Murat HÖKELEK, Yavuz UYAR, Murat GÜNAYDIN, Meryem ÇETİN

Toksoplazma antikorlarının Samsun yöresinde seroprevalansının araştırılması

Toxoplasma gondii (T.gondii) insanlarda ve hayvanlarda (özellikle kedigillerde) görülen en yaygın parazitik infeksiyondur. İnsandaki infeksiyonu farklı popülasyonlarda %20-70 arasında değişiklik göstermektedir. Nisan 1996 - Şubat 1998 tarihleri arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nin değişik kliniklerinden başvuran 2619 kişide anti-T.gondii IgG ve IgM antikorları ELISA yöntemi ile araştırıldı ve seropozitiflik oranları yaş grupları ve cinsiyetlere göre değerlendirildi. 2619 serumun 451 (%17.22)'inde IgG. sınıfı antikor, 26 (%0.99)'sında IgM sınıfı antikor bulundu. Toksoplazma IgG ve IgM antikor pozitiflik oranları çocuk yaş grubunda sırasıyla % 8.31 ve %0.85, yetişkinlerde ise %20.55 ve %1.05 idi. Toksoplazma IgG ve IgM seropozitifliğinin cinsiyete göre dağılımı da sırasıyla; kadınlarda %18.05 ve %1.12, erkeklerde ise %15.11 ve % 0.67 olarak belirlendi.

Anahtar Kelimeler:

Enzim bağlı immünosorbent tayini, Yaş grupları, Paraziter hastalıklar, Cinsiyet faktörleri, Toxoplasma, IgG, IgM, Toxoplasma gondii

___

1. Unat EK. Tıp Parazitolojisi. 4.Baskı, İstanbul, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları, 1991; 601-620.

2. Yılmaz M, Orak S. Kocak F ve ark. Düşük Öykülü 291 Hastada T. gondii'ye Karşı Oluşan Antikorların ELISA Yöntemiyle Araştırılması. Türk Mikrobiyol Cem Derg 1989; 19:229-231.

3. Akgün Y. Akşit F, Kaya D ve ark. 1986-1991 Yılları Arasında İncelenen 2792 Serum Örneğinde IgG ve İgM Sınıfı An ti-T.gondii Antikorlarının Dağılımı. Türk Mikrobiyol Cem Derg 1992: 22: 117-120.

4. Alkan ZM. Toxoplasmozis Tedavisinde Serolojik Tanının Yeri. T Parazitol Derg 1992; 16: 114-119.

5. Kılıç NB. Yiğit S. Özcan K. Kan Donörlerinde Toksoplazma IgG ve İgM Antikorları Sıklığı. T Parazitol Derg 1995; 19: 39-47.

6. Gül K, Dağ MN, Suay A ve ark. D.Ü. Tıp Fakültesinin değişik bölümlerine başvuran ve toksoplazma öntanısı konmuş hastalarda toksoplazma antikorlarının dağılımı, T Parazitol Derg 1994; 18: 395-397.

7. Tuncel E, Tuncel Ş. Çelebi S ve ark. Hamile Kadınlarda Toksoplazma Antikorlarının Dağılımı, Türk Mikrobiyol Cem Derg 1993; 23: 36-39.

8. Tekeli E. Toksoplazmoz, 7. Türk Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları Kongresi, Kongre kitabı, 1994; 131-136.

9. Kılıç NB. Altıntaş DU. Evliyaoğlu N ve ark. Sağlam Çocuklarda Anti-Toksoplazma IgG Sıklığı. T Parazitol Derg 1996: 20: 13-17.

10. Ok ÜZ. Korkmaz M, Gürüz Y ve ark: Transplant Alıcılarında Anti-Toxoplasma Antikorlannm Araştırılması. T Parazitol Derg 1996; 20: 19-24.

11. Taşçı S. Düşük Yapan Hastalarda Toxoplasma Antikorları Dağılımının İndirekt Floresan Antikor Tekniği ile Araştırılması, T Parazitol Derg 1995; 19:32-38.

12. Tanyüksel M, Gün H, Baysallar M. ve ark. Investigation of Anti-Toxoplasma gondii Antibodies in Patients With Behçet's Disease, T Parazitol Derg 1994; 18: 398-402.

13. Gün H, Tanyüksel M. Altıntaş K ve ark. Investigation of Anti-Toxoplasma gondii Antibodies in Blood Donors. T Parazitol Derg 1994; 18; 403-408.

14. Bahar IH. Yücesoy M. Yuluğ N: Prevalence of Toxoplasma Antibodies in Hemodialysis Patients, T Parazitol Derg 1994; 18: 409-414.

15. Svobadova V, Literak I. Prevalence of IgM and IgG antibodies to Toxoplasma gondii in blood donors in the Gzech Republic. Eur J Epidemiol 1998; 14: 803-805.

16. Joshi YR, Vyas S. Joshl KR. Seroprevalence of toxoplasmosis in Jodhpur, India, J Commun Dis 1998; 30: 32-37.

17. Abarca K, Vial PA, Zamorano J ve ark. Seroprevalence of cytomegalovirus and Toxoplasma gondii in healthy subjects under 30 years old in Santiago. Chile, Rev Med Chil 1997; 125: 531-538.

18. Lovelace JK, Moaes MA, Hagerby E. Toxoplasmosis Among The Ticuana Indians in The State Of Amazonas, Brasil, Trop Geogr Med 1978; 30: 295-300.