Öğretim Elemanlarının Öğretmenlik Davranışlarını Gösterme Sıklığı

Çağımız koşullarına uygun öğretmenlerin yetiştirilmesi için onları yetiştiren öğretim elemanlarının nitelikleri önemlidir. Bu çalışmanın amacı öğretmenleri yetiştiren öğretim elemanlarının sergiledikleri öğretmen davranışlarının düzeyini öğretmen adayının gözüyle belirlemektir. Tarama modeliyle yapılan bu araştırmada öğretmenlik mesleğinin temelini oluşturan davranışlar Genel Kültür Genel Yetenek, Konu Alan Bilgisi ve Öğretme-Öğrenme Süreci davranışları olmak üzere üç başlık altında ele alınarak betimlenmiştir. Araştırmanın evrenini 2015-2016 eğitim öğretim yılında üniversitelerin eğitim fakültelerinde öğretmenlik (pedagojik formasyon) eğitimine katılan öğretmen adaylarından oluşmaktadır. Araştırmanın örneklem grubunu ise, Türkiye’nin değişik kentlerinde bulunan toplam 18 üniversitenin değişik fakültelerinin 15 bölümünden 502 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma verilerin elde edilmesinde “Etkili Öğretmen Özellikleri”’ni ölçmeye yönelik hazırlanmış olan beşli derecelendirme ölçeğinden yararlanılmıştır. Beşli derecelendirme hiçbir zaman, nadiren, bazen, sık sık ve her zaman şeklinde sıralanmıştır. Çözümleme yapılırken betimsel istatistik tekniklerinden yararlanılmış ve değişkenler arasındaki farkların belirlenmesi aşamasında da t-testi ve Anova kullanılmıştır. Öğretmen adayları, öğretim elemanlarının öğretmenlik davranışlarını tüm alanlarda sık sık gösterdiklerini ifade etmişlerdir. Öğretim elemanlarının öğretmenlik davranışlarını gösterme sıklıklarının derslere göre anlamlı düzeyde değiştiği ortaya çıkmıştır. Öğretim elemanlarının alanlarına göre öğretmenlik davranışlarını gösterilme sıklıklarının anlamlı düzeyde farklılık gösterdiği görülmektedir. Söz konusu derslere giren öğretim elemanlarının büyük çoğunluğunda eğitim bilimciler etkili öğretmen davranışları en sık gösterirken alanı eğitim bilimleri olmayan öğretim elemanları ise en az göstermişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmenlik eğitimi programları, Pedagojik formasyon, Öğretim elemanı davranışları

Frequency of the University Instructors’ Exhibiting Effective Teacher Behaviours

Qualifications of university instructors are of utmost importance for educating the pre service teachers in compliance with the requirements of our era. Purpose of this study is to determine how often do the university instructors that educate pre service teachers exhibit the teacher behaviours through the eyes of pre service teachers. This study that is carried out in survey model, the fundamental behaviours of teaching profession are divided into three categories: general knowledge- general skills, content knowledge, learning-teaching behaviours. Population of this study is pre service teachers attending the pedagogical formation training in 2015-2016. Sample group is 502 students from various departments of 15 faculties and of 18 universities. Data of the study is collected through five point likert scale that aims to measure “Efficient Teacher Qualifications”. Five points are arranged as never, rarely, sometimes, often and always. Descriptive statistical techniques are used during analysis and t-test and Anova are practised for determining differences between variables. Pre service teachers pointed out that the university instructors exhibits the effective teacher behaviours often in all categories. The effective teacher behaviours are found to be exhibited in different frequencies in various lectures. University instructors exhibited different frequencies in terms of behaviours in different lectures. Most of the instructors that are educational scientists exhibited the effective teacher behaviours often but the instructors that are not educational scientists exhibited them less frequently.

Keywords:

Teacher training programs, Pedagogical formation, University instructor behaviours,

PDF

___

Arslantaş, İ. (2011). Öğretim Elemanlarının Öğretim Stratejileri-Yöntem ve Teknikleri,İletişim ve Ölçme Değerlendirme Yeterliklerine Yönelik Öğrenci Görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 487-506.

Başbay, A., ve Bektaş, Y. (2009). Çokkültürlülük Bağlamında Öğretim Ortamı ve Öğretmen Yeterlikleri. Eğitim ve Bilim - Education and Science, 34(152), 30-43.

Çiçek Sağlam, A. (2015). Pedagojik Formasyon Sertifikası Programının Etkililiğinin Öğrenci Görüşlerine Değerlendirilmesi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 63-73.

Durmuşçelebi, M. (2015). Öğretmenlik Eğitimi Programının Etkililiği. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 747-766.

Erginer, E., ve Dursun, F. (2005). Öğretim elemanlarının Etkili Öğretim Becerilerinin Geliştirilmesine Yönelik Görüşleri. Eğitim ve Bilim, 30(135), 11-22.

Europe, G. p. (2000). Thematic Network on Teacher Education in Europe. 6 Haziran 2015 tarihinde http://entep.unibuc.eu adresinden erişilmiştir.

Güven, M. (2006). Öğretim Elemanı Değerlendirme Ölçeği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 63-72.

Köseoğlu, K. (1994). İlköğretime Öğretmen Yetiştiren Kurumlarda Öğretim Elemanı Yeterliklerinin Değerlendirlmesi. Yüksek Lisans Tezi,Ankara Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü,Ankara.

Lehrberufe. (2016, 4 7). Allgemeine undo Berufliche Bildung - Ausbildungsförderung in Europa und darüber hinaus. 17 Nisan 2016 tarihinde http://ec.europa.eu/education/policy/school/teacher-training_de.htm adresinden erişilmiştir.

Memduhoğlu, H. B., ve Topsakal, C. (2008). Öğrenci ve Öğretim Elemanlarının Görüşlerine Göre Ortaöğretim Alan Öğretmenliği Tezsiz Yüksek Lisans Programlarının Niteliği ve Programlarda Yaşanan Sorunlar. Ege Eğitim Dergisi, 1(9), 95-129.

Murat, M., Aslantaş, H. İ., ve Özgan, H. (2006). Öğretim Elemanlarının Sınıf İçi Eğitim-Öğretim Etkinlikleri Açısından Değerlendirilmesi. GÜ,Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(3), 263-278.

Özaydınlık, K., Kabaran, H., Göçen, G., ve Altındaş, S. (2014). Öğretmen Adaylarının Öğretim Elemanlarında Bulunan Öğretmen Niteliklerine İlişkin Algıları (Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Örneği). Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish , 697-710.

Özbek, R., ve Yeşil, R. (2009, Ağustos ). Ortaöğretim Alan Öğretim Elemanlarının Sınıf İçi Öğretim Yeterliklerinin Değerlendirilmesi (Fırat Üniversitesi Örneği). İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 111-128.

Özyürek, M. (Bahar 2008). Nitelikli Öğretmen Yetiştirmede Sorunlar ve Çözümler: Özel Eğitim Örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 189-226.

Sünbül, A. (1996). Öğretmen Niteliği ve Öğretimdeki Rolleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 2(1), 597-608. 17 Nisan 2016 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/kuey/article/view/5000050999 adresinden erişilmiştir.

Şahin, M. (2014). Öğretim Elemanlarının Mesleki Yeterliklerini Gerçekleştirme Düzeyleri ile Üniversite Öğrencilerinin Okul Bağlılıkları Arasındaki İlişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(2), 571-584.

Şeker, H., Deniz, S., ve Görgen, İ. (Bahar 2005). Tezsiz Yüksek Lisans Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Yeterlikleri Üzerine Değerlendirmeleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi(42), 237-253.

Şen, H., ve Erişen, Y. (2002). Öğretmen Yetiştiren Kurumlarda Öğretim Elemanlarının Etkili Öğretmen Özellikleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 99-106.

Yavuz, M., Özkaral, T., ve Yıldız, D. (2015, Ekim). Uluslararası Raporlarda Öğretmen Yeterlikleri ve Öğretmen Eğitimi. SDU International Journal of Educational Studies, 2(2), 60-71.