Girişimci Eğilimi Göstermeyen Üniversite Öğrencilerinin Girişimcilik Potansiyelinin Araştırılması

Girişimciliğin büyük ivme kazandığı günümüz dünyasında üniversite öğrencilerinin girişimcilik düzeyi ve üniversitenin yol-göstericilik rolü önem taşımaktadır. Üniversite eğitiminden sonra Türkiye’deki öğrencilerin girişimci davranışı göstermemeleri ve özel sektör ya da kendi işini kurma yerine devlet kurumunda çalışmayı tercih etmeleri önemli bir sorun olarak görülmüştür. Bu çalışma üniversite öğrencilerinin girişimcilik potansiyeli olup olmadığı ve bu potansiyeli ortaya çıkarmak için gerekli desteğin alınıp alınmadığına odaklanmıştır. Bu şekilde öğrencilerin eksik noktaları, ihtiyaç ve istekleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışma 2015 yılında Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi öğrencileri ile yüz yüze mülakat şeklinde gerçekleştirilmiştir. Üniversitede öğrenim gören toplam 1140 öğrenci örneklem olarak alınmıştır. Kendini girişimci görmeyen 499 öğrenciye Demografik Anket ile 17 sorudan oluşan Girişimcilik Karakter Anketi olan Kauffman FastTrac uygulanmıştır. Girişimciliğin merkezi olan üniversite öğrencilerine “kendini girişimci görüyor musun?” sorusu yöneltilmiştir. “Hayır, kendimi girişimci görmüyorum” diyen 499 öğrencinin girişimci karakter taşıdığı tespit edilmiştir. Bu öğrencilerin neredeyse tamama yakını girişimcilikle ilgili üniversiteden çok yüksek beklenti içinde oldukları görülmüştür. Kendini girişimci görmeyen 499 öğrencinin Kauffman Envanteri “Girişimci (40-51)” kategorisi ile girişimci potansiyeli geliştirilebilecek olan “Girişimci Olabilir (30-39)” kategorisi birlikte ele alındığında; %85 oranında girişimci karakter taşıdıkları tespit edilmiştir. Ayrıca bu öğrencilerin üniversiteden beklenti içinde oldukları ve en önemlisi girişimci olmama kararında üniversitenin bilgi ve yönlendirmesiyle değişebileceği %74 oranında olduğu görülmüştür. Sonuç olarak bu çalışma ile üniversite öğrencileri içerisinde kendisini girişimci olarak tanımlamayan öğrencilerin de büyük bir potansiyele sahip olduğu görülmüştür. Yükseköğretim kurumu ve üniversitelerin girişimcilik konusunda bakış açısını değiştirerek ellerinde var olan potansiyeli kullanacak yeni yaklaşımlar geliştirmesinin önemli bir adım olduğunu düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler:

Girişimci, Girişimcilik, Girişimci üniversite, Dünya üniversiteleri

PDF

___

Ağca, V. (2007). Avrupa birliğinin girişimcilik politikası ve Türkiye’ye yansımaları. Kurt M, Bayraktaroğlu S. Editör, Türkiye’de işletmecilikte yeni perspektifler, s.169–194, Ankara: Gazi Kitabevi.
Chen, Y.F. & Lai, M.C. (2010). Factors influencing the entrepreneurial attitude of Taiwanese tertiary-level, business students. Social Behavior and Personality, 38(1), 1-12.
Demirez, M., & Cebeci, R. (2004). Türkiye’de girişimciliğin tarihçesi ve girişimcilerin sosyolojik profili. KOSGEB GGM Ulusal Girişimcilik Raporu, Bölüm II., s. 81-82.
Eliöz, M., Tekin A., Çebi M., & Akbuğa, E. (2017). Engelli bireylerin yoksulluk ile mücadelesinde girişimcilik ve girişimciliğin önündeki engeller, Kesit Akademi Dergisi, 4(10), 570-585.
Erbatu, G. (2008). Kültürel boyutları içerisinde girişimcilik eğilimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul. Hendorson, R., & Robertson, M. (2000). Who wants to be an entrepreneur? Young adult attitudes to entrepreneurship as a career. Carier Development International, 5(6), 279-287.
İrmiş, A., & Barutçu, E. (2012). Öğrencilerin kendilerini girişimci bir kişiliğe sahip görmelerini ve iş kurma niyetlerini etkileyen faktörler: bir alan araştırması. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26(2), 1-25.
Karabulut, A.T. (2009). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik özelliklerini ve eğilimlerini belirleme. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 26(1), 331-356.
Karıman, E. (2017). Girişimci üniversite olma yolunda Ondokuz Mayıs Üniversitesi öğrencileri üzerine bir çalışma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
Kirby, D.A. (2005). Proceedings of the San Francisco Silicon Valley global entrepreneurship research conference, San Francisco, California. Presented by The Entrepreneurship Program University of San Francisco School of Business and Management. Editor: Zhan G. Li, Roger Chen, Mark Cannice, 173-193.
Lıñán, F., Moriano, J.A, & Zarnowska, A. (2008). Stimulating entrepreneurial ıntentions through education, teaching psychology of entrepreneurship perspective from six european countries, Editors: J. A. Morıano, L. M. Gorgıevskı And M. Lukes, Universidad Nacional de Educación a Distancia, Madrid, 45–67.
OECD. (2018). Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü eğitim göstergeleri http://www.oecd.org/education/education-at-a-glance-19991487, bu siteden alınmıştır.
Patır, S., & Karahan, M. (2010). Girişimcilik eğitimi ve üniversite öğrencilerinin girişimcilik profillerinin belirlenmesine yönelik bir alan araştırması, İşletme ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 1(2), 27-44.
Plattner, I.E., Lechaena, M., Mmolawa, W., & Mzingwane, B. (2009). Are university students psychologically ready for entrepreneurship? A Botswana study. African Journal of Business Management, 3(7), 305-310.
Schulte, P. (2004). The entrepreneurial university: a strategy for ınstitutional development. Higher Education in Europe, 29(2), 187-191. TUİK. (2017). http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24630 Türkiye İstatislik Kurumu işsizlik raporu, bu siteden alınmıştır.
TUİK. (2017). https://www. medium.com/@ekonomikveriler/üni̇versi̇te-mezun-sayisi-ve-i̇sti̇hdam, bu siteden alınmıştır.
Times H,gher Educatıon World Unıversty Rankings. (2018). https://www.timeshighereducation.com/ world-university-rankings/2018/world-ranking, Dünya üniversiteler sıralaması bu siteden alınmıştır.
Yavuz M. (2012). Yükseköğretim yönetiminde yaşanan dönüşüm ve Türkiye için alternatif yönetim modeli önerisi, Kalkınma Bakanlığı Uzmanlık Tezi, Ankara.
Yelkiran N, Akatay A, Yıldırım H.M, Karadeniz Y, Köse C, Koncagül Ö, & Özer E. (2010). Dünya ve Türkiye üniversitelerinde girişimcilik eğitimi: karşılaştırmalı bir analiz; Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi; KMÜ Sosyal ve Ekonomi̇ k Araştırmalar Dergi̇si, (19): 51-59.