Orta öğretimde öğrenim gören spor yapan ve yapmayan öğrencilerin yaratıcılık ve çoklu zeka alanları arasındaki ilişkinin incelenmesi
Bu araştırmanın amacı; orta öğretimde öğrenim gören spor yapan ve yapmayan öğrencilerin yaratıcılık ve çoklu zekâ alanları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Araştırma grubunu; Afyon, Karaman, Kastamonu, Çorum, İstanbul, Batman, Kocaeli, Malatya, Antalya, Konya, Van il merkezlerindeki orta öğretim kurumlarında spor yapan; 292’si erkek, 208’i kız, spor yapmayan 315’i erkek, 185’i kız toplam 1000, 9.10. ve 11. sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. İlk olarak araştırmanın amacına ilişkin mevcut bilgiler, literatürün taranmasıyla sistematik bir şekilde verilmiştir. Böylece konu hakkında teorik bir çerçeve oluşturulmuştur. İkinci olarak araştırmanın amacına ulaşmak için; Raudsepp (1977) tarafından geliştirilmiş Çoban (1999) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Ne Kadar Yaratıcısınız? (How Creative Are You?) yaratıcılık ölçeği ile Saban (2001) tarafından geliştirilen “Çoklu Zekâ Alanları Envanteri” kullanılmıştır. Verilerin çözüm ve yorumlanmasında; Pearson Momentler Çarpım Korelâsyonu, anlamlılık P
___
- Aksu, A. Y. (1985). “The Effect of Method and Sex on Science Achievement: Logical Thinking ability and Creativity Thinking Ability of 5th Grade Students.” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Aral N, Akyol K.A, ve Sığırtmaç A. (2006). Beş-Altı Yaş Grubundaki Çocukların Yaratıcılıkları Üzerine Orff Öğretisine Dayalı Müzik Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi www.e-sosder.com, ISSN:1304-0278 Kıs-2006 C.5 S.15 (1-9).
- Bozkurt, S. (2004). “Yaratıcılık ve Çoklu Zekânın Futbolda Yaratıcılıkla İlişkisinin İncelenmesi, Marmara Üniversitesi.” Yayınlamamış Doktora Tezi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Campbell, B.(1992). Multiple Intelligence in Action. Childhood Education, 68 (4):197.
- Çoban, S. (1999). “Yöneticilerin Yaratıcılık Düzeyleri İle Liderlik Tarzları Arasındaki İlişki.” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Demirci, C. (2002). Etkin Öğrenme Yaklaşımının İlköğretimde Uygulanması, 2002.
- www. Epo.Hacettepe.Edu.Tr/Eleman/Yayinlar/C-Etkin-Ogrenme.Doc.
- Fryer, M. & Collings, J. A. (1991). Teacher’s Vews About Creativity. British Journal of Educational Psychology, 66, pp. 207 – 219.
- Gander, M. J. & Gardiner, H. J. (1998).Çocuk ve Ergen Gelişimi. (Çev.B. Onur). Ankara: İmge Kitapevi.
- Mangır. M. ve Aral, N.(1991). Alt ve Üst Sosyo Ekonomik Düzeydeki Dokuz Yaş Çocuklarının Yaratıcılıklarını Etkileyen Bazı Faktörlerin İncelenmesi, Eğitim ve Bilim Dergisi, 1991.
- Özden, Y.(2003). Öğrenme ve Öğretme, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Raudsepp, E. (1977). 12 Vital characteristics of the Creative Supervisor. Supervision. Vol:45, sa,14-15.
- Sonmaz, S. (2002). “Problem Çözme Becerisi İle Yaratıcılık ve Zekâ Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Şahin, İ., Ulusoy, Ö.Y., ve Turan, H,. (2005). Baskın Beyin, Yetenek ve Kaygı Değişkenleri İçin Korelasyon Çalışması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi 28-30 Eylül 2005, Denizli.
- Wickett, J. C. & Vernon, P. A. (1994). Peripheral Nerve Conduction Velocity, Reaction Time, And İntelligence: An Attempt To Replicate Vernon And Mon (1992). Intelligence Vol.18, S.1 27-32.
- Vernon, P. A. & Mori, M. (1992). Intelligence, Reaction Times, And Peripheral Nerve Conduction Velocity, Intelligence, 16. 273-288.
- ISSN: 1307-6477
- Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
- Başlangıç: 2007
- Yayıncı: Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu