Üretim maliyetlerinin önemli bir kısmını süreç içi, nihai ürün ve parça stoklarına yapılan harcamalar oluşturmaktadır. Üretim maliyetlerinin azaltılması için bu harcamaların ideal olarak sıfırlanması veya mümkün olan en az seviyede tutulması gerekmektedir. Bunun sonucu olarak klasik envanter yöntemlerinin yerine, son zamanlarda geliştirilen Malzeme İhtiyaç Planlaması (MİP) ve Tam Zamanında Üretim (TZÜ) sistemleri gibi üretim yöntemleri ortaya çıkmıştır. Böylece işletmeler geleneksel envanter yöntemlerinden daha sistematik ve daha etkin olan bu yeni sistemlere hızlı bir geçiş süreci başlatmışlardır. Bu makalenin amacı, popülariteleri hızla artan bu sistemleri tanımlamak ve ikisi arasında bir mukayese yapmaktır.

Most of the production cost constitute of expenditures expanded to the process-in, finished product and partial stocks. In order to reduce production costs, these expenditures have to be realized as zero ideally or hold in probable minimum levels. As a result, new production methods are developed recently as Material Requirement Planning and Just-in- Time production systems in place of classic inventory methods. So, business institutions started a speedy transmission process from traditional inventory methods to more systematic and efficient new systems. The objective of this paper is to describe these popular systems and make a comparison between these two of new systems.