Öğrenci Hemşirelerin Tamamlayıcı ve Alternatif Tıbba Yaklaşımlarına Yönelik Yarı Deneysel Bir Müdahale Araştırması

Amaç: Bu çalışmada hemşirelik bölümü öğrencilerine verilen tamamlayıcı ve destekleyici bakım uygulamaları dersinin, öğrencilerin tamamlayıcı ve alternatif tıbba karşı tutumlarına etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Deney ve kontrol gruplu ön test-son test tasarım ile randomize olmayan deneysel araştırma tasarımında olan çalışma, 70 hemşirelik bölümü öğrencisi ile yapılmıştır. Araştırmada, “tamamlayıcı ve destekleyici bakım uygulamaları” dersini alan öğrenciler müdahale grubunu (n=35); içeriğinde bu konuya ilişkin bilgilerin yer almadığı başka bir seçmeli ders alan öğrenciler (n=35) ise kontrol grubunu oluşturmuştur. Veriler “Kişisel Bilgi Formu” ve “Bütüncül Tamamlayıcı ve Alternatif Tıbba Karşı Tutum Ölçeği (BTATÖ)” kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: Müdahale ve kontrol grubu arasında BTATÖ toplam ön test puan ortalamaları (sırasıyla 48.03; 47.09) istatistiksel olarak birbirine benzer (p>0.05) iken son test puan ortancaları (sırasıyla 26; 48) istatistiksel olarak birbirinden farklıydı (p0.05) son test puan ortalamaları açısından fark vardı (p

Anahtar Kelimeler:

Alternatif tıp, eğitim, hemşirelik bakımı, hemşirelik öğrencileri, tamamlayıcı tıp

A Quasi-experimental Intervention Study on Student Nurses' Approaches to Complementary and Alternative Medicine

Objective: In this study, it was aimed to determine the effect of the complementary and supportive care practices course given to the students of the nursing department on the attitudes of students towards complementary and alternative medicine. Methods: The study, which was in a pre-test-post-test design with experimental and control groups and a non-randomized experimental research design, was conducted with 70 nursing students. In the study, the students who took the "complementary and supportive care practices" course included the intervention group (n=35); the students (n=35) who took another elective course that did not include information on this subject in the content formed the control group. Data were collected using the “Personal Information Form” and the “Attitude Scale towards Holistic Complementary and Alternative Medicine”. Results: Between the intervention and control groups, the total pretest mean scores of CTAS (48.03; 47.09, respectively) were statistically similar (p>0.05), while the medians of posttest scores (26; 48, respectively) were statistically different from each other (p0.05), there was a difference in posttest mean scores (p

Keywords:

Alternative medicine, complementary medicine, education, nursing care, nursing students,

PDF

___

Aktaş B. (2017). Öğrencilerinin bütüncül tamamlayıcı ve alternatif tıbba karşı tutumları. Hemşirelik Akademik Araştırma Dergisi, 3(2), 55-59.
Altınbaş Y, İster ED. (2019). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin tamamlayıcı ve alternatif tedaviler hakkındaki görüş, bilgi ve uygulamaları. Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi, 2(1), 47-60.
Avino K. (2011). Knowledge, attitudes, and practices of nursing faculty and students related to complementary and alternative medicine: A statewide look. Holistic Nursing Practice, 25(6), 280-288. https://doi.org/10.1097/HNP.0b013e318232c5aa
Baltacı N, Koç E. (2018). İntörn hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin tamamlayıcı ve alternatif tıbba yönelik bilgisi, kullanımı ve tutumları. Samsun Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(1), 10-16.
Booth-Laforce C, Scott CS, Heitkemper MM, Cornman BJ, Lan MC, Bond EF ve ark. (2010). Complementary and alternative medicine (CAM) attitudes and competencies of nursing students and faculty: Results of integrating CAM into the nursing curriculum. Journal of Professional Nursing, 26(5), 293-300. https://doi.org/10.1016/j.profnurs.2010.03.003
Çınar F, Şengül H, Çapar H, Bulut A. (2019). Causes for applications to complementary medicine practices: A scale development study. Journal of Traditional and Complementary Medicine, 2(1), 1-9. https://doi.org/10.5336/jtracom.2019-64956
Erci B. (2007). Attitudes towards holistic complementary and alternative medicine: A sample of healthy people in Turkey. Jounal of Clinical Nursing, 16(4), 761-768. https://doi.org/10.1111/j.1365-2702.2006.01655.x
Hall H, Leach M, Brosnan C, Collins M. (2017). Nurses’ attitudes towards complementary therapies: A systematic review and meta-synthesis. International Journal of Nursing Studies, 69(4), 47–56. https://doi.org/10.1016/j.ijnurstu.2017.01.008
Hyland ME, Lewith GT, Westoby C. (2003). Developing a measureof attitudes: the holistic complementary and alternative medicinequestionnaire. Complementary Therapies in Medicine, 11(1), 33-38. https://doi.org/10.1016/S0965-2299(02)00113-9
Karahancı ON, Öztoprak ÜY, Ersoy M, Ünsal ÇZ, Hayırlıdağ M, Büken NÖ. (2015). Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Uygulamaları Yönetmeliği ile yönetmelik taslağı’nın karşılaştırılması. Turkish Journal of Bioethics, 2(2), 117-126.
Kaya Ş, Karakuş Z, Boz İ, Özer Z. (2020). Dünyada ve Türkiye’de tamamlayıcı terapilere ilişkin yasal düzenlemelerde hemşirelerin yeri. Hemşirelik Akademik Araştırma Dergisi, 6(3), 584-591.
Onal O, Sahin DS, Inanc BB. (2016). Should CAM and CAM training programs be included in the curriculum of schools that provide health education? Journal of Pharmacopuncture, 19(4), 344-349. https://doi.org/10.3831/KPI.2016.19.036
Sözeri E, Bayrak Kahraman B. (2016). Hasta ve hemşire perspektifinden tamamlayıcı sağlık yaklaşımları. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 5(1), 39-42. https://doi.org/10.5505/bsbd.2016.53244
Şahin N, Aydın D, Akay B. (2019). Hemşirelik öğrencilerinin bütüncül tamamlayıcı ve alternatif tıbba karşı tutumlarının değerlendirilmesi. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 8(1), 21-26.
Taşpınar B, Taşpınar F, Gökçen S, Erdoğan A, Okur İ, Okur EÖ. (2020). Sağlık bilimleri öğrencilerinin tamamlayıcı ve alternatif tedavilerle ilgili bilgi, tutum ve inanışlarının araştırılması. Journal of Exercise Therapy and Rehabilitation, 7(2), 128-136.
Toygar I, Hancerlıoglu S, Gul I, Yondem S, Yilmaz I. (2020). Effect of educational intervention on nursing students’ attitudes toward complementary and alternative therapies. International Journal of Caring Sciences, 13(2), 1305-1312.
Tulunay M, Aypak C, Yikilkan H, Gorpelioglu S. (2015). Herbal medicine use among patients with chronic diseases. Journal of Intercultural Ethnopharmacology, 4(3), 217-220. https://doi.org/10.5455/jice.20150623090040
World Health Organization (WHO). (2019). WHO global report on traditional and complementary medicine; 2019. Available from: Erişim tarihi 4 Nisan 2021. https://www.who.int/publications/i/item/978924151536.
Xie H, Sang T, Li W, Li L, Gao Y, Qiu W ve ark. (2020). A survey on perceptions of complementary and alternative medicine among undergraduates in China. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 1-8. https://doi.org/10.1155/2020/9091051
Yıldırım D, Akman Ö. (2019). Tamamlayıcı ve alternatif tedaviler dersinin hemşirelik öğrencilerinin tamamlayıcı ve alternatif tıbba karşı tutumlarına ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarına etkisi. Kocaeli Medical Journal, 8(3), 55-61. https://doi.org/10.5505/ktd.2019.74508