüğünün Belirlenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 23-28.