İlköğretime Devam Eden Parçalanmış ve Tam Aile Çocuklarının Rehberlik İhtiyaçlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi

Toplumun en küçük yapı taşı olan aile, insan hayatını etkileyen en önemli unsurdur aslında. Çocuk en iyi şekilde aile ortamında eğitim almakta ve kişilik gelişimi burada şekillenmektedir. Fakat toplumumuzda giderek artan parçalanmış ailelerde yetişen çocuklar davranış bozuklukları sergileyebilmekte ve ruhsal sorunlar yaşayabilmektedirler. Aile ortamı bozulan çocuk bunu okul ortamına da yansıtmakta ve ailede başlayan sorunlar okulda da devam edebilmektedir. Bu çalışmada ilköğretime devam eden parçalanmış ve tam aile çocuklarının rehberlik ihtiyaçlarının cinsiyet ve sınıf düzeyi açısından karşılaştırılması yapılmıştır. Araştırma Kayseri ilinde bulunan 281 ilköğretim öğrencisi üzerinde yürütülmüştür. Araştırmaya katılan öğrencilere Kişisel Bilgi Formu ve Rehberlik İhtiyaçlarını Belirleme Formu uygulanmıştır. Araştırmanın sonucunda parçalanmış aile çocuklarının kişisel rehberlik ihtiyacı tam aile çocukların kişisel rehberlik ihtiyacından anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur.

Comparative Investigation of Guidance Needs of Children, who are Attending Primary School in Complete and Shattered Families

Family which is the basic unit of public, in fact, is the most important factor effecting life of the human being. A child gets training in the best way through family ambiance and his or her personality improvement is formed in here. But, children who are brought up in shattered families, increasing gradually, are able to display manner disorders and have psychological problems. The child, whose family ambiance is corrupted, is reflecting this occasion to school atmosphere and the matters starting in family may go on in the school. A comparison of guidance needs of children according gender and class, who are attending to primary school, in complete and shattered families was made in this investigation. The research was applied to 281 primary school students in the city of Kayseri. Personal Data Form and Guidance Needs Identification Form were implemented to students who attended to the research. At the result of the research, personal guidance need of children in shattered families.

___

Ackerman, B. J. (1997). Effects of Divorce on Children. Traits of Resiliency and School Intervention (Report No. CG 028 114). (ERIC Document Reproduction Service No. ED 412 465)

Aral, N. ve Başar, F. (1998). “Boşanmış Aileye Sahip Olan ve Olmayan Çocukların Kaygı Düzeylerinin İncelenmesi”. Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi,87.

Arıkan, Ç. (1996). Halkın Boşanmaya İlişkin Tutumları Araştırması. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu, Bilim Serisi: 96, Ankara.

Arifoğlu, B. (2006). Çocuklar İçin Boşanmaya Uyum Programının Çocukların Boşanmaya Uyum, Kaygı ve Depresyon Düzeylerine Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yayınlanmış Yüksek Lisan Tezi. Ankara.

Aydınlı, H. (2002). Çocuk Eğitiminde Sık Sorulan Sorular ve Cevaplar. İstanbul: Zambak Yayınları.

Biçer, E. (2009). Parçalanmış ve Tam Aileye Sahip Ergenlerin Atılganlık ve Sosyal Yetkinlik Beklenti Düzeylerinin Bazı Demografik Değişkenler Açı- sından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı. Yayınlanmış Yüksek Lisan Tezi. Adana.

Bozgeyikli, H. (2005). Mesleki grup rehberliğinin ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin meslek kararı vermede kendilerini yetkin görme düzeylerine etkisi. Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Bozgeyikli, H. (2008). Mesleki grup rehberliğinin ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin meslek kararı verme yetkinlik düzeylerine etkisi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (18).

Bozgeyikli, H. (2010). The relationship between high school students’ psychological needs and human value perceptions. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 9, 1798-1804.

Bulut, I.(1983). “Parçalanmış Aileden Gelen Çocukların Davranış Özellikleri Hakkında Bir Araştırma, Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları”, Aile Yazıları 3, Bilim Serisi Genel Yayın No: 5/3.

Büyükkaragöz, S. S., & Kesici, Ş. (1998). Eğitimde öğretmenin rolü ve öğ- retmen tutumlarının öğrenci davranışları üzerindeki etkisi. Milli Eğitim Dergisi, 137, 68-73. Çetinkaya, B. (2004). Ruhsal Açıdan Sağlıklı Aile Sağlıklı Çocuk. İstanbul: Empati Yayıncılık.

Dingiltepe, T. (2009). Parçalanmış ve Tam Aileye Sahip Ergenlerin Yaşam Doyumu Düzeyleri ile Yaşam Kalite Düzeylerinin Karşılaştırılması. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Adana.

Emery, C. R. (2009). “Stay for the Children? Husband violence, marital stability, and children’s behavior problems”. Journal of Marriage and Family, 71,905-916.

Er, G.(2009). Ailesi Parçalanmış Olan İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Akademik Sağlamlılık Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre Yordanması. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim Dalı. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. İzmir.

Erkan, S. (1997a). “İlköğretim Öğrencilerinin Rehberlik İhtiyaçlarının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,3,333-406.

Erkan, S.(1997b). “Kapsamlı Psikolojik Danışma ve Rehberlik Programı İhtiyaç Analizi”. Eğitim Yönetimi Dergisi. Sayı:3.

Erürker, B. (2007).Aileye ve Parçalanmış Aileye Sahip 5-6 Yaş Çocuklarının Bilişsel İşlevlerinin Karşılaştırılması. Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji İnsan Bilimleri ve Felsefe Anabilim Dalı. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.

Günindi, Y. ve S. Y.Giren. (2011). “Aile Kavramının Değişim Süreci ve Okul Öncesi Dönemde Ailenin Önemi”. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 349-361.

Hanson, T. (1999). “Does parental conflict explain why divorce is negatively associated with child welfare?”. Social Forces, 77 (4), 1283- 1315.

Kesici, S. (2007b). Middle School Students' Guidance and Counseling Needs. Kuram ve Uygulamada Egitim Bilimleri, 7(3), 1325.

Kesici, S. (2008c). A Sample For Guidance Application of Distance Education Technologies: A Case Study on Graduate Students’ Opinions About Web-Assisted Career Guidance Systems. Turkish Online Journal of Distance Education, 9(1).

Kesici, Ş. (2002). Üniversite öğrencilerinin karar verme stratejilerinin psikolojik ihtiyaç örüntüleri ve özlük niteliklerine göre karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi) Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Konya-2002.

Kesici, Ş. (2007a). Şube rehber öğretmenlerinin görüşlerine göre 6. 7. ve 8.sınıf öğrencilerinin rehberlik ve danışma ihtiyaçları, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 365-383.

Kesici, Ş. (2008b). Yeni psikolojik ihtiyaç değerlendirme ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması: Doğrulayıcı faktör analizi sonuçları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi, (20), 493.

Kesici, Ş., (2008a). Sixth-, Seventh, and Eighth-Grade Students’ Guidance and Counseling Needs according to Parents’ Views. Egitim Arastirmalari-Eurasian Journal of Educational Research, 32, 101-116.

Köknel, Ö. (1997). İnsanı Anlamak (6.Basım). İstanbul: Altın Kitaplar Matbaası.

Özağı, A. (2007). Depresyon Düzeyi Yüksek Parçalanmış Aile Çocuklarıyla Yapılan Eğitsel Grup Oyunlarının Depresyon Düzeylerine Etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. İzmir.

Özatça, A. (2009). Ergenlerde Sosyal ve Duygusal Yalnızlığın Yordayıcısı Olarak Aile İşlevleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Adana.

Özdemir, U., A. Laçin ve T. Yiğit.(2006). “Boşanmış Bireylerin Boşanmaya Uyum Düzeylerinin Değerlendirilmesi” Küreselleşen Dünyada Sosyal Hizmetlerin Konumu, Hedefleri ve Geleceği Sempozyumu,362.

Özgüven, İ.E. (2001). Ailede İletişim ve Yaşam. Ankara: PDREM Yayıncılık.

Özgüven, İ.E. (2009). Evlilik ve Aile Terapisi (2.Basım). Ankara: PDR Yayınları.

Pancar, A. (2009). Parçalanmış ve Tam Aileye Sahip Ergenlerin Yalnızlık Dü- zeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Adana.

Şentürk, Ü. (2006). Parçalanmış Aile Çocuk İlişkisinin Sebep Olduğu Sosyal Problemler. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı. Yayınlanmış Doktora Tezi. Malatya.

Yavuzer, H. (1986). Ana Baba ve Çocuk. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Yavuzer, H. (1996). Çocuk ve Suç (8.Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.

Yavuzer, H. (2001). Çocuk Eğitimi El Kitabı (12.Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.

Yavuzer, H. (2002). Çocuk Psikolojisi (22.Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.

Yörükoğlu, A. (1997). Değişen Toplumda Aile ve Çocuk (5.Basım). Ankara: Özgür Yayınları.