Türkiye’de Yerel Yönetim Reformu Meselesine Pragmatik Bir Bakış: Çözüm Alanları Yaratılmasında Alternatif Arayışlar

Yerel Yönetim kurumları konusunda bugüne kadar tespit edilen yeniden yapılanma konularında mevcut yasal düzenlemeler ve siyasal yaklaşımlar konunun çözümünde farklı bakış açıları geliştirilmesine imkân vermeye başlamıştır. Bu bakış açılarının ortak çözüm noktalarının fark edilmesi ve sonuçta vatandaşa/hemşehriye yönelik hizmet sunumlarının kolaylaşması, yerindeliği ve tasarruf yaratılması devletin merkezdeki yükünün daha insancıl ve ekonomik koşullarda toplumla işlenmesi anlamına gelebilecektir. Nitekim bu bakış açısıyla birlikte yerel yönetimlerin karakteristik özelliklerinin yeniden tanımlanmasında hiçbir sakınca görülmemelidir. Türkiye’de yaklaşık iki asırdır devam eden yönetsel reform arayışlarının önemli bir bölümü yerel yönetim ağlarının geliştirilmesi ve etki alanının güçlendirilmesine yönelik olmuştur. 2000’li yıllar ile beraber yeniden tanımlanan il, belediye ve köylere ait yasal düzenlemeler siyasi etki alanlarından payını almaya devam etmektedir.  Araştırma geçmişe dönük yerel yönetim reformlarının bütüncül olmayan yönlerine katkıda bulunacak öneriler getirmeyi hedeflemektedir. Çünkü vatandaşların yaşamını sürdürdüğü ve en yakınında olmasıyla sorunlarının çözüm ortağı olmasını arzu ettiği kurumlar yerel yönetim kurumlarıdır. Bundan vazgeçmek 21. Yüzyılın küçülen dünyasında neredeyse imkânsız hale gelmiştir. Türkiye’de uzun yıllardır süren yönetsel reform arayışları geleneksel anlamda güçlü bir merkezi yapının ekonomi dinamikleri ve küreselleşmenin de etkisiyle yukarıda bahsedilen dönemde devam etmektedir. Çalışma bu yön arayışlarına ilave göz önünde bulundurulabilecek alternatif reform başlıklarına vurgu yapmayı amaçlamaktadır.

A Pragmatic Perspective on Local Government Reform Issues in Turkey: Alternative Searches for Creation of Solution Areas

The current legislative and political approaches to restructuring issues identified so far in the field of local government institutions have begun to enable different perspectives on the solution of the issue. Recognizing the common solution points of these perspectives and, consequently, facilitating service offerings for the citizen / citizen, means that the relocation and saving of the state can mean the central burden of the state in the more humane and economic conditions. As a matter of fact, with this point of view, there should be no drawbacks in redefining the characteristic features of local administrations. An important part of nearly two centuries of ongoing administrative reform in Turkey has been seeking to strengthen the development and management of local network domain. With the 2000s, the legal regulations of the provinces, municipalities and villages, which are redefined, continue to take their share from the political domains.The research aims to provide suggestions that will contribute to the non-integral aspects of past local government reforms. Because the citizens are living near and the closest to the problems of the institutions that they wish to be a partner of the local government institutions. Giving up is almost impossible in the shrinking world of the 21st century. Looking for direction in the above-mentioned period of administrative reform with many years of seeking influence with central structure of the economy traditionally strong dynamics and globalization in Turkey are ongoing. The study aims to emphasize alternative reform topics that can be considered in addition to these directions.

___

  • Boskin, M. J., (1973). Local government tax and productcompetetion and the optimal provision of public goods. Journal of Political Academy, 81(1), 203-210.
  • Castells, M., (2000). The rise of the network society: The information age. Wiley.
  • Görmez, K., (1997). Yerel demokrasi ve Türkiye, 2. Baskı, Ankara: Vadi Yayınları, s.23.
  • Heeks, R., (2001). Reinventing government in the information age, Ed. Heeks R., Routledge, England.
  • Hill, D. N., (1974). Democratic theory and local government, London: George Allen and Unwin.
  • Keleş, R., (1992). Yerinden yönetim ve siyaset. İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Öktem, K., (1988). Türkiye’de yerel yönetimlerin gelişimi. Türk İdare Dergisi, 378, s.271-308
  • Özer, M. A., (2013). Yerel yönetimler reformunda reform: 6360 sayılı kanun’un düşündürdükleri. Yerel Politikalar Dergisi, Ocak-Haziran., 97-126.
  • Parlak, B., ve Ökmen, M., (2016). Türkiye’de ve Dünyada yerel yönetimler. Bursa: Ekin Yayınevi, s. 366-367.
  • Şaylan, G., (1995). Değişim ve yolsuzluk. Amme İdaresi Dergisi, 28(3), 3-18.
  • Tortop, N., (1999). Mahalli İdareler, Ankara: Yargı yayınları.
  • Vazquez, J. M. ve McNab, R. M., (2001). Fiscal Decentralization and Eco-nomic Growth Reconsidered, Working Paper 01-1, Georgia State University.
  • Wildasin, D.R., (1990). Budgetary pressures in the EEC: A fiscal feder-alism perspective. American Economic Review, Papers and Proceed-ings, 80, 69-74.
  • Yılmaz, O., (2001). Kamu Yönetimi Reformu, Ankara: DPT Yayınları
OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi-Cover
  • ISSN: 2528-9527
  • Yayın Aralığı: Aylık
  • Yayıncı: ADAMOR Toplum Araştırmaları Merkezi