Tell Tayinat Amik Ovası’nda, kuzey Suriye bölgesini İç Anadolu ile bağlayan ve Akdeniz’e açılan önemli ticaret yollarının üzerinde bulunur. Bu yerleşim Demir Çağı’nda çok önemli bir krallığın merkezidir ve bununla ilgili veriler Chicago Üniversitesi’nin Oriental Institute tarafından önceden yapılmış olan araştırmalar ve daha sonra başlayan Toronto Üniversitesi, Near and Middle Eastern Civilizations bölümü tarafından sürdürülen kazılar sayesinde bilinmektedir. Kuzeydoğu Akdeniz bölgesinde Geç Tunç II’nin sonları Hitit krallığının yıkılması ile alışılmış ekonomik ve siyasi yapıların çökmesi ve kent odaklı merkezi güçlerden daha kırsal bir düzene geçildiği için daha sonraki gelişmelere yön veren önemli bir zaman dilimidir. Bölgedeki birçok yerleşimden elde edilen veriler ışığında bu dönemde hem bir takım istikrarsızlıkların süregeldiğini hem de bazı devamlılıkların görüldüğünü ve bunların her bölge için değişik koşullara bağlı olarak farklı şekillerde meydana çıktığını görürüz. Genel olarak Geç Hellas IIIC seramikleri doğu Akdeniz’de yerel güçleri yakıp yıkan ve bunların harabelerinin üzerine yerleşen ‘Sea Peoples’ ile eşleştirilerek bölgedeki merkeziyetçi devletlerin yıkılmasını açıklayan kapsayıcı bir anlatının öznesi olmuşlardır. Fakat Amik Ovası’nda yakın zamanda yapılan yeni araştırmalar sonucunda bu çöküşün aslında bu kadar basit bir süreç içinde gerçekleşmediğini görüyoruz. Bu bağlamda, bu makalede Tell Tayinat yerleşimi Geç Tunç II-Erken Demir Çağı geçiş katmanlarından elde edilen seramikler ışığında bu döneminde yerel ve yerel olmayan ilişkilerin yeniden düzenlenmesi ve bunlar üzerinden sonraki Demir Çağı devletlerinin oluşumu incelenecektir.

Tell Tayinat is located in the Amuq Plain at the important cross-roads tying the Syro-Anatolian world with central Anatolia, as well as to the maritime routes opening into the Mediterranean connections. The significance of this settlement for the region during the Iron Age is apparent by the accumulation of new evidence from the recent excavations initiated by the Department of Near and Middle Eastern Civilizations at the University of Toronto along with data known from the previous University of Chicago Oriental Institute regional project. End of the Late Bronze Age can be seen as the formative period for the northeast Mediterranean region after the disruption of the well-established economic and political structures with the demise of the Hittite Kingdom and marked by a shift from urban and centralized organization to a more rural one. The material culture from various settlements along the northeast Mediterranean indicate that this is a period both of instability and persistence, the combination of which is specific to each region and determined by a wide variety of variables. Traditionally the well-known LH IIIC pottery is used as an umbrella phenomenon to explain the sudden demise of centralized powers in the region by being equated with the so-called ‘Sea Peoples’ who ransacked eastern Mediterranean local polities and settled on their ruins. However, recent excavations in the Amuq present us with new evidence suggesting that this collapse was not a simple process. Within this context, pottery from well stratified end of Late Bronze Age-Early Iron Age deposits at Tell Tayinat is studied with the aim of understanding the reconfigurations of various local and non-local networks during this period and how the later Iron Age political formations are established.