Okullarda Yenileşme İklimi Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Bu araştırmanın amacı, okullarda yenileşme iklimi ölçeğini geliştirmektir. Ölçek madde havuzunun oluşturulmasında yenileşme iklimi alanyazınındaki yenileşme ve yaratıcı iklim modellerinin yanı sıra geliştirilen ilgili ölçekler referans alınmıştır. Ölçme aracının madde havuzu alan uzmanlarının görüşleri doğrultusunda taslak forma dönüştürülmüştür. Taslak ölçek formu, Ankara İli Yenimahalle ilçesinde görev yapan 193 gönüllü öğretmen üzerinde uygulanmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonuçlarına göre, yenileşme iklimi ölçeğinin KMO değeri .94, Bartlett Küresellik testi değeri 6243.07’dir (p=.00). Ölçek, varyansın % 73.23’ünü açıklamaktadır. Ölçek maddelerinin faktör yük değerleri .49 ile .88 arasında değişmektedir. Analiz sonucunda 6 boyuttan oluşan 42 maddelik ölçek; yenileşmeye destek, kaynaklar ve olanaklar, inisiyatif alma, yenileşmeye açıklık, takım çalışması ve uyum boyutlarından oluşmaktadır. Ölçeğin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı .95’tir. Düzeltilmiş madde toplam korelasyonları ise .59 ile .86 arasında değişmektedir. Ayrıca uygulanan doğrulayıcı faktör analizi sonuçları açımlayıcı faktör analizi sonuçlarını desteklemektedir (X2/Sd=1.65, RMSEA = .051, GFI= .86, AGFI = .83, CFI = .97). Yenileşme iklimi ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik sonuçlarına göre, ölçeğin okullarda yenileşme iklimini ölçen bir araç olduğu ifade edilebilir.

Anahtar Kelimeler:

Yenileşme, Yenileşme iklimi, okul

Innovativeness Climate in Schools Scale Validity and Reliability Study

This research aims to develop a innovativeness climate in school scale. The scale was applied to 193 working teachers in high schools at Yenimahalle District, Ankara. According to the exploratory factor analysis results, KMO value of innovativenes climate scale is .94 and the Bartlett Spherity test value is 6243.07 (p=0.00). It is explained that variance of the is scale 73.23%. After the exploratory factor Analysis, the scale included 32 items and five factors. These factors were labeled as support for innovation, resources and opportunities, taking initiative, openness to innovation, teamwork and adjustment. In Scale the Cronbach’s alpha coefficient for the whole scale was found to be .95. In addition, confirmatory factor analysis results is supported the exploratory factor analysis results. (Chi-square/Sd=1.65, RMSEA = .051, GFI= .86, AGFI = .83, CFI = .97). The findings of the study revealed that the scale was a valid and reliable instrument for measuring innovativeness climate.

Keywords:

Innovativeness, Innovativeness climate, School,

PDF

___

Ahmed, P. K. (1998). Culture and climate for innovation. European Journal of Innovation Management, 1(1), 30-43. doi:10.1108/146010-69810199131
Amabile, T. M. (1983). The social psychology of creativity: A componential conceptualization. Journal of Personality and Social Psychology, 45(2), 357-376. doi:10.1037/0022-3514.45.2.357
Amabile, T. M. (1996). Creativity in context: Update to the social psychology of creativity. CO, US: Westview Press.
Amabile, T. M., Conti, R., Coon, H., Lazenby, J., ve Herron, M. (1996). Assessing the work environment for creativity. Academy of Management Journal, 39(5), 1154-1184. doi:10.5465/256995
Anderson, N., ve West, M. A. (1996). The team climate inventory: Development of the tci and its applications in teambuilding for innovativeness. European Journal of Work and Organizational Psychology, 5(1), 53-66. doi:10.1080/13594329608414840
Balcı, A. (2013). Sosyal bilimlerde araştırma: Yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi.
Bryk, A., Camburn, E., ve Louis, K. S. (1999). Professional community in chicago elementary schools: Facilitating factors and organizational consequences. Educational Administration Quarterly, 35(5), 751-781. doi:10.1177/0013161X99355004
Bryman, A., ve Cramer, D. (2012). Quantitative data analysis with ibm spss 17, 18 ve 19: A guide for social scientists. London ve New York: Routledge.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Chen, C. J., Huang, J. W., ve Hsiao, Y. C. (2010). Knowledge management and innovativeness: The role of organizational climate and structure. International Journal of Manpower, 31(8), s.848-870. doi:10.1108/01437721011088548
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., ve Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: Spss ve lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
Damanpour, F. (1992). Organizational size and innovation. Organiza-tion Studies, 13(3), 375-402. doi:10.1177/017084069201300304
Ekvall, G. (1996). Organizational climate for creativity and innovation. European Journal of Work and Organizational Psychology, 5(1), 105-123. doi:10.1080/13594329608414845
George, J. M., ve Zhou, J. (2001). When openness to experience and conscientiousness are related to creative behavior: An interac-tional approach. Journal of Applied Psychology, 86(3), 513-524. doi:10.1037/0021-9010.86.3.513
Hunter, S. T., Bedell, K. E., ve Mumford, M. D. (2007). Climate for creativity: A quantitative review. Creativity Research Journal, 19(1), 69-90. doi:10.1080/10400410709336883
Jaiswal, N. K., ve Dhar, R. L. (2015). Transformational leadership, innovation climate, creative self-efficacy and employee creativity: A multilevel study. International Journal of Hospitality Management, 51, 30-41. doi:10.1016/j.ijhm.2015.07.002
Jöreskog, K. G., ve Sörbom, D. (2001). Lisrel software version 8.51. Chicago: Scientific Software International.
Kelley, R. C., Thornton, B., ve Daugherty, R. (2005). Relationships between measures of leadership and school climate. Education and Science, 126(1), 17-26.
Kline, R. B. (2005). Methodology in the social sciences. In (2 ed.). New York, US: Guilford Press.
Lomax, R. G., ve Schumacker, R. E. (2004). A beginner's guide to structural equation modeling. New Jersey London: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Mathisen, G. E., ve Einarsen, S. (2004). A review of instruments assessing creative and innovative environments within organizations. Creativity Research Journal, 16(1), 119-140. doi:10.1207/s15326934-crj1601_12.
Montes, F. J., Moreno, A., ve Fernández, L. (2004). Assessing the organizational climate and contractual relationship for perceptions of support for innovation. International Journal of Manpower, 25(2), 167-180, doi:10.1108/01437720410535972
Moolenaar, N. M., Daly, A. J., ve Sleegers, P. J. C. (2010). Occupying the principal position: Examining relationships between transformational leadership, social network position, and schools’ innovative climate. Educational Administration Quarterly, 46(5), 623-670. doi:10.1177/0013161X10378689.
Moolenaar, N. M., Daly, A. J., ve Sleegers, P. J. C. (2011). Ties with potential: Social network structure and innovative climate in dutch schools. Teachers College Record, 113(9), 1983-2017.
Oldham, G. R., ve Cummings, A. (1996). Employee creativity: Personal and contextual factors at work. The Academy of Management Journal, 39(3), 607-634. doi:10.5465/256657.
Pallant, J. (2013). Spss survival manual: A step by step guide to data analysis using ibm spss (5 ed.). New York: McGraw-Hill Education.
Pihie, Z. A. L., Asuimiran, S., ve Bagheri, A. (2014). Entrepreneurial leadership practices and school innovativeness. South African Journal of Education, 34(1), 1-11. doi:10.15700/201412120955
Remneland-Wikhamn, B., ve Wikhamn, W. (2011). Open innovation climate measure: The introduction of a validated scale. Creativity and Innovation Management, 20(4), 284-295. doi:doi:10.1111/j.1467-8691.2011.00611.x
Ren, F., ve Zhang, J. (2015). Job stressors, organizational innovation climate, and employees’ innovative behavior. Creativity Research Journal, 27(1), 16-23. doi:10.1080/10400419.2015.992659
Scott, S. G., ve Bruce, R. A. (1994). Determinants of innovative behavior: A path model of individual innovation in the workplace. Academy of Management Journal, 37(3), 580-607. doi:10.5465/256701
Siegel, S. M., ve Kaemmerer, W. F. (1978). Measuring the perceived support for innovation in organizations. Journal of Applied Psychology, 63(5), 553-562. doi:10.1037/0021-9010.63.5.553
Somech, A., ve Drach-Zahavy, A. (2011). Translating team creativity to innovation implementation: The role of team composition and climate for innovation. Journal of Management, 39(3), 684-708. doi:10.1177/0149206310394187
Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
Van Den Berg, R., ve Sleegers, P. (1996). Building innovative capacity and leadership. In K. Leithwood, J. Chapman, D. Corson, P. Hallinger, A. Hart (Ed.), International handbook of educational leadership and administration (pp. 653-699). Dordrecht: Springer.
West, M. A., ve Sacramento, C. A. (2012). Creativity and innovation: The role of team and organizational climate. In M. D. Mumford (Ed.), Handbook of organizational creativity (pp. 359-385). San Diego: Academic Press.