Mesut ÇAKIR, Fatma YÜKSEL, Abdullah ÖZDEMİR

TÜRKİYE’DE HİZMET SEKTÖRÜ’NÜN GENEL YAPISI (GİRDİ-ÇIKTI YAKLAŞIMIYLA)

Hizmet sektörü insan gereksinimlerini doğrudan karşılaması nedeniyle kalitesiyle ön plana çıkan bir üretim biçimidir. Hizmet sektörü son yıllarda reel sektörden çok daha hızlı olarak biiyiime göstermiştir. Artan refah düzeyi, daha iyi yaşam kalitesi isteği, daha fazla boş zaman, teknolojik ve demografik değişiklikler hizmetlere olan talebi artırmaktadır. Ayrıca, ara ve nihai hizmet talebindeki hızlı artış, hizmet istihdamında artışa neden olmaktadır. Bu ise, hizmet sektörünün milli Gelir içerisindeki payını gün geçtikçe artırmaktadır. Küresel ölçek ekonomileri, devlet politikaları ve düzenlemeleri, teknolojik gelişmeler ve uygun fiziksel dağıtım kanalları hizmet işletmelerini küreselleşmeye götüren nedenler arasında sayılmaktadır. Hizmet sektörünün bu öneminin yanı sıra, diğer sektörlerle olan ileri ve geri bağlantısı birlikte düşünüldüğünde de hizmet sektörü, 1990 yıllarla birlikte çok daha önemli bir konuma gelmiştir. Bu sektöre yapılacak yatırımlar ve yenilemelerle birlikte ülke kalkınması daha kolay gerçekleştirilebilir olabilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Hizmet Sektörü, Lokomotif Sektör, İleri Bağlantı Etkisi, Geri Bağlantı Etkisi

PDF

___

[1] Tek, Ö.B. (1997). Pazarlama İlkeleri Türkiye Uygulamaları Global Yönetimsel Yaklaşım. Geliştirilmiş Yedinci Baskı. İstanbul: Cem Ofset Matbaacılık.
[2] Zeithaml, V.A. & Bitner, M.J. (2000). Service Marketing, Integrating Customer Focus Across the Firm. 2nd Ed. Boston: Irwin McGraw-Hill.
[3] İyidoğan, S. (2001). Hizmetler Sektörü: Büyümenin Yeni Platformu. ODTÜ Uluslararası Ekonomi Kongresi V, 10- 13 Eylül, Ankara, 1-28.
[4] Dotchin, J. & Oakland, J.S. (1994). Total Quality Management in Services, Part 1: Understanding and Classifying Services. International Journal of Quality & Reliability Management, 14(3), 9-26.
[5] Javalgi, R.G. & White, D.S. (2002). Strategic Challenges for The Marketing of Services Internationally. International Marketing Review, 19(6), 563-581.
[6] Tavmergen, İ.P. (2002). Turizm Sektöründe Kalite Tanımı ve İşletme Verimliliğine Etkileri. Standard Dergisi, Ağustos, 488, 28-34.
[7] Rodie, A.R. & Martin, C. (2001). Competing in the Service Sector. The Entrepreneurial Challenge. International Journal of Entrepreneurial Behaviour&Research, 7(1), 5- 21.
[8] Haksever, C.; Render, B.; Russell, R.S. & Murdıik, R.G. (2000). Service Management and Operations. 2nd Ed. New Jersey: Prentice Hail.
[9] Halis, M. (2001). Hizmet İşletmelerinde Global Stratejilerin Geliştirilmesi. ('http://www.dtm.gov.tr/ead /DTDERGI/nisan2001/hizmet.htm). [12.04.2003],
[10] Lovelock, C.H. (1999). Developing Marketing Strategies for Transnational Service Operations. Journal of Service Marketing, 13(4/5), 278-294.
[11] Sum, J.S.P. The International ization Of Hong Kong Service Sector: Intangibility, Barriers and Sonstraints. (http:130.195.95.71:8081 /www/ANZM AC1998/cd_rom/ sum26.pdf-Hong Kong). [02.06.2003].
[12] Özen, A. (2000). Hizmet Sektörünün Büyüme Nedenleri: Teorik Bir İnceleme. Erciyes Üniversitesi 1İBF Dergisi, 16, 165-178.
[13] Porter, M.E. (1990). The Competitive Advantage of Nations. New York: The Free Press, A Division of Macmillan Inc.
[14] Murdick, R.G.; Render, B. & Russell, R.S. (1990). Service Operations Management. Florida: Allyn and Bacon.
[15] Fixler, D.J. & Siegel, D. (1999). Outsourcing and Productivity Growth in Services. Structural Change and Economic Dynamics, 10, 177-194.
[16] Lovelock, C.H. (1996). Service Marketing. 3rd Ed. New Jersey: Prentice Hail.
[17] Aslan, M.H. (1998). Hizmet Ekonomisi. Bursa: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
[18] Miozzo, M. & Soete, L. (2001). Intemationalization of Services: A Technological Perspective. Technological Forecasting and Social Change, 67, 159-185.
[19] Çakmak, E. (1996). Uluslararası Hizmet Ticareti: Gelişme Seyri, Teorideki Yeri ve Politika Sorunları. Erzurum: Atatürk Üniversitesi İİBF Yayınları.
[20] İçöz, O.; Tavmergen, 1. & Özdemir, P. (1999). Hizmet Pazarlamasında İnternet Kullanımı. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(3), 27-40.
[21] Öney, E. (1985). iktisadi Planlama. Ankara: Savaş Yayınları.
[22] Hirschmann, A. (1958). The Strategy of Economic Development. New Haven: Yale University Pres.
[23] Aydoğuş, O. (1990). Girdi-Çıktı Modellerine Giriş, Teori ve Uygulama. Ankara: Gazi Kitabevi.
[24] Eraydm, A. (1981). İmalat Sanayi Sektörleri Arasındaki İlişkilerin Ekonomik ve Mekansal Nitelikleri. Uzmanlık Tezi, DPT Sosyal Planlama Dairesi, Ankara.
[25] Çakır, M. (1999). Türkiye’de İmalat Sanayinin Sektörel Bazda İncelenmesi- Girdi Çıktı Yaklaşımıyla. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
[26] Seyidoğlu, H. (1992). Ekonomik Terimler, Ansiklopedik Sözlük. Ankara: Güzem Yayınları.
[27] Dülgeroğlu, E. (1999). Kalkınma Ekonomisi. 4. Basım. Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi.
[28] DİE. (2002). Türkiye Ekonomisi İstatistik ve Yorumlar. Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları.
[29] DİE. (1998). Türkiye’de Tarımsal Yapı ve İstihdam. Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları Yayın No: 2210.
[30] Toprak, M. & Demir, Ş. (2001). Küreselleşen Dünyada Türkiye Ekonomisi, Serbest Piyasa Devriminin Serüveni. Ankara: Siyasal Kitabevi.
[31] Karahan, K. (2000). Hizmet Pazarlaması. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
[32] DİE. (2000). İstatistiklerle Türkiye 2000. Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları, 127 [32]
[33] TCMB. (2003). Yıllık Rapor 2002. Ankara: TCMB Matbaası.