Özet:Türkiye’de Avrupa Birliği’ne uyum sürecindegerçekleştirilen reformlarla birlikte, örgütlenme özgürlüğününyasal alanı genişlemiş ve farklı kimliklere yeni ifade alanlarıaçılmıştır. Gerek bu sürecin bir ürünü olarak gündeme gelenimkanlar, gerekse kentsel dönüşüm projeleriyle beraberÇingenelerin yaşam alanının daralması, Çingene kimliğietrafında şekillenen bir örgütlenmeyi teşvik etmiştir. Buçalışmada, Türkiye’de yerel dernekler üzerinden gerçekleşenÇingene örgütlenmesinin genel seyri incelenmektedir. Bubağlamda, Avrupa’daki Çingene örgütlerinin genel eğilimininÇingeneleri etnik bir grup olarak değerlendirmek yönündeolduğu ve bir azınlık kimliğine atıf yaptığı, Türkiye Çingeneörgütlerinin ise topluluğu “Türk ulusunun bir parçası” olaraktanımladığı ve bu çerçevede ulusal vatandaşlık haklarınıntalebi ekseninde şekillenen bir duruş ortaya koyduğu iddiaedilmektedir.Abstract:Due to the reforms which were implemented inTurkey during the integration period with the EuropeanUnion, the legal sphere of the freedom of association wasextended and the representation of various identities wereenabled. The organizations that are based on Gypsy identityare one of the results of this process. Furthermore, therestriction of the Gypsies’ living space as a consequence ofurban transformation projects was one of the dynamics thatfostered their organization. In this study, the general story ofthe Gypsy organization in Turkey which was performedthrough the local associations is scrutinized. In this regard, itis asserted that, the Gypsy organizations in Europe evaluatethe Gypsies as an ethnic group and refer to a minority identity;whereas the Gypsy organizations in Turkey consider thecommunity as “a constituent of Turkish nation” and take aposition which is shaped within the framework of nationalcitizenship rights.