Ortaöğretim Öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spor Dersine Yönelik Tutumları ve Yaşam Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Kırıkkale İli Örneği

Yapılan bu araştırmada, lise öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutumları ile yaşam doyumu düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya 2018-2019 eğitim ve öğretim yılı içerisinde Kırıkkale ilinde bulunan liselerde öğrenim gören 874 kız ve 806 erkek olmak üzere toplam 1680 öğrenci katılmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin yaşam doyumlarının belirlenmesinde “Yaşam Doyumu Ölçeği”, beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutumlarının belirlenmesinde ise “Beden Eğitimi ve Spor Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel analiz sürecinde SPSS 22.0 programında Independent t-test ve One Way Anova analizleri kullanılmıştır. Araştırmada spor bilimleri alanında yaygın olarak kullanılan betimsel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Bağımlı değişkenler arasındaki korelasyon analizi sonuçlarına göre öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutumları ile yaşam doyum düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır (p<0.05). Sonuç olarak, lise öğrencilerinde demografik değişkenlerin beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutum ile yaşam doyumu üzerinde önemli birer belirleyici değişken olduğu, beden eğitimi ve spor dersine yönelik olumlu tutumların yaşam doyumunu arttırdığı görülmüştür.

Investigation of The Relationship Between the High School Students’attitudes Towards Pyhsical Educa-tion and Sports Lesson and Their Life Satisfaction Level: Kırıkkale Province Sample

In this study constructed, it wasaimed to investigate the attitudes of highschool students towards physical education and sportlesson and life satisfaction levels, according to somevariables. A total of 1680 students, 874 girls and 806 boys, in highschools in Kırıkkale participated in the study in the 2018-2019 academicyear. “Life Satisfaction Scale” wasused to determine the life satisfaction of the studentswhoparticipated in the study, and “Physical Education and Sports Attitude Scale” wasused to determinetheirattitudestowards physical education and sportslesson. Independent t-test and One Way Anova analysiswereused in SPSS 22.0 program duringstatisticalanalysisprocess of the obtaineddata. It is for the screening model, which is one of the descriptive research methods widely used in the field of sports sciences in the research. According to the results of the correlationanalysisbetween the dependentvariables, it wasconcluded that therewas a positiverelationshipbetweenstudents' attitudestowards physical education and sportslesson and life satisfaction levels (p <0.05). As a conclusion, it wasseen that demographicvariableswere important determinants of life satisfaction and attitudetowards physical education and sportslesson in highschoolstudents and positiveattitudestowards physical education and sportscourseincreased life satisfaction

___

  • Açak, M. (2016). Beden Eğitimi Öğretmeninin El Kitabı, Morpa Kültür Yayınları, İstanbul.
  • Başer Şeker, G. (2009). Lise öğrencilerinin bağlanma stilleri ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Cengiz, Ö., Kılıç, M. A., ve Soylu, Y. (2018). Ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumlarının incelenmesi. Sosyal Bilimler Akademi Dergisi, 1(2), 141-149.
  • Cimilli, V. (2017). Spor lisesi öğrencilerinde bedensel / kinestetik zekâ ile beden eğitimi dersine yönelik tutum düzeyleri arasındaki ilişkisinin incelenmesi: İstanbul Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Çam, Z., Artar, M. (2014). Ergenlikte yaşam doyumu: Okul türleri bağlamında bir inceleme. Muş Alparslan Üni̇versi̇tesi̇Sosyal Bi̇li̇mler Dergisi, 2(1), 23-45.
  • Çivitci, A. (2012). Üniversite öğrencilerinde genel yaşam doyumu ve psikolojik ihtiyaçlar arasındaki ilişkiler. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 321-336.
  • Demirdağ, R. (2018). Farklı tür liselerdeki öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumlarının karşılaştırmalı olarak incelenmesi: Erzurum ili örneği. Yüksek Lisans Tezi. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Doğan, N. (2011). Niğde ilinde bulunan farklı statüdeki liselerde eğitim gören öğrencilerin beden eğitimi dersine karşı tutumları ve fiziksel uygunluk düzeylerinin araştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Dursun, H. (2016). Lise öğrencilerinin değer tercihleri ve yaşam doyumları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ekici, S. ve Bayrakdar, A., Hacıcaferoğlu, B. (2011). Lise öğrencilerinin beden eğitimi dersi tutumlarının değerlendirilmesi, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 8(1),831-839.
  • Elmas, İ.H. (2013). Ortaöğretim öğrencilerinin hayat tatmin düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi. Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Goldbeck L., Schmitz T.G., Besier T., Herschbach P. ve Henrich G (2007). Life satisfaction decreases during adolescence. Qual Life Res, 16, 969-979.
  • Göksel, A.G., Caz, Ç. (2016). Anadolu lisesi öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumlarının incelenmesi. Marmara Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 1(1),1-9.
  • Harmandar, İ.H. (2004). Beden eğitimi ve sporda özel öğretim yöntemleri. Ankara:Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kabasakal, Z. ve Uzbaş, A. (2013). Öğretmen adaylarında yaşam doyumunun yordayıcısı olarak problem çözme becerileri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 27-32.
  • Kaya Sarıdede, Ş. (2018). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine ilişkin tutumlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Lazarevic, D., Orlic, A., Lazarevic, B., ve Janic, S. R. (2015). Attitudes of early adolescent age students towards physical education. Physical Culture, 69(2), 88-98.
  • MA C.Q, ve Huebner, E.S. (2008). Attachmentrelatıonshıps and adolescents’ lıfesatısfactıon: somerelatıonshıpsmattermore to gırlsthanboys. Psychology in the Schools, 45(2), 177-187.
  • Moksnes, U.K. ve Espnes, G.A. (2013). Self-esteem and life satisfaction in adolescents—gender and age as potentialmoderators. Springer Science Business, 22(10), 2921-2928.
  • Özer, M., ve ÖzsoyKarabulut, Ö. (2003). Yaşlılarda yaşam doyumu. Turkish Journal of Geriatrics, 6(2),72-74.
  • Ramazanoğlu, F., Karahüseyinoğlu, M.F., Demirel, E.T., Ramazanoğlu, M.O. ve Altungül, O. (2005) Sporun toplumsal boyutlarının değerlendirilmesi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 153-157.
  • Toros, T. (2002). Elit ve elit olmayan erkek basketbolcularda hedef yönelimi, güdüsel (motivasyonel) iklim ve yaşam doyumu. Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 13(3), 24-36.
  • Toros, T. (2005). Genç basketbolcuların oyunda kalma süreleri ile hedef perspektif yaklaşımı, yaşam doyumu ve algılanan motivasyonel iklim arasındaki ilişki. Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 16(2), 50-63.
  • Tuzgöl Dost, M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(22), 132-142.
  • Türkmen, M. ve Varol, R., (2017). İmam hatip ortaokullarındaki öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumlarının araştırılması: Bartın il örneği. Electronic Turkish Studies, 12(25), 750-762
  • Uluışık, V. (2016). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumlarının sınıf ve cinsiyet değişkenlerine göre incelenmesi. Uluslararası Multidisipliner Akademik Araştırmalar Dergisi, 2(3), 45-53.
  • Yoncalık, O. (2011). The physical education lesson in Turkish primary schools, affective entry characteristics and gender. SAJRSPER, 33(2), 157-168.
  • Zengin, S., Hekim, M. ve Hekim, H. (2016). Ortaokul ve lise öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumlarının cinsiyet ve öğrenim kademesi değişkenine göre incelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(2),3243-3248.