Dijital Dönüşümün Ekonomiye Etkileri: Türkiye Ekonomisi’ne Yansımaları

Teknolojik gelişmeler, tarih boyunca yaşamın her alanını çeşitli şekillerde dönüştürmüştür. Dördüncü sanayi devrimi de toplumsal hayatın tüm alanlarını etkisi altına almaktadır. Son dönemde ortaya çıkan bu etkiler dijital dönüşüm olarak da adlandırılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, dijital dönüşümün ekonomiye etkilerini değerlendirmektir. Bu amaçla konu, dijital dönüşümün sırasıyla üretime, istihdama ve dış ticarete etkileri çerçevesinde ele alınmaktadır. Yöntemsel olarak, literatür incelemesinin yanı sıra ülke ve sektör deneyimlerinden örnekler incelenmiş; ayrıca dijital dönüşümü temsil eden çeşitli verilerden yararlanılmıştır. Çalışmanın bulguları, ekonomi teorisi ile birlikte ekonomik alanın tümüyle bu dönüşüme uyum sağlamasının önemine dikkat çekmektedir. Literatür, konuya ilişkin tüm kesimlerde farkındalığın artmakta olduğuna işaret etmektedir. Üretimde maliyet düşüşleri, kişiye özel ve hızlı üretim öne çıkarken; süreç istihdam ve dış ticaret açısından fırsatlar ve tehditler sunmaktadır. İncelenen ülke ve sektör örnekleri, sürecin dışında kalmanın olanaksızlığını göstermektedir. Sürecin olası olumlu etkilerinden yararlanılabilmesi için neler yapılması gerektiği de tartışılmıştır. Bu bağlamda, sürece uyum sağlanması açısından devletin rolü ve ağırlığının artması beklenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Endüstri 4.0, dijital dönüşüm, ekonomi

The Effects of Digital Transformation on Economy: Reflections on the Economy of Turkey

Technological developments have transformed every area of life in various ways throughout history. The fourth industrial revolution also affects all areas of social life. These effects that have emerged recently are also called digital transformation. The purpose of this study is to evaluate the effects of digital transformation on the economy. For this purpose, the issue is handled within the framework of the effects of digital transformation on production, employment and foreign trade, respectively. Methodically, in addition to the literature review, examples from country and industry experiences were examined. In addition, various data representing digital transformation were used. The findings of the study draw attention to the importance of the adaptation of the economic field to this transformation along with the theory of economics. The literature indicates that awareness is increasing in all segments of the society on the subject. While production cost decreases and personal and fast production stand out; The process offers opportunities and threats in terms of employment and foreign trade. The country and sector examples analyzed show the impossibility of staying out of the process. It has been also discussed what should be done to benefit from the possible positive effects of the process. In this context, the role and weight of the state can be expected to increase in terms of adaptation to the process.

Keywords:

Industry 4.0, digital transformation, economy,

PDF

___

Akın, Ö. (2017). Hızla artan endüstriyel robotların üretim süreçlerinde yarattığı değişimler ve Türkiye işgücü piyasasında yaratacağı olası etkilerin değerlendirilmesi, İş ve Hayat, 42-71.
Aydın, E. (2018). Türkiye’de teknolojik ilerleme ile istihdam yapısındaki değişme projeksiyonu: Endüstri 4.0 bağlamında ampirik analiz. Yönetim Bilimleri Dergisi, 16(31), 461-471.
Aytar, O. (2019). Endüstri 4.0 ve bu paradigmanın örgüt yönetimi üzerindeki olası etkileri. “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 21(2), 75-90.
Bağcı, E. (2018). Endüstri 4.0: Yeni üretim tarzını anlamak. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 9(24), 122-146.
Bonilla, S. H., Silva, H. R. O., da Silva, M. T., Gonçalves, R. F. ve Sacomano, J. B. (2018). Industry 4.0 and sustainability ımplications: A Scenerio-Based analysis of the ımpacts and challenges. Sustainability, 10, 1-24.
BSTB. (2018a). Sanayide yüksek teknolojiye geçiş programı. 04 Şubat 2020 tarihinde, http://www.karabuktso.org.tr/dosyalar/Sanayide%20Y%C3%BCksek%20Teknolojiye%20Ge%C3%A7i%C5%9F%20Program%C4%B1.pdf adresinden erişildi.
BSTB. (2018b). Türkiye’nin sanayi devrimi “dijital Türkiye” yol haritası. 04 Şubat 2020 tarihinde, https://www.sanayi.gov.tr/tsddtyh.pdf adresinden erişildi.
Cushman ve Wakefield. (2018). Manufacturing risk ındex 2018. 06 Şubat 2020 tarihinde, www.cushmanwakefield.com adresinden erişildi.
Doğru, B. N. ve Meçik, O. (2018). Türkiye’de endüstri 4.0’ın işgücü piyasasına etkileri: Firma beklentileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23, 1581-1606.
Frederick, D. E. (2016). Libraries, data and the fourth ındustrial revolution (data deluge column). Library Hi Tech News, 5, 9-12.
Gabaçlı, N. ve Uzunöz, M. (2017). IV.sanayi devrimi: endüstri 4.0 ve otomotiv sektörü. 23 Ekim 2019 tarihinde, http://www.registericpess.org/index.php/ICPESS/article/view/1930/180 adresinden erişildi.
Gökalp, E., Gökalp, M. O., Çoban, S. ve Eren, P. E. (2019). Dijital dönüşümün etkisinde verimli istihdam yönetimi: Yol haritası önerisi. Verimlilik Dergisi, 3, 201-222.
Gürün, F. (2019). Endüstri 4.0 ve beşeri sermayenin geleceği. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 76, 67-88.
İŞKUR. (2018). Sanayi 4.0, değişen istihdam ve İŞKUR. İstihdamda 3i Dergisi, 27.
Kagermann, H., Wahlster, W ve Helbig, J. (2013). Securing the future of german manufacturing ındustry recommendations for ımplementing the strategic ınitiative ındustrie 4.0. 04 Şubat 2020 tarihinde, https://www.din.de/blob/76902/e8cac883f42bf28536e7e8165993f1fd/recommendations-for-implementing-industry-4-0-data.pdf adresinden erişildi.
Kılıç, S. ve Alkan, R. M. (2018). Dördüncü sanayi devrimi: Endüstri 4.0: Dünya ve Türkiye değerlendirmeleri. Girişimcilik, İnovasyon ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, 2(3), 29-49.
Kozal, Ö. E. ve Barbaros, F. (2019). Türkiye’de sanayi 4.0 dönüşümünün olanakları ve kısıtları üzerine bir değerlendirme. Ege Stratejik Araştırmalar Dergisi,10(2),19-42.
Kozanoğlu, H. (2016). Endüstri 4.0, insan emeği ve mühendis. Elektrik Mühendisliği, 459, 18-19.
Liao, Y., Deschamps, F., Loures, E. de F. R. ve Ramos, L. F. P. (2017). Past, present and future of ındustry 4.0 – a systematic literature review and research agenda proposal. International Journal of Production Research, 55(12), 3609-3629.
MGI. (2017). Jobs lost, jobs gained: Workforce transitions in a time of automation. 04 Şubat 2020 tarihinde, https://www.mckinsey.com/~/media/mckinsey/featured%20insights/Future%20of%20Organizations/What%20the%20future%20of%20work%20will%20mean%20for%20jobs%20skills%20and%20 wages/MGI-Jobs-Lost-Jobs-Gained-Report-December-6-2017.ashx adresinden erişildi.
Mil, B. ve Dirican, C. (2018). Endüstri 4.0 teknolojileri ve turizme etkileri. Disiplinlerarası Akademik Turizm Dergisi, 1(3), 1-9.
Nuroğlu, E. ve Nuroğlu, H. H. (2018). Endüstri 4.0’ı Türkiye’nin dış ticareti için bir fırsat penceresine dönüştürmek. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 16(Özel Sayı), 329-346.
Özenir, İ. ve Nakıboğlu, G. (2019). Sürdürülebilir üretimde endüstri 4.0’ın yeri, BMIJ, 7(5), 2248-2281.
Özer, A. Ö. ve Turhan, M. (2019). 4. sanayi ve enformasyon toplumu çerçevesinde kamu politikalarının gelişimi. Yönetim ve Ekonomi, 26(2), 361-375.
Özkan, M., Al, A. ve Yavuz, S. (2018). Uluslararası politik ekonomi açısından dördüncü sanayi-endüstri devrimi’nin etkileri ve Türkiye. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 6(2), 126-156.
Özkaya, A., Gür, Ş. ve Eren, T. (2019). Endüstri 4.0’a geçiş sürecinin analitik ağ süreci ile değerlendirilmesi. Ticari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(2), 59-74.
Özsoy, C. E. (2018). Endüstri 4.0 ve istihdam üzerindeki potansiyel etkisi. Journal of Current Researches on Business and Economics, 8(2), 249-270.
Öztemel, E., Özel, S. ve Gürsev, S. (2019). Endüstriyel dönüşüm sürecinde AHP yöntemi ile performans kriterlerinin belirlenmesi. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, 8(16), 105-117.
Öztürk, E. ve Koç, K. H. (2017). Endüstri 4.0 ve mobilya endüstrisi. İleri Teknoloji Bilimleri Dergisi, 786-794.
Öztürk, S. ve Alaşahan, Y. (2019). Türkiye’de endüstri 4.0 uygulamalarının değerlendirilmesi: Panel veri analizi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 61, 1-18.
Sorgner, A., Bode, E., Krieger-Boden, C., Aneja, U., Coleman, S., Mishra, V. ve Robb, A. (2017). The effects of digitalization on gender equality in the g20 economies: Women 20 study. 06 Şubat 2020 tarihinde, https://www.econstor.eu/bitstream/10419/170571/1/898491703.pdf adresinden erişildi.
Tunçel, S., Candan, Z. ve Satır, A. (2017). Mobilya endüstrisinde gelecek vizyonu: endüstri 4.0. İleri Teknoloji Bilimleri Dergisi, 152-158.
TÜBİTAK. (2016). Yeni sanayi devrimi akıllı üretim sistemleri teknoloji yol haritası. 07 Şubat 2020 tarihinde, http://www.tubitak.gov.tr/sites/default/files/akilli_uretim_sistemleri_tyh_v27aralik2016.pdf adresinden erişildi.
TÜSİAD. (2016). Türkiye’nin küresel rekabetçiliği için bir gereklilik olarak sanayi 4.0 gelişmekte olan ekonomi perspektifi, TÜSİAD-T/2016-03/576.
Ünlü, F. ve Atik, H. (2018). Türkiye’deki işletmelerin endüstri 4.0’a geçiş performansı: Avrupa Birliği ülkeleri ile karşılaştırmalı ampirik analiz. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 17(2), 431-463.
WEF. (2016). The future of jobs employment, skills and workforce strategy for the forth ındustrial revolution, 04.02.2020 tarihinde https://www.weforum.org/reports/thefuture-of-jobs-report-2018> adresinden erişilmiştir.
WEF. (2019). The global competitiveness report 2019. 06 Şubat 2020 tarihinde, http://www3.weforum.org/docs/WEF_TheGlobalCompetitivenessReport2019.pdf adresinden erişildi.
Yalçın, M. F. (2018). Küresel rekabette Türkiye açısından dönüm noktası: Sanayi 4.0. Sosyoekonomi, 26(36), 225-233.