Kur’ân tilâvetinde yaygın hatalar (sâd, dâd, tâ ve zâ örneği)

Harflerin mahreç ve sıfatları Kur’ân tilâvetinin en önemli konularından sayılmaktadır. Harflerin kendilerine ait seslerle telaffuz edilmesi, kırâatin doğru yapıldığını gösterir. Aksi bir okuyuş, o harfi başkalaştırır ve anlam bozukluğu meydana getirir. Bu tür okuyuşlar, kırâat âlimleri tarafından lahn-ı celî /açık hata olarak adlandırılır. Bu da kırâatin açıkça ihlâli anlamı- na gelmektedir. Dolayısıyla her Kur’ân okuyan kişinin anlam bozukluğuna meydan verecek okuyuşlardan kaçınması gerekir.

Common mistakes in reciting quran: (the examples sad, dâd ta and za)

The output places (Mahrac) and attributes of the letters are considered the most important subjects of The Qur’an. The pronunciation of the letters with their own voices shows that the qıraeh is performed correctly. A dif- ferent reciting makes the letter different and an inaccuracy occures in meaning. These types of reciting are named clear error. And this means that the reciting is breached. Everyone who recites Qur’an must avoid from re- citing that cause inaccuracy in meaning.

___

  • Abdülaziz b. Abdülfettâh , Kavâidü’t-Tecvîd, Medîne 1409.
  • Akrabâvî, Mahmûd Selâmet, el-Mürşid fî İlmi’t-Tecvîd, Dâru’l-Furkân, 2001.
  • Âlim b. el-Alâ, el-Ensârî ed-Dihlevî el-Hindî, el-Fetâva't-Tâtârhâniyye, thk. Seccâd Hüseyin, Haydarâbât, H.1404.
  • Ali el-Kârî, Ebu’l-Hasen Nureddîn Ali b. Sultân el-Herevî, el-Minâhü’l-Fikriyye bi Şerhi’l-Mukaddimeti’l-Cezeriyye, Mısır 1368/1948.
  • Âsım Efendi, Kâmus Tercemesi, İstanbul, 1304–1305.
  • Ateşyürek, Remzi, ‚Dâd Harfinin Okunuş Özelliği Muhammed Mer’aşî (Saçak- lızâde)’nin Hayatı ve Eserleri‛, OMUİFD, Samsun 2005, Sayı: 20–21, (s.237-252).
  • Bilmen, Ömer Nasuhi Büyük İslam İlmihali, Bilmen Basım Evi, İstanbul, 1970.
  • Cevherî, İsmâil b. Hammâd, es-Sıhâh fî Lügati’l-Ulûm, Beyrut 1974.
  • Çetin, Abdurrahman, Kur’ân Okuma Esasları, Emin Yay., Bursa, 2010.
  • Dânî, Ebû Amr Osmân b. Saîd, et-Tahdîd fi’l-İtkâni ve’t-Tecvîd thk. Ğânim Kaddûrî el-Hâmed, Bağdat 1988.
  • Debreli Hoca Abdülkerîm, Mizânü’l-Hurûf ve Şifâül-Ebdân, (Muallimler için Tecvîd Risâleleri), Dersaâdet, ts.
  • Eskicizâde, Seyyid Ali b. Hüseyn, Terceme-i Dürr-i Yetîm, (Muallimler için Tecvîd ve Kırâat Risâleleri), Nâdide Kitaplar Kütüphanesi 1, ts.
  • Hamed, Ğânim Kaddûrî, ed-Dirâsâtü’s-Savtiyye ınde Ulemâi’t-Tecvîd, Bağdât 1986.
  • Halebî, İbrâhim Tam Kayıtlı Halebî Sağîr, çev. Hasan Ege, İstanbul 1973.
  • Harâzî, Mehdî Muhammed, Buğyetü’l-Mürîd min Ahkâmi’t-Tecvîd, Beyrut 2006.
  • İbnü’l-Cezerî, Ebu’l–Hayr Muhammed b. Muhammed, en-Neşr fî’l- Kırâati’l-Aşr, thk. Ali Muhammed Debbâ, Beyrut, ts.
  • İbnü’l-Cezerî et-Temhîd fî İlmi’t-Tecvîd, thk. Gânim Kaddûrî el-Hamed, Beyrut 1986.
  • Kadihân Fahruddin Hasen b. Mansûr el-Uzcendî, Fetâvây-ı Kâdîhân (Fetâvây-ı Hindiyye kenarında), Diyarbakır / Türkiye, ts.
  • Kamhâvî, Muhammed es-Sâdık, el-Burhân fî Tecvîdi’l-Kur’ân, Kahire 1978.
  • Karaçam, İsmail, Kur’ân-ı Kerîm’in Fazîletleri ve Okunma Kaideleri, İstanbul 1980.
  • Karakılıç, Celâddin, Tecvîd İlmi (Kur’ân-ı Kerîmi Okuma Kaideleri), Ankara, ts.
  • Kaysî, Muhammed Mekkî b. Ebî Talib, er-Riâye li Tecvîdi’l-Kırâati ve Tahkîki Lafzı’t- Tilâveh, thk. Ahmet Hasan Ferhat, Ürdün, 1984.
  • Kerderî, İbnü’l-Bezzâz, H.1310. el-Fetâva’l-Bezzâiyye, el-Matbaatü’l-Emîriyye, Bulak,
  • Kurt, Yaşar, ‚Fâtiha sûresi ve Tecvîdi‛, Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 2006, c.VI, sayı: 3 (s.79-131).
  • Kurt, Yaşar‚ Kırâat ve İmâmet‛, Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 2005, c.V, sayı: 4. (s.136-165).
  • Kurt, Yaşar‚ Fatiha Sûresi ve Kıraati‛ EKEV Akademi Dergisi, (yaz 2005), c. IX, sayı: 24 (s.155-174)
  • Kurtûbî, Abdülvehhâb b. Muhammed, el-Mûdıh fi’t-Tecvîd, Thk. Ğânim Kaddûrî el-Hâmed, Ürdün, 2000.
  • Mağnîsî, Ahmed b. Muhammed Mağnîsavî, Terceme-i Cezerî, Muallimler için Tecvîd Risâleleri (Nadide Kitaplar Kütüphanesi 1) , Dersaâdet, ts. Mer’âşî, Saçaklızâde Muhammed, Cühdü’l-Mukıll, Konya, 1286.
  • Mağnîsî, Ahmed b Beyânü Cühdi’l-Mukıll, Konya, 1286.
  • Mağnîsî, Ahmed b‚Keyfiyyetü Edâi’d-Dâdi‛, Mecelletü Mecmei’llüğati’l-Arabiyye,thk. Hatim Salih ed-Dâmin, Dımaşk 1416/1995, cilt.70, sayı:4.
  • Mustafa İbrâhim vd, el-Mucemü’l- Vasît, Çağrı Yay, İstanbul ts.
  • Müslim, el-Câmiu’s-Sahîh, Mısır, 1375.
  • Nasr, Muhammed Mekkî, Nihâyetü’l- Kavli’l- Müfîd fî İlmi’t-Tecvîd, Mısır H.1349.
  • Safâkusî, Ebû’l-Hasen Ali b. Muhammed en- Nûrî, Tenbîhü’l-Ğâfilîn ve İrşâdü’l- Câhilîn, Müessesetü’l-Kütibi’s-Sekâfiyye, Beyrut 1987.
  • Sağman, Ali Rıza, Sağman Tecvîdi / Kur’ân Nasıl Okunur, Ahmet Sait Matbaası,1993.
  • Suyûtî, Celâluddîn Abdurrahman, el-İtkân fî Ulûmi’l-Kur’ân, Mısır, 1951. Uygun, Hamdi, Uygulamalı Kur’ân Tecvîdi, Din ve Bilim Kitapları, İstanbul 2005. Yüksel, Ali Osman, İbn Cezerî ve Tayyibetü’n-Neşr, İstanbul 1996. Zuhaylî, Vehbe, İslâm Fıkıh Ansiklopedisi, Risâle Yay., İstanbul 1994.