Bireyin Sıkıntıya Dayanması Üzerine Sosyal Medyanın Rolü

Üniversite öğrencilerinin çoğunun doğup büyüdüğü çevrenin dışında bir şehirde eğitim hayatına devam etme durumları onları mevcut sosyal çevrelerinden de uzaklaştırmaktadır. Bu doğrultuda bireyler hayatlarına yeni edindikleri sosyal çevre ile devam ederken yalnızlık ve sıkıntılarından kurtulma gibi amaçlarla sosyal medya ortamlarından istifade etmektedir. Bu araştırma ekseninde de, “Bireyin Sıkıntıya Dayanma Durumu” ile “Sosyal Medya Kullanımı” arasındaki olgu ilişkisel bağlamda ele alınmıştır. İlgili çerçevede, Sanal Sosyalleşme Ölçeği (SSÖ) ve Sıkıntıya Dayanma Ölçeği (SDÖ) kullanılarak toplamda 400 üniversite öğrencisi üzerinde bir alan çalışması yapılmıştır. Anket formları ile elde edilen veriler SPSS 24.0 (Statistical Package for the Social Science) programı ile analiz edilmiştir. Araştırma sonunda öğrencilerin sıkıntıya dayanma durumları, olumsuz duygulanımları ve paylaşımda bulunmaları arasında anlamlı ilişki olduğu tespit edilirken sosyalleşme boyutu ile sıkıntıya dayanma ve sıkıntıdan kurtulma alt boyutları arasında da anlamlı ilişkiler olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Sıkıntıya dayanma, Sıkıntı, Kaygı, Üzüntü, Sosyal Medya

The Role of The Social Media on The Resistance of The Individual to Distress

Most of the university students continue their education in a city outside of the environment they were born and raised. This distances them from their existing social environment. In this respect, individuals continue their lives with their newly acquired social environment and benefit from social media environments with the purpose of getting rid of their loneliness and distress. In this research axis, the relationship between "The Status of Coping with Distress" and "Social Media Usage" is discussed in the context of the relationship. In this context, a field study was conducted on a total of 400 university students using the “Virtual Socialization Scale” and the “Resistance to Abuse Scale”. The data obtained from the questionnaire forms were analyzed with SPSS 24.0 program. At the end of the study, it was determined that there was a significant relationship between students' being subject to distress, negative affect and sharing. There were also significant relationships between socialization dimension and distress-based and distress-related sub-dimensions.

Keywords:

Distress tolerance, Trouble, Sadness, Anxiety, Social Media,

PDF

___

Alican, C. ve Saban, A. (2013). Ortaokul ve lisede öğrenim gören öğrencilerin sosyal medya kullanımına ilişkin tutumları: Ürgüp örneği. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(35), 1-14.
Blanco, V. A. (2014). Dijital Çağda Boş Zamanın Dönüşümü. Sosyal Medya Devrimi, E. A. Pilgin (Çev.), B. Çoban (yay. haz). içinde (185-199). İstanbul: Su Yayınevi .
Buckner, J. D., Keough, M. E. ve Schmidt, N. B. (2007). Problematic alcohol and cannabis use among young adults: The roles of depression and discomfort and distress tolerance. Addictive behaviors, 32(9), 1957-1963.
Carey, J. W. (1967). Harold Adams Innis and Marshall McLuhan. The Antioch Review, 27(1), 5-39.
Cüceloğlu, D. (2006). İnsan ve davranışı (15. Bsm): İstanbul: Remzi Kitapevi.
Duğan, Ö. (2018). Sosyal medya kaynaklı krizlerin imaj restorasyon teorisi açısından örnek olaylar üzerinden incelenmesi. Akdeniz İletişim Dergisi, 29, 293-313.
Ellis, R. (1994). The study of second language acquisition. Oxford and Oxford English are trade Marks of Oxford University Press, Printed in China.
Erbaş, S. (2019). Facebook yalnızlık rehabilite merkezi mi? Journal of The Cukurova University Institute of Social Sciences, 28(1), 1-16.
Erdoğan, İ. ve Alemdar, K. (2005). Öteki kuram: Kitle iletişim kuram ve araştırmalarının tarihsel ve eleştirel bir değerlendirmesi. Ankara: ERK Yayınları.
Evans, D. (2008). Social media marketing: An hour a day. Canada: Willey Publishing.
Franch, A. L. ve Carrillo, M. (2014). Çevrim içi finansal habercilikte sosyal medyanın benimsenmesi: Sosyal medya devrimi, E. A. Pilgin (Çev.), B. Çoban (yay. haz) içinde (233-246) İstanbul: Su Yayınevi.
Göker, G. (2015). İletişimin Mcdonaldlaşması: Sosyal medya üzerine bir inceleme. Electronic Turkish Studies, 10(2), 389-410.
Güler, Ş. (2018). Halkla ilişkiler öğrencilerinin mesleki kaygılarının ölçülmesine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 6 (2), 1046-1072. Doi: 10.19145/e-gifder.441006.
Güngör, N. (2011). İletişim: Kuramlar ve yaklaşımlar, 1. Baskı, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Jarvis, J. (2012). E-sosyal toplum: Dijital çağda sosyal medyanın iş gündelik hayata etkisi, Ç. Kök (çev). 1. Bsm, İstanbul: MediaCat Yayınları.
Kara, T. (2013). Sosyal medya endüstrisi, 1. Baskı. İstanbul: Beta yayınları.
Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
Kaya, A. (2013). Sosyal paylaşım ağlarının kişilerarası iletişim sürecine etkisi bağlamında Facebook: Sosyalleşen birey, Sosyal Medya Araştırmaları, A. Büyükaslan, M.A. Kırık (ed.) içinde (155-206). Konya: Çizgi Kitapevi.
Kırık M. A. (2013). Gelişen web teknolojileri ve sosyal medya bağımlılığı: Sosyalleşen birey. Sosyal Medya Araştırmaları 1, A. Büyükaslan, M.A. Kırık (ed.) içinde (69-102). Konya: Çizgi Kitapevi 69-102.
Konrad, S. ve Hendl, C. (2001). Duygularla güçlenmek: Duygusal zekâ sayesinde başarılı bir hayat, M. Taştan (Çev.). İstanbul: Hayat Yayınları.
Korkmaz, Ö., Usta, E. ve Kurt, İ. (2014). Sanal ortam yalnızlık ölçeği (soyö) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(29-2), 144-159.
Köroğlu, K. (2018). Üniversite öğrencilerinde sıkıntıya dayanma ve alkol kullanımı arasındaki ilişkide başa çıkmanın rolü. Yüksek Lisans Tezi, Işık Üniversitesi, İstanbul.
Köseoğlu, Ö. (2012). Sosyal ağ sitesi kullanıcılarının motivasyonları: Facebook üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 7(2), 58-81.
Leyro, T. M., Zvolensky, M. J. ve Bernstein, A. (2010). Distress tolerance and psychopathological symptoms and disorders: A review of the empirical literature among adults. Psychological bulletin, 136(4), 576.
Morgan, C. T. (2011). Psikolojiye giriş. S. Karakaş R. Eski(Ed.), Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yayınları (Çev.) 19. Bsm. Konya: Eğitim Kitap Evi Yayınları.
Murphy, J., Hill, C. A. ve Dean, E. (2013). Social media, sociality, and survey research. RTI International Wiley: North Carolina.
Özdemir, S., Akçakanat, T. ve İzgüden, D. (2016). Internet çağında sanal ortam yalnızlığı: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 8(19), 125-136.
Sanlav, Ü. (2014). Sosyal medya savaşları, 1.Bsm, İstanbul: Hayat Yayın Grubu.
Sargın, A. E., Özde, K., Utku, Ç., Kuru, E., Alkar, Ö. Y. ve Türkçapar, M. H. (2012). Sıkıntıya dayanma ölçeği: Geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 1 152-161.
Sayımer, İ., (2012). Sanal ortamda halkla ilişkiler, 2. Bsm, İstanbul: Beta Yayınları.
Shih, M., Hootman, J. M., Strine, T. W., Chapman, D. P. ve Brady, T. J. (2006). Serious psychological distress in US adults with arthritis. Journal of general internal medicine, 21(11), 1160-1166.
Simons, J. S., ve Gaher, R. M. (2005). The distress tolerance scale: Development and validation of a self-report measure. Motivation and Emotion, 29(2), 83-102.
Steinberg, A. (2014). Genç seçmen ve web 2.0 ile politik katılım: Facebook genç vatandaşların seçime katılımını arttırabilir mi?. Sosyal Medya Devrimi, E. A. Pilgin (Çev.), B. Çoban (yay. haz). içinde (154-171), İstanbul: Su Yayınevi
Svendsen, L. F. H. (2008). Sıkıntı'nın felsefesi, M. Erşen (Çev.), İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Tarhan, N. (2012). Duyguların psikolojisi (12. Bsm). İstanbul: Timaş Yayınları.
TDK, (2019a). http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&kelime=s%C4%B1k%C4%B1nt%C4%B1 Erişim Tatihi, 09.01.2019
TDK, (2019b). http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&kelime=%C3%BCz%C3%BCnt%C3%BC Erişim Tarihi: 09.01.2019
Vaag, J., Bjørngaard, J. H. ve Bjerkeset, O. (2016). Symptoms of anxiety and depression among Norwegian musicians compared to the general workforce. Psychology of music, 44(2), 234-248.
Yalçın, G. (2015). Sosyal medyanın yoğun kullanımının ileri ergenlikte yalnızlık ve depresyona etkisi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi, İstanbul.