Başlangıcından bugüne Türk Sineması; sansür, endüstrileşememe, televizyonla rekabet, yaratıcı senaryo, oyunculuk, salonsuzluk ve buna benzer onlarca sorunla var olagelmiştir. Bu sorunların kimi zamanla etkisini yitirmiş zamanla arttırmıştır. Bununla beraber endüstrileşememe ve gösterim sorunları da artarak sürmektedir. Son dönemde ise 1980’li yıllarda baş gösteren tema ve konu kısırlığı sorunu yeniden nüksetmiş, Popüler Türk Sinemasında var olmaya çalışan yapımcı-senarist ve yönetmenler ciddi bir tema ve konu kısırlığına saplanmıştır. Bunun sonucu olarak; Popüler Türk Sineması kendi toplumundan ve ulusal kültürden uzaklaşmış, ‘bize’ ait olmayan, ‘bizi’ anlatmayan hikâyelere yönelmiştir. Sinemacının temel çıkış noktası egemen Hollywood yapımları ve yayılmacı kültür haline gelmiştir. Bu çalışmada Popüler Türk Sinemasının yaşadığı bu olgu ana batlarıyla irdelenecek, filmler bazında tema ve konu değerlendirmeleri yapılarak beş yılı kapsayan bu dönemde sinemamızın yöneldiği egemen tema ve konular ortaya çıkarılacaktır. Bu yönelişin nedenleri üzerinde durulup sonuç bölümünde önerilere değinilecektir.