Tarihin hemen her döneminde devletlerle paydaşları arasında özellikle devletlerin halka dair tasarruflarının duyurulmasında yollar aranmış; tellallar, fermanlar, nameler, ilanlar kullanılmıştır. Devletlerin iş ve işlemlerinin taş ve kil tabletlerden, papirüslere, el yazmalarına kadar değişik biçimlerde kayıt altına alınıp kuşaktan kuşağa intikal ettirdiği de bilinmektedir. Resmi gazetelerin gelişmesi ve bu günkü hale gelmesi devletlerin hukuk devleti, açıklık, şeffaflık, günışığında yönetim gibi prensipler üzerinden hareket etmeye yönelmeleriyle birlikte gerçekleşmiştir. Fransız Devrimi ile birlikte  Roma hukukundan gelen “Kanunu bilmemek mazeret değildir” anlayışının yerine “kanunların yürürlüğe girebilmesi için vatandaşlarca öğrenilmesi gerekir, bunun için de duyurulmalıdır” yaklaşımı egemen olmuş;   matbaanın gelişmesi ve teknolojik yeniliklerle birlikte devletlerce yayınlanan ve yasama, yargı ve yürütmeye dair  iş ve işlemlerini vatandaşlarla paylaştıkları resmi gazeteler çoğalmıştır. Türkiye’de de Resmi Gazete anlayışının kökeni Batılı ülkelerdeki gibi eskiye dayanmaktadır. Takvim-i Vekayi ile başlayan süreç, Anadolu Hükümeti’nin Ceride-i Resmiye, Resmi Ceride ve bu günkü adıyla Resmi Gazete yayınlamasıyla günümüze kadar ulaşmıştır. Çalışmamızda, tüm bu hususlara değinilerek, resmi gazetelerin önemi ve fonksiyonları üzerinde durulmaktadır. Yine bu çalışma içinde çok kısa bir devlet hayatı yaşayan ve sonrasında Türkiye’ye katılan Hatay Devleti Resmi Gazetesi de ele alınmıştır.